Νικαράγουα: Η πολιτική κρίση!

Νικαράγουα: Η πολιτική κρίση!
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Τι συμβαίνει στην Νικαράγουα και ποιος ο ρόλος του Ντανιέλ Ορτέγα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στη Νικαράγουα εκτυλίσσονται από τα μέσα Απριλίου βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας, οι οποίες δεν περιορίζονται στην πρωτεύουσα Μανάγουα, αλλά επεκτείνονται και σε άλλες πόλεις, όπως η Λεόν, η Μασάγια, ακόμα και η τουριστική Γρανάδα.

Μάλιστα ο πρόεδρος της χώρας Ντανιέλ Ορτέγα παραδέχθηκε ότι 195 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του κύματος πολιτικής βίας στη χώρα της κεντρικής Αμερικής.

Η κυβέρνηση της Νικαράγουας μέχρι τώρα αναγνώριζε λιγότερους από 60 θανάτους στις ταραχές, που αποδίδει σε «τρομοκράτες» οι οποίοι κατ' αυτήν συνωμοτούν «για την ανατροπή της».

Οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν δώσει στη δημοσιότητα πολύ υψηλότερους απολογισμούς, που κυμαίνονται από 295 έως και 485 νεκρούς.

O Ντανιέλ Ορτέγα – άλλοτε ηγετική μορφή του απελευθερωτικού αγώνα των Σαντινίστας (FSLN) ενάντια στη δικτατορία του Σομόσα – υπηρετεί ως Πρόεδρος της Νικαράγουας από το 2007. Από τα μέσα Απριλίου, ένα μαζικό κοινωνικό κίνημα ζητά την παραίτησή του, το οποίο έχει ενταθεί μετά από το κύμα ακραίας καταστολής των πολιτών που σπαράσσει τη χώρα.

Aπό τον Απρίλιο του 2018, στους δρόμους της Νικαράγουας ξέσπασαν μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στις σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις για περικοπές στις συντάξεις και την κοινωνική ασφάλιση, καθώς και για αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Η κυβέρνηση αντιμετώπισε τις διαδηλώσεις με βίαιη καταστολή, που προκάλεσε τον θάνατο δύο διαδηλωτών. Σε απάντηση, οι διαδηλώσεις μαζικοποιήθηκαν, με μεγάλη συμμετοχή των νέων και των φοιτητών, που απαιτούσαν πλέον την παραίτηση του Ορτέγα.

Στα μέσα Μαΐου, υπό το βάρος της κοινωνικής πίεσης, ο Ορτέγα εξήγγειλε διάλογο με την κοινωνία των πολιτών για αλλαγές στο μεταρρυθμιστικό του πλάνο, ωστόσο, εν μέσω διαλόγου, ο στρατός και η αστυνομία εξαπέλυσαν νέες αιματηρές επιθέσεις σε πολλές πόλεις της Νικαράγουας.

Αναλαμβάνοντας την πολιτική εξουσία, ο Ντανιέλ Ορτέγα και η σύζυγός του, Αντιπρόεδρος της Νικαράγουας, Ροσάριο Μουρίγιο σχεδίασαν τη στρατηγική της μακρόχρονης παραμονής τους στη διακυβέρνηση της χώρας.

Η στρατηγική τους βασίστηκε σε τρεις άξονες.

Πρώτον, στην αναζήτηση και τη διασφάλιση συναινέσεων μέσα στους κρατικούς θεσμούς και σε ημι-αυτόνομους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων επιχειρήσεων.

Δεύτερον, στη χειραγώγηση και αναθεώρηση του γραπτού δικαίου και του πολιτικού Συντάγματος της Νικαράγουας, κατά τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.

Και τρίτον, στην πλήρη καταστροφή πολιτικών κομμάτων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολιτικούς τους αντιπάλους – αν και στην πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ.

Ειδικότερα, αξίζει να αναφερθούν δύο κρατικοί θεσμοί, οι οποίοι βρέθηκαν στο επίκεντρο αυτής της στρατηγικής: ο στρατός και η αστυνομία.

Και στα δύο σώματα επιβλήθηκε ένας «ανώτατος επικεφαλής», ο οποίος άσκησε την εξουσία του αλαζονικά και χειριστικά. Πρόσφερε στα μέλη των συγκεκριμένων σωμάτων ευκαιρίες για πλουτισμό, εξουσία και τεχνική εκπαίδευση, ζητώντας μόνο ένα πράγμα ως αντάλλαγμα: τυφλή υπακοή.

Τόσο τυφλή που τους έκανε να ξεχάσουν το περιεχόμενο και την υποχρέωση υπακοής στη βασική αρχή θεμελίωσής τους ως μη κομματικών θεσμών, αναρμόδιων για τη λήψη αποφάσεων, που οφείλουν να εναρμονίζονται με το Σύνταγμα, υπό τον έλεγχο των πολιτών.

Αυτή η πολιτική εννοιολόγηση μετατράπηκε σε δευτερεύον ζήτημα, που παραγκωνίστηκε και υποβαθμίστηκε τόσο θεσμικά, όσο και πρακτικά.

Η στρατηγική είχε επίσης ένα λαϊκιστικό συστατικό: το ενδιαφέρον για μια φτωχή, άνεργη κοινωνία, με ελάχιστη ή και καθόλου μόρφωση και εκπαίδευση, που απαιτούσε αγαθά και υπηρεσίες για να μπορέσει να επιβιώσει.

Αυτή η στρατηγική περιλάμβανε επιδόματα και δωρεές γης, ζώων εκτροφής, τσίγκου, ξύλου, καρφιών, τεγίδων, μισοτελειωμένων σπιτιών, πάρκων, βίντεο, αλκοόλ, μουσικής και Τ-shirt, προκειμένου να ενισχυθεί αυτή η κοινωνική φιλοσοφία και η ανεπαρκής διαχείριση των πόρων.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στη διάρκεια των τελευταίων έντεκα χρόνων, η κοινωνία της Νικαράγουας ως σύνολο εξοικειώθηκε με αυτό το είδος σχέσης ανάμεσα στην πολιτική και την κοινωνία των πολιτών.

Ορισμένοι φτωχοί άνθρωποι υποστήριζαν: «Έχω αυτό το μικρό σπιτάκι χάρη στον Διοικητή και τη συντρόφισσα». Και οι πιο μορφωμένοι υποστήριζαν: «Ο Oρτέγα είναι μια ιδιοφυία, είναι ένας έξυπνος πολιτικός».

H κοινωνία σε γενικές γραμμές, οι πολιτικοί, συνδικαλιστικοί και θρησκευτικοί ηγέτες, καθώς και οι ακαδημαϊκοί έχουν ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση γιατί άφησαν τις καταχρήσεις της πολιτικής εξουσίας να περάσουν απαρατήρητες και εξοικειώθηκαν με αυτές μέχρι που παγιώθηκαν.

Θεώρησαν ότι οι καθοριστικοί παράγοντες της κατάστασης στην οποία ζούσαν θα ήταν παντοτινοί. Η ηθική, η ντροπή, η αξιοπρέπεια του πολίτη, ο νόμος: όλα εξαφανίστηκαν.

Και τώρα, τι συμβαίνει στη Νικαράγουα; Κοινωνικό και πολιτικό χάος. Η έξοδος του Ορτέγα μοιάζει πράγματι πολύ δύσκολη. Η ιδέα ότι έξι εκατομμύρια πολίτες είναι απολύτως ικανά να διοικήσουν τη χώρα τους και να καθορίσουν τη μοίρα τους δεν είναι θεμελιωμένη στη Νικαράγουα.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Οι πολέμιοί του Ορτέγα τον κατηγορούν πως έχει επιβάλλει «δικτατορία» στη χώρα, μαζί με τη σύζυγό του και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ροσάριο Μουρίγιο.

Πηγές: Reuters, passworld.gr

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Νικαράγουα: «Δώρο Θεού» ένα μωρό πούμα με αλμπινισμό

Νικαράγουα: Το έθιμο με τα αποξηραμένα πέη ταύρων (βίντεο)

Ιρλανδία: Επιστρέφουν οι αιτούντες άσυλο στην Mount Street μετά την «εκκαθάριση» του Άγιου Πατρίκιου