Γεννημένος το 1942 στη Λομβαρδία, ο Τζιάκομο Αγκοστίνι, έμελλε να γίνει ο κορυφαίος αναβάτης μηχανών στην ιστορία. Ο «Άγκο» όπως τον αποκαλούν
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΓεννημένος το 1942 στη Λομβαρδία, ο Τζιάκομο Αγκοστίνι, έμελλε να γίνει ο κορυφαίος αναβάτης μηχανών στην ιστορία.
Ο «Άγκο» όπως τον αποκαλούν, ολοκλήρωσε την καριέρα του με 122 νίκες και 15 παγκόσμια πρωταθλήματα μοτοσικλέτας.
Αγωνίστηκε από το 1964 έως το 1977 στις μηχανές ενώ για δύο χρόνια έτρεξε και σε αγώνες Formula 1.
euronews: Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη κύριε Αγκοστίνι. Πως γεννήθηκε το παθός σας για τις μηχανές;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Νομίζω ότι γεννήθηκα για τις μηχανές. Όταν ήμουν παιδί και άρχισα να καταλαβαίνω, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να καβαλήσω μηχανή επαγγελματικά και να τρέχω σε αγώνες.
Άρχισα να τρέχω σε τζιμκάνα, κάποια μικρά τουρνουά, γιατί ο πατέρας μου δεν με άφηνε να συμμετέχω σε μεγάλους αγώνες.
Έλεγε ότι είναι πολύ επικίνδυνο και δεν θα υπέγραφε ποτέ την άδεια συμμετοχής.
Μια μέρα ένας φίλος του πατέρα μου, συμβολαιογράφος, με ρώτησε γιατί ήμουν στεναχωρημένος. Του είπα ότι ήθελα να τρέξω και κατάφερε να πείσει τον πατέρα μου να υπογράψει την άδεια. Μετά βέβαια επικράτησε μπάχαλο, γιατί νόμιζε ότι ήθελα να τρέξω σε αγώνες ποδηλασίας και όχι μηχανών. Εγώ όμως αγόρασα μια ωραία μηχανή και αμέσως άρχισα να κερδίζω. Αυτή ήταν και η αρχή της καριέρας μου.
euronews: Ποιοι ήταν οι ήρωές σας όταν ήσασταν ακόμη νεαρός αναβάτης;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Όταν ήμουν μικρός παρακολουθούσα δύο Ιταλούς αναβάτες, τον Κάρλο Ουμπιάλι και τον Ταρκίνιο Προβίνι, που είχαν κερδίσει πολλά πρωταθλήματα. Έτυχε να τους δω και από κοντά δύο με τρεις φορές και εκεί κατάλαβα πόσο θα ήθελα να τους μοιάσω.
euronews: Πότε καταλάβατε ότι ήσασταν καλύτερος από τους υπόλοιπους, ότι είχατε τεράστιο ταλέντο;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Δεν το κατάλαβα ποτέ, απλά είχα πάθος και αγάπη για τις μηχανές. Ο πατέρας μου πάντα με ρωτούσε πως θα τα καταφέρω με τόσους πρωταθλητές ως αντιπάλους. Και εγώ απαντούσα πως ήθελα να τρέχω γιατί αγαπώ τις μηχανές. Όταν άρχισα να κερδίζω τότε σκεφτόμουν πως μάλλον ήμουν καλός. Ποτέ δεν φαντάστηκα όμως ότι θα γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής έστω και μία φορά, πόσο μάλλον 15. Είμαι χαρούμενος γιατί ήμουν τυχερός.
euronews: Μεταξύ 1968 και 1970 κερδίσατε όλους τους αγώνες που συμμετείχατε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Πως κρατήσατε το κίνητρο και τη συγκέντρωσή σας;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Είναι πολύ δύσκολο να κατακτάς το παγκόσμιο και ακόμη πιο δύσκολο να διατηρείς τον τίτλο. Το βάθρο είναι σα ναρκωτικό, νιώθεις υπέροχα εκεί. Είναι τέλειο να είσαι πρώτος. Κάθε αγώνας έχει τη δική του ιστορία. Γι αυτό μετά από πολλές νίκες, πάντα θες να κερδίζεις κι άλλο. Κάθε νίκη είναι διαφορετική.
euronews: Μου είπατε ότι κάθε νίκη είναι σα ναρκωτικό, όμως κάποια στιγμή έρχεται η ώρα της αποχώρησης. Πως καταλάβατε ότι ήταν καιρός να σταματήσετε;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Είναι δύσκολο να πάρεις μια τέτοια απόφαση. Πρέπει να σκεφτείς καλά αλλά τα χρόνια περνούν και οφείλεις να δώσεις την ευκαιρία στους νέους αναβάτες να σε αντικαταστήσουν.
euronews: Μπήκατε ποτέ στον πειρασμό να επιστρέψετε στη δράση;
- Τζιάκομο Αγκοστίνι:* Όχι, γιατί ήταν πολύ δύσκολη η απόφασή μου να σταματήσω. Από τη στιγμή που αποχώρησα, γιατί να επιστρέψω; Αν ήθελα, απλά δεν θα είχα σταματήσει.
euronews: Μετά τις μηχανές, είχατε μια μικρή εμπειρία στη Formula 1. Πως συγκρίνονται τα δύο σπορ;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω και παλιότερα στη Formula 1, στα μέσα της καριέρας μου. Ο κύριος Έντζο Φεράρι μου το πρότεινε, το σκέφτηκα πολύ για δύο – τρεις ημέρες και αποφάσισα να παραμείνω στις μηχανές.
Ήταν εξάλλου η αγάπη μου, εκεί που ξεκίνησα και εκεί που με φανταζόμουν από μικρό παιδί. Αν άλλαζα θα ήταν εγωιστικό, θα ήμουν απλά κάποιος που τα θέλει όλα. Ο Θεός μου είχε ήδη προσφέρει κάτι, έπρεπε να είμαι ικανοποιημένος.
Παρόλα αυτά στο τέλος της καριέρας μου στις μηχανές, ήθελα να δοκιμάσω τη Formula 1, απλά για να δω πως ήταν η οδήγηση. Ήταν μια καλή εμπειρία.
euronews: Τρέξατε στα 350 και στα 500 κυβικά την ίδια περίοδο. Είναι εύκολο να δούμε κάποιον σήμερα να κάνει το ίδιο;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Ναι, φυσικά. Μόνο που σήμερα οι αναβάτες δεν το επιθυμούν. Είναι ικανοποιημένοι να τρέχουν σε μία κατηγορία και παίρνουν πολλά χρήματα κάνοντας απλά αυτό. Δεν χρειάζεται να τρέξουν και σε άλλη κατηγορία. Στα δικά μου χρόνια ήταν φυσιολογικό, όλοι το έκαναν, είτε ήταν στα 125 και 250, είτε στα 350 και 500 κυβικά.
Μετά σταμάτησαν, αλλά ο Φρέντι Σπένσερ το 1985 το επανέλαβε και μάλιστα πήρε τον τίτλο και στις δύο κατηγορίες. Οι αναβάτες όμως σήμερα φαίνεται πως δεν θέλουν να ταλαιπωρηθούν.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗeuronews: Η περσινή σεζόν, ήταν μία από τις πιο ενδιαφέρουσες των τελευταίων ετών όμως το τέλος δεν ήταν συναρπαστικό. Πως είδατε το συμβάν μεταξύ του Μαρκ Μάρκεζ και του Βαλεντίνο Ρόσι;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Όλοι θέλουν να κερδίζουν και γι αυτό είναι δύσκολο να τρέχεις και να είσαι και ευγενικός συγχρόνως. Πάντα είσαι επιθετικός. Ο Ρόσι και ο Μάρκεζ είχαν μια παρεξήγηση, θύμωσαν αλλά αυτά συμβαίνουν. Όπως συνέβαιναν και στα δικά μου χρόνια. Δεν είναι ό,τι καλύτερο αλλά συμβαίνει.
euronews: Μπορεί κάποιος να σπάσει τα ρεκόρ σας;
Τζιάκομο Αγκοστίνι: Τα ρεκόρ υπάρχουν για να σπάνε. Ίσως κάποιος να τα καταφέρει. Μπορεί ο Βαλεντίνο ή ο Μάρκεζ. Είναι ακόμη πολύ μικρός, οπότε δεν ξέρω αν θα το δω όταν τα καταφέρει.
euronews: Τελευταία ερώτηση. Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στις μηχανές, ποιο θα ήταν αυτό;
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤζιάκομο Αγκοστίνι: Δεν συμπαθώ τα ηλεκτρονικά συστήματα, προτιμούσα όταν οι αναβάτες έκαναν τη δύσκολη δουλειά και όχι τα αυτόματα συστήματα. Ίσως δεν μ αρέσει γιατί δεν το έχω συνηθίσει. Για τους νέους αναβάτες που τα είχαν όλα εξαρχής θα είναι δύσκολο να αλλάξει αυτό.