Το θέμα της φετινής διοργάνωσης στην Γενεύη είναι αν «Η ειρήνη, η ανάτπυξη και η σταθερότητα είναι ένα όνειρο» στο σύγχρονο κόσμο
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕδώ στη Γενεύη δημιουργήθηκε μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κοινωνία των Εθνών, ο πρόδρομος του ΟΗΕ. 100 χρόνια μετά, η μόνιμη ουδετερότητα της Ελβετίας, την κάνει το τέλειο μέρος για συζητήσεις που έχουν να κάνουν με το πώς θα φέρουμε περισσότερη ειρήνη στον κόσμο.
Γι' αυτό το λόγο η Γενεύη φιλοξενεί το Φόρουμ Κραν Μοντανά, εδώ και 30 χρόνια. Κάθε χρόνο επικεφαλής κυβερνήσεων, επιχειρηματίες και εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών συγκεντρώνονται εδώ για να ανταλλάξουν ιδέες και να συνεργαστούν στενότερα στη διεθνή σκηνή.
Το Φόρουμ διοργανώνεται αρκετές φορές σε διαφορετικές περιοχές του πλανήτη, δίνοντας την ευκαιρία να υπάρχει ένας μόνιμος διάλογος μεταξύ προσωπικοτήτων δημόσιων και ιδιωτικών φορέων που καθορίζουν τις παγκόσμιες εξελίξεις:
«Το φόρουμ δεν ήταν ποτέ πολιτικά προσηλωμένο προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Απλά διαλέγουμε θεματικές, που συνδέονται με το πώς λειτουργεί ο κόσμος μας. Η αποστολή μας στην αρχή ήταν να δημιουργήσουμε μια γέφυρα ανάμεσα στις νέες δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης, μετά την πτώση του κομμουνισμού και στη Δύση. Το εύρος δραστηριοτήτων μας καλύπτει την πρώην Σοβιετική Ένωση, την ευρύτερη Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, τον Περσικό Κόλπο και την Αφρική» επισημαίνει ο Ζαν-Πολ Καρτερόν, Επίτιμος Πρόεδρος και ιδρυτής του Φόρουμ.
Καθώς οι γεωπολιτικές εντάσεις αυξάνονται στον πλανήτη, το φόρουμ ξεκίνησε φέτος με το ερώτημα: Η Ειρήνη, η Ανάπτυξη και η Σταθερότητα είναι ένα όνειρο; Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, η διοργάνωση στράφηκε σε μια νέα κατεύθυνση, στη θάλασσα. Με αφορμή την 30η επέτειο, το Κραν Μοντανά εισήγαγε μια νέα πρωτοβουλία: την Μεσογειο-Ανατολική συνεργασία.
Από την Ιταλία, μέχρι τη Ρωσία, μέσω του Αζερμπαϊτζάν, οι χώρες της Αδριατικής και της Μαύρης Θάλασσας έχουν την δυνατότητα να μετατραπούν σε στρατηγικούς παίκτες στην περιοχή, όσον αφορά την περιφερειακή ενσωμάτωση και στην οικονομική ανάπτυξη. Ο Βιτόριο Τορμπιανέλι, είναι επικεφαλής της Αρχής του Λιμανιού τις Ανατολικής Αδριατικής Θάλασσας:
«Μπορείτε να φανταστείτε τους θαλάσσιους δρόμους ως ένα είδος αυτοκινητόδρομου. Μπορείτε να τους χρησιμοποιήσετε για να δημιουργήσετε διαφορετικές συνεργασίες μεταξύ των περιοχών. Για παράδειγμα να υιοθετηθούν εργαλεία διευκόλυνσης του εμπορίου, να προστεθούν ισορροπημένα συστήματα ανάπτυξης, να γίνουν επενδύσεις σε μια υλικοτεχνική πλατφόρμα σε βιομηχανικές περιοχές, που συνδέονται με τα θαλάσσια κανάλια. Μπορούν να παίξουν ενδιάμεσο ρόλο ανάμεσα στις επιχειρήσεις και στις διεθνείς σχέσεις».
Οι θαλάσσιοι δρόμοι έχουν αρχίσει και κινούν το έντονο ενδιαφέρον πολλών. Όπως και στην εποχή του Μάρκο Πόλο, τα λιμάνια της Αδριατικής έχουν τη δυναμική να γίνουν συνδετικοί κόμβοι με την Ανατολή και ειδικά με την Αφρική: «Η σύνδεση του Δρόμου του Μεταξιού με την Δυτική Αφρική θα με χαροποιήσει, γιατί θα αναπτύξει το εμπόριο στην περιοχή. Θα μας βοηθήσει να βελτιώσουμε την οικονομική μας κατάσταση και να δημιουργήσουμε τις θέσεις εργασίας που χρειαζόμαστε για τη νεολαία μας» εξηγεί η Ινάτμα Κόμπερ, Διευθύντρια Θαλάσσιας Διοίκησης της Σιέρα Λεόνε.
Η Μαρία Μαγκνταλένα Γκριγκόρε, Γενική Γραμματέας στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρουμανίας συμπληρώνει: «Η συνδεσιμότητα δεν είναι μόνο σημαντική για μια περιοχή. Πρέπει να είναι η βασική προτεραιότητα σε κάθε στρατηγική, που αφορά στις μεταφορές ή στις διεθνείς σχέσεις. Ο χρόνος είναι πάντα χρήμα, οπότε μειώνοντας τον χρόνο, θα δημιουργηθούν διάδρομοι, δίκτυα, πιο ανταγωνιστικές οδοί».
Είναι τελικά όνειρο η ειρήνη, η ανάπτυξη και η σταθερότητα; Παρόλο που κάποια έθνη κλείνονται στον εαυτό τους, δεν λείπουν και τα κράτη που είναι πιο ανοικτά στον κόσμο και σε νέες εμπορικές και πολιτικές σχέσεις.