Οι νέοι ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή μακριά από την πατρίδα τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς τους δεν μπορούν να βοηθήσουν
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΓια πολλούς Παλαιστίνιους, η ζωή είναι ένας καθημερινός αγώνας ενάντια στον πόλεμο και τη φτώχεια.Το 53% των κατοίκων της Γάζας δεν έχει δουλειά, ενώ η ανεργία των νέων αγγίζει το 70%. Οι νέοι ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή μακριά από την πατρίδα τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς τους δεν μπορούν να βοηθήσουν.
«Ο γιος μου επιμένει και με ρωτάει αν μπορώ να τον βοηθήσω. Θέλει να μεταναστεύσει σε μια ευρωπαϊκή χώρα όπως έχουν κάνει τόσοι φίλοι του. Αρνούμαι, γιατί θέλω να μείνει κοντά μας. Όμως ειλικρινά αν είχα την οικονομική δυνατότητα θα του έδινα τα χρήματα που χρειάζεται για να φύγει από εδώ. Του αξίζει ένα καλύτερο μέλλον. Διότι εδώ δεν υπάρχει καμία ελπίδα, δεν περιμένουμε τίποτα» υποστηρίζει ο Ισάμ Αλ Σάγουα, κάτοικος της Γάζας.
Όσοι θέλουν να φύγουν από την Παλαιστίνη, ξεκινούν το ταξίδι τους από την Ράφα στα σύνορα με την Αίγυπτο. Αυτό τον δρόμο επέλεξε και ο Μουσταφά, μια απόφαση που όπως λέει, έχει μετανιώσει πικρά.
«Όταν όλες οι πόρτες κλείνουν, όταν κανείς δεν σου δίνει μια ευκαιρία, τότε φυσικά και θα προσπαθήσεις να φύγεις, να βρεις μια διέξοδο. Σκέφτεσαι ακόμη και να περάσεις την πόρτα της κόλασης. Το ταξίδι της μετανάστευσης είναι ένα ταξίδι προς στην κόλαση. Όλα μπορούν να αλλάξουν μέχρι να φτάσεις στον τελικό σου προορισμό. Ακόμη κι αν τα καταφέρεις, στην δρόμο σου θα αντιμετωπίσεις πολλές δυσκολίες. Το προσπάθησα, μα δεν τα κατάφερα. Έφτασα μέχρι το όρος Σινά, μα δεν μπόρεσα να προχωρήσω. Πραγματικά ήθελα να πεθάνω» δήλωσε ο Μουσταφά Αλ Ναμπιέχ, κάτοικος της Γάζας.
Κάποιοι από όσους προσπάθησαν να φύγουν, δεν μπορούν καν να μετανιώσουν για την επιλογή τους. Σκοτώθηκαν προσπαθώντας να ξεκινήσουν μια καινούρια ζωή.
«Ο γιος μου προσπαθούσε να εγκαταλείψει τη Γάζα. Αν και είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο δεν μπορούσε να βρει δουλειά. Αποφάσισε να φύγει, ξεκίνησε το επικίνδυνο ταξίδι. Δεν μάθαμε ποτέ πως σκοτώθηκε. Οι νέοι άνθρωποι θα φεύγουν γιατί δεν αισθάνονται ασφαλείς στη χώρα τους. Θα κάνουν ότι μπορούν για να βρουν ασφάλεια και αξιοπρέπεια στην Ευρώπη. Θα πεθαίνουν προσπαθώντας να φτάσουν κάπου που θα μπορούν να παλέψουν για μια καλύτερη ζωή. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν θα τα καταφέρουν ή όχι» δήλωσε ο Ομ Γουέλ Γεβάς, κάτοικος της Γάζας.
Σύμφωνα με τις παλαιστινιακές αρχές, το 80% των κατοίκων της Γάζας εξαρτάται από την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.