Ένας «Οίκτος» που μαγνητίζει: Η νέα ταινία του Μπάμπη Μακρίδη

Ένας «Οίκτος» που μαγνητίζει: Η νέα ταινία του Μπάμπη Μακρίδη
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Πρωταγωνιστής στην νέα ταινία του Μπάμπη Μακρίδη είναι ένας δικηγόρος που νιώθει ικανοποιημένος, μόνο όταν οι άλλοι τον λυπούνται

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ξεκίνησε την παγκόσμια πορεία του από το φεστιβάλ κινηματογράφου του Σάντανς, στο τμήμα World Cinema Dramatic Competition. Στη συνέχεια πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, έκανε αρκετές «στάσεις», κερδίζοντας έξι βραβεία σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Ο «Οίκτος», η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Μπάμπη Μακρίδη, μετά το «L», μόλις βγήκε στις αίθουσες, ελπίζοντας και στην ανταπόκριση του ελληνικού κοινού.

Πρωταγωνιστής είναι ένας ευκατάστατος δικηγόρος που ζει σε ένα ακριβό διαμέρισμα στην παραλιακή. Τον βρίσκουμε σε μια στιγμή, όπου η γυναίκα του βρίσκεται σε κώμα στο νοσοκομείο. Όλοι τον συμπαραστέκονται. Τον οικτίρουν. Αυτός νιώθει χαρούμενος-ικανοποιημένος μέσα στη δύσκολη κατάσταση που ζει. Αρχίζει να εθίζεται στον οίκτο των άλλων. Τα πράγματα όμως σύντομα θα αλλάξουν και θα πρέπει να δράσει για να συνεχίσει να απολαμβάνει την προσοχή του περιβάλλοντός του.

Μαργαρίτα Νικητάκη

«Εμείς ξεκινήσαμε με την ιδέα να μιλήσουμε για τον οίκτο ως αίσθημα και τι κάνει ένας άνθρωπος για να κερδίσει τον οίκτο των άλλων. Αυτό γίνεται μέσα από τη θλίψη του ήρωα. Είναι θλιμμένος και έτσι καταφέρνει να αποσπάσει τον οίκτο των συνανθρώπων του. Δημιουργείται ένα οξύμωρο σχήμα στην ιστορία μας λοιπόν: αυτός ο χαρακτήρας είναι χαρούμενος όταν είναι θλιμμένος και θλιμμένος όταν είναι χαρούμενος. Αυτή την κατάσταση διερευνούμε στην ταινία, πάντα σε σχέση με τον οίκτο που του δείχνουν οι άλλοι» αναφέρει ο Μπάμπης Μακρίδης.

Πρόκειται για μια σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία, χωρίς να λείπει το έντονο δραματικό στοιχείο:

«Πολλές φορές στις προβολές, ο κόσμος γελάει με την ταινία μας. Άλλες φορές δεν γελάει. Άλλες φορές, όταν τους λες ότι είναι κωμωδία, νευριάζει και λέει πού είναι η κωμωδία. Υπάρχουν αυτά. Στην Αμερική για παράδειγμα οι θεατές γελούσαν από το πρώτο καρέ. Στην Ευρώπη δεν γελούσαν τόσο. Έχει να κάνει λίγο με το mentality του κάθε λαού. Είναι τελείως υποκειμενικό πώς θα εκλάβει κανείς την ιστορία. Εμείς θέλαμε, από την αρχή να είναι μια μαύρη κωμωδία, έτσι ώστε να ελαφρύνει το όλο δράμα που περνά αυτός ο άνθρωπος μέσα στην ταινία μας», επισημαίνει ο δημιουργός της Μπάμπης Μακρίδης.

Μαργαρίτα Νικητάκη
Μπάμπης ΜακρίδηςΜαργαρίτα Νικητάκη

Το μεγάλο ατού του «Οίκτου» είναι ο πρωταγωνιστής του. Ο Γιάννης Δρακόπουλος, παρόλο ότι προέρχεται από τον χώρο της κωμωδίας, ερμηνεύει καταπληκτικά τον καταθλιπτικό δικηγόρο που ενώ έχει τα πάντα, θέλει να είναι συνεχώς το θύμα. Παλεύει να είναι δυστυχισμένος, γιατί μόνο έτσι κερδίζει την προσοχή και την αγάπη του περιβάλλοντός του. Αυτό δίνει νόημα στη ζωή του. Ο ηθοποιός μοιάζει σαν έρχεται κατευθείαν από τον κόσμο του Μπάστερ Κίτον και του Ζακ Τατί. Ψυχρός, αποστασιοποιημένος, με ανέκφραστο βλέμμα, κεντρική φιγούρα σε ένα απόλυτα οργανωμένο, σχεδόν κλινικά φτιαγμένο σύμπαν.

Η ταινία μοιάζει σαν μια σπουδή στη λύπη και στον ανθρώπινο οίκτο. Εξετάζει τα άκρα μιας τέτοιας συμπεριφοράς και περιγράφει την πορεία του άντρα, που χάνει το δικαίωμα στην θλίψη και τον μοναχικό αγώνα του για την απόκτηση αυτού του δικαιώματος.

Μαργαρίτα Νικητάκη

Είναι μια αιχμηρή, γεμάτη χιούμορ, παρατήρηση σε μια ανθρώπινη κατάσταση, που συναντάμε συχνά γύρω μας, υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης:

«Όλοι οι άνθρωποι νομίζω ότι είμαστε κάπως έτσι. Αυτός ο άνθρωπος επιζητά κυρίως την προσοχή. Θέλει να είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος. Να του χτυπάνε την πλάτη. Να τον ρωτάνε αν είναι καλά. Όλοι το έχουμε αυτό. Και σίγουρα υπάρχει στην εποχή μας πάρα πολύ σε όλους μας. Εγώ το βλέπω σε ανθρώπους, σε φίλους μου, εγώ είμαι πολλές φορές έτσι. Στη συγκεκριμένη ιστορία, γίνεται λίγο υπερβολικό προς το τέλος της ταινίας, ο άνθρωπος αυτός δηλαδή υπερβάλλει για να πάρει τον οίκτο των ανθρώπων, έτσι ώστε να είναι λίγο fiction η ιστορία μας. Να μην είναι ρεαλιστική. Πολλοί άνθρωποι μπορούν να φτάσουν σε ακραία πράγματα, όπως φτάνει αυτός ο ήρωας, κυρίως όχι για αυτά τα συναισθήματα, τα οποία διερευνούμε εμείς, όπως είναι ο οίκτος, αλλά μπορεί να είναι η αγάπη, το μίσος. Τι κάνεις για να κερδίσεις τα συναισθήματα των άλλων».

Ο «Οίκτος» παίζεται τώρα στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Η ταινία είναι η μόνη ελληνική στη λίστα των υποψηφίων για τα Βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2018.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Σκηνοθεσία: Μπάμπης Μακρίδης

Σενάριο: Ευθύμης Φιλίππου, Μπάμπης Μακρίδης

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Κουκουλιός

Σκηνογράφος: Άννα Γεωργιάδου

Ενδυματολόγος: Δημήτρης Παπαθωμάς

Ήχος: Στέφανος Ευθυμίου-Λέανδρος Ντούνης-Kacper Habisiak-Marcin Kasińśki

Μοντάζ: Γιάννης Χαλκιαδάκης

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μουσική: Mikolaj Trzaska

Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Δρακόπουλος., Εύη Σαουλίδου, Μάκης Παπαδημητρίου, Νότα Τσερνιάφσκι, Τζωρτζίνα Χρυσικώτη, Νίκος Καραθάνος, Παναγιώτης Τασούλης, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Κώστας Ξυκομηνός, Κώστας Κωτούλας, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Βίκτωρ Αρδίττης

Μαργαρίτα Νικητάκη

Η Faliro House παρουσιάζει μια Παραγωγή των: Neda Film, Madants, Beben Films.

Συμπαραγωγή: Ίδρυμα Ωνάση, Eurimages, ΕΡΤ, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Polish Film Institute, ORKA, Foss Productions.

Παραγωγοί: Αμάντα Λιβανού, Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος, Klaudia Śmieja Beata Rzeźniczek World Sales: New Europe Film Sales

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το making of του Οίκτου

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Γιώργος Λάνθιμος και Ευθύμης Φιλίππου υποψήφιοι για το Οσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου για το «The Lobster»

«Αστακός»: Μεγάλη εισπρακτική επιτυχία σε Ελλάδα και Ευρώπη

Newcomers: Από την πρώτη δίκη του #MeToo στην Ελλάδα, στο σκακιστικό σύμπαν του «Πανελλήνιον»