«Νόστος Αδήλων» ονομάζεται η νέα έκθεση του Χρήστου Μποκόρου στο Μουσείο Μπενάκη
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ Χρήστος Μποκόρος επιστρέφει στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς από την Πέμπτη 23 Μαρτίου για να παρουσιάσει λίγες μόνο μέρες, μετά την μεγάλη αναδρομική του, μια νέα έκθεση με επίκεντρο «Τα Στοιχειώδη», την ενότητα 11 έργων που είχε ταξιδέψει το αντίστοιχο διάστημα στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Μόσχας. Μαζί θα δούμε για πρώτη φορά και 10 από τα 15 έργα, που είχε φτιάξει ο καλλιτέχνης για την ΑΓΕΤ Ηρακλής, που προορίζονταν για το ημερολόγιο της εταιρίας, το 2002. Η νέα έκθεση περιλαμβάνει και αρκετά έργα από την αναδρομική που προηγήθηκε, η οποία τα πήγε εξαιρετικά καλά από πλευράς προσέλκυσης κόσμου, καθώς περισσότεροι από 20.000 επισκέπτες την είδαν στους δύο μήνες που διήρκεσε (Μέχρι 26/2).
Η ανταπόκριση ήταν απρόσμενη και γι’ αυτό το Μουσείο και ο καλλιτέχνης αποφάσισαν να υπάρξει μια συνέχεια, ένα δεύτερο μέρος, ένα σίκουελ. Ο χώρος βέβαια άλλαξε και είναι πλέον διαφορετικός και πιο μικρός (καθώς το Μπενάκη συμμετέχει στην Documenta), αλλά αυτό δεν αποδυναμώνει σε καμιά περίπτωση τη δύναμη των έργων και τη σημασία αυτής του νέου εγχιερήματος. Μετά λοιπόν τις «Όψεις αδήλων», τώρα έχουμε τον «Νόστο Αδήλων», που θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Μαΐου.
Η λέξη Νόστος εμπεριέχει για τον Μποκόρο την έννοια της επιστροφής, αλλά μετά από μια διαδικασία περιπέτειας αλλά και προσωπικής κάθαρσης. Άλλωστε και οι λέξεις που προέρχονται από τη λέξη αυτή (νόστος εκ του νέομαι = έρχομαι), συνδέονται με το συναισθηματικό πάθος (νοσταλγία), αλλά και την ικανοποίηση που προκύπτει από την ευόδωση της ατομικής περιπέτειας του καθενός (νόστιμος, νόστιμον ήμαρ).
Ο ίδιος ο καλλιτέχνης επισημαίνει: «Αισθάνομαι ότι με ένα νόστο προχωράμε στη ζωή μας. Ο νόστος σημαίνει επιστροφή στον τόπο από όπου έφυγα. Είναι σαν μια οδός προς τα πίσω, προς την καταγωγική αρχή. Υπάρχει ένα πριν που πρέπει να το ανακαλύψουμε από την αρχή, με την εμπειρία που έχουμε συγκεντρώσει. Η καβαφική Ιθάκη είναι η επιστροφή. Ο Γιώργος Μπουζιάνης έλεγε ότι το καλάθι της συγκομιδής είναι πίσω μας. Γυρίζουμε προς τα πίσω, για να μπορέσουμε να συνθέσουμε το μέλλον μας».
Με τα «Στοιχειώδη» επιτυγχάνεται λοιπόν το «νόστιμον ήμαρ» (Μην ξεχνάμε ότι είχαν παρουσιαστεί και πάλι εδώ για πρώτη φορά πριν από τρία χρόνια σε ατομική έκθεση), όχι όμως με την έννοια της ολοκλήρωσης, αλλά ως εφαλτήριο για μια νέα περιπέτεια. Δίπλα τους τα έργα που σηματοδοτούν την οδό που οδήγησε σ’ αυτά.
Τίθεται, με τον τρόπο αυτό, μια βάση αυτοπροσδιορισμού ικανή να μεταλαμπαδεύσει το νόημα και τη δυναμική της στον επισκέπτη, ο οποίος μετατρέπεται σε συνοδοιπόρο και συμμέτοχο της προσωπικής διαδρομής του δημιουργού. Απαντήσεις βέβαια δεν υπάρχουν, η ενεργοποίηση των προσωπικών συναισθημάτων είναι αυτή που θα οδηγήσει τον καθένα να ανακαλύψει το δικό του φως και να επιτύχει την ατομική του ανάταση.
«Τα στοιχειώδη» έχουν γίνει σε ξύλα από ορεινές γέφυρες της Ευρυτανίας, που είναι προορισμένες να ενώνουν τους ανθρώπους, να τους εξασφαλίζουν τη μετάβαση και την επικοινωνία, να τους παρέχουν τις στοιχειώδεις συνθήκες για την επιβίωσή τους. Πρωταγωνιστές άνθρωποι στοχαστικοί, που θέλουν να περάσουν απέναντι, να διασχίσουν μια γέφυρα:
«Τι σημαίνει φτιάχνω μια γέφυρα; Σημαίνει κάνω μια δοκιμή, ορθώνω το ανάστημά μου, δείχνω το παράδειγμά μου, διεκδικώ να φτάσω σε μια απέναντι όχθη. Να καταλάβω το Άλλο που υπάρχει απέναντι. Αυτό είναι ένα ανθρώπινο κατόρθωμα. Το κάθε ξύλο, που χρησιμοποιώ, μου θυμίζει μια γέφυρα. Οι άνθρωποι βρίσκονται μεσοστρατίς. Εκεί περιμένουν οι ήρωές μου, κοπιώντες και πεφωτισμένοι, εκπεπτωκότες. Θέλουν να διαβούν» υπογραμμίζει ο Χρήστος Μποκόρος και συμπληρώνει:
«Το ζητούμενο είναι η ομορφιά, το κάλλος. Δυστυχώς δεν το φτάνουμε ποτέ. Αυτό είναι το διακύβευμα της ζωής μας. Δεν το πιάνουμε, γι’ αυτό υπάρχει ο νόστος».
Πρέπει να είμαστε διαρκώς ανοικτοί σε νέες προκλήσεις, καθώς τα πάντα αλλάζουν και μέλλον δεν υπάρχει σύμφωνα με τον ζωγράφο: «Το αναπάντεχο είναι συνείδηση της αιωνιότητας σ’ αυτή μας την στιγμή. Μέλλον δεν υπάρχει. Το μέλλον είναι μια εξέλιξη του παρόντος, γι’ αυτό και δεν πρέπει να το προκαταβάλλουμε. Το παρόν μας είμαστε που δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που κουβαλάμε από το παρελθόν. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δυστυχώς συνηθίσει από τη φοβερή ενημέρωση που μας βομβαρδίζει από παντού να προσδοκούμε το μέλλον. Δεν πρέπει να ασχολούμαστε με αυτό. Πρέπει να προσπαθήσουμε να έχουμε τον εαυτό μας όρθιο για να μπορέσουμε να υποδεχτούμε την επόμενη στιγμή».
Πώς βλέπει ο ίδιος την απλή, «ταπεινή» θεματολογία των έργων του; «Παλιότερα ήμουν κατατρομαγμένος. Είχα φάει ξύλο από τους συναδέλφους ότι τα θέματά μου δεν ήταν σπουδαία. Τώρα όμως αυτό που σκέφτομαι είναι ότι αυτά τα απλά, ταπεινά πράγματα μας κάνουν περήφανους. Δεν ντρεπόμουν ποτέ γι’ αυτό που ήμουν και αυτό που με ενδιέφερε. Δεν μπορώ να απαρνηθώ αυτό που είμαι για να γίνω κάτι που δεν είμαι. Αυτό είναι. Δεν είναι κάτι λίγο ή πολύ».
ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις από τον ίδιο τον καλλιτέχνη οι πρώτες εκ των οποίων θα πραγματοποιηθούν στις ακόλουθες ημερομηνίες:
Κυριακή 26/03/2017, ώρα 12:30
Σάββατο 01/04/2017, ώρα 12:30
Παρασκευή 07/04/2017, ώρα 19:00 (μόνο για Μέλη του Μουσείου Μπενάκη)
Σάββατο 08/04/2017, ώρα 12:30
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜΙΚΡΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Χρήστος Μποκόρος γεννήθηκε το 1956 και μεγάλωσε στο Αγρίνιο. Σπούδασε νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Καστέλα. Έχει επανειλημμένως εκπροσωπήσει την Ελλάδα και διακριθεί σε διεθνείς διοργανώσεις, έχει εκθέσει σε πολλές χώρες του κόσμου και έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός της Ελλάδας.
INFO
ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ
Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, τηλ. 210 3453111
Τιμή εισιτηρίου έκθεσης: € 7 I Τιμή μειωμένου εισιτηρίου: €3,5
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή: 11:00 – 21:00
Πέμπτη: 11:00 – 23:00