«Ο Μικάδος»: Μια ξεκαρδιστική όπερα στην Εθνική Λυρική Σκηνή

«Ο Μικάδος»: Μια ξεκαρδιστική όπερα στην Εθνική Λυρική Σκηνή
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει την περίοδο των εορτών, σε συμπαραγωγή με την Ομάδα μουσικού θεάτρου Ραφή, το διάσημο έργο των Γκίλμπερτ και Σάλλιβαν στην Εναλλακτική Σκηνή της στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει στις φετινές γιορτές, σε συμπαραγωγή με την Ομάδα μουσικού θεάτρου Ραφή, που μετρά πέντε χρόνια εξαιρετικών παραστάσεων, την ξεκαρδιστική όπερα «Ο μικάδος» (1885) των Γκίλμπερτ και Σάλλιβαν. Το έργο ανεβαίνει σε μουσική διεύθυνση – ενορχήστρωση Μιχάλη Παπαπέτρου και σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση στην Εναλλακτική Σκηνή από τις 21-30 Δεκεμβρίου.

Οι δημιουργοί του «Μικάδου», Ουίλλιαμ Σβενκ Γκίλμπερτ και Άρθουρ Σάλλιβαν, πρωτεργάτες της αγγλικής μουσικής κωμωδίας, εμπνέονται από την ατμοσφαιρική Άπω Ανατολή για να συνθέσουν μια κοφτερή σάτιρα των κοινωνικοπολιτικών ηθών του 19ου αιώνα. Η βία, η διαφθορά, ο λαϊκισμός, η υποκρισία και ο πουριτανισμός μπαίνουν στο στόχαστρο του δαιμόνιου καλλιτεχνικού διδύμου, που στηλιτεύει με χιούμορ και ελαφράδα τα κακώς κείμενα της εποχής τους. Ο λιμπρετίστας Γκίλμπερτ φέρεται να εμπνεύστηκε το θέμα του έργου από ένα γιαπωνέζικο σπαθί που είδε αναρτημένο σε μια δημόσια βιβλιοθήκη.

Δ. Σακαλάκης

Η υπόθεση έχει ως εξής: Στη μαγική πολιτεία του Τιτιπού, όπου ο Μεγάλος Αυτοκράτορας (Μικάδος) είχε απαγορεύσει το κόρτε, οι ερωτύλοι ράφτες γίνονταν δήμιοι για να μην αποκεφαλίσουν…τον εαυτό τους, οι βουλευτές αυτοανακηρύσσονταν σε «άρχοντες των πάντων» και τα απαγορευμένα φλερτ ανθίζουν στις πιο απίθανες εκδοχές.

Ο Μιχάλης Παπαπέτρου, μουσικός διευθυντής της όπερας και ενορχηστρωτής του έργου μας εξηγεί τι θα δούμε στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Α. Σιμόπουλος

-Τι είναι ακριβώς «Ο Μικάδος»;

Ο Μικάδος είναι κωμική όπερα των πρωτεργατών της μουσικής κωμωδίας Γκίλμπερτ και Σάλλιβαν και μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Χάρη στο διάσημο φλεγματικό τους ύφος στηλιτεύουν με το γάντι τα κακώς κείμενα της λονδρέζικης κοινωνίας χωρίς να χάνουν στιγμή τη δημοφιλία τους. Παρουσιάστηκε στο θέατρο Savoy το 1885 σημειώνοντας τον αριθμό ρεκόρ για την εποχή των 672 παραστάσεων. Μέχρι το τέλος του ίδιου έτους έγιναν περίπου 150 παραγωγές σε τρεις διαφορετικές ηπείρους! Πάνω απ’ όλα ο Μικάδος παραμένει το διαχρονικό αποτύπωμα ενός μεγαλοφυούς δημιουργικού δίδυμου, που έθεσε τις βάσεις της μουσικής σάτιρας για τον 20ο αιώνα.

-Τι θέση μπορεί να έχει στην Ελλάδα μια βρετανική κωμωδία με ιαπωνικό θέμα;

Η τοποθέτηση της δράσης στη μακρινή Ιαπωνία αποτελούσε για τους δημιουργούς μια αισθητική επιλογή εξαιτίας της δημοφιλίας των απωανατολίτικων θεμάτων στο Λονδίνο της εποχής, και ένα ιδανικό γεωγραφικό άλλοθι για να στηλιτεύσουν οικεία κακά. Το περιβάλλον, οι ισορροπίες, το πλαίσιο είναι απόλυτα ευρωπαϊκό. Ο Μικάδος ανήκει παντού και πουθενά, όπου πλήττονται οι θεσμοί, όπου πάσχει η δημοκρατία, όπου κυριαρχεί ο πουριτανισμός και η υποκρισία εκεί βρίσκεται η πραγματική Τιτιπού.

Δ. Σακαλάκης

-Εσύ τι βρίσκεις μουσικά ενδιαφέρον σ’ αυτή την όπερα;

Η δομή της όπερας σε πρώτη ανάγνωση θυμίζει βιεννέζικη οπερέτα, τόσο ως προς την εναλλαγή πρόζας και μουσικών μερών, όσο και της ενορχήστρωσης. Η σχέση μουσικής και λόγου περνάει ωστόσο σε άλλο επίπεδο, δημιουργώντας ένα μοναδικό υβρίδιο, αναφορικά με τη φόρμα και το ερμηνευτικό στυλ, προπομπό των δημοφιλέστερων μιούζικαλ της εποχής μας. Οι μελωδικές γραμμές σε κάθε μουσικό νούμερο υπηρετούν απόλυτα το έξυπνο και καυστικό λιμπρέτο του Gilbert, χρωματίζοντας το ευφάνταστα και απολύτως απρόσμενα. Η μουσική του είναι ανάλαφρη έξυπνη και γεμάτη χιούμορ.

-Σε τι εστιάζει, τι αναδεικνύει η δική σου ενορχήστρωση;

Αυτό που προσπάθησα να κάνω στη δική μου εκδοχή είναι να χρωματίσω διαφορετικά κάθε μουσικό μέρος, υπηρετώντας πιστά την παρτιτούρα του Σάλλιβαν, χωρίς να χαθεί καμία μελωδική γραμμή και αρμονία. Παράλληλα, προσπάθησα να συνομιλήσω με την πανέξυπνη σκηνοθεσία του εξαιρετικού φίλου και συνεργάτη Ακύλλα Καραζήση και να αναδείξω την εμπνευσμένη στιχουργική απόδοση της Κατερίνας Σχινά.

Δ. Σακαλάκης

-Γιατί αυτή η όπερα θεωρείται σημαντική για την εξέλιξη του είδους; Τι προσέφερε στο μουσικό θέατρο;

Η χρήση του κωμικού λιμπρέτου, οι ανάλαφρες μελωδίες, το καυστικό περιεχόμενο, μια καθαρόαιμη σάτιρα πρώτης γραμμής, εξέλιξαν το είδος της κωμικής όπερας, παράλληλα με τη διαφορετική χρήση της φωνής, που μοιάζει περισσότερο με το μετέπειτα μιούζικαλ παρά με την μέχρι τότε οπερατική γραφή. Το βρετανικό και αμερικανικό μιούζικαλ οφείλει πολλά στους Γκίλμπερτ και Σάλλιβαν.

-Άσκησε τόσο μεγάλη επιρροή στην εξέλιξη του μιούζικαλ;

Ναι. Το έργο τους επηρέασε και ενέπνευσε τους σημαντικότερους θεατρικούς συγγραφείς και συνθέτες μιούζικαλ, όπως o Jerome Kem, τα αδέρφια Gershwin, o Ivor Novello, ο Andrew Lloyd Webber, ο Cole Porter. Ο Νoel Coward έγραψε μάλιστα: «Γεννήθηκα σε μια γενιά που έπαιρνε ακόμα σοβαρά την ελαφριά μουσική. Οι στίχοι και η μουσική τους έμειναν στη συνείδησή μου από νεαρή ηλικία, όταν ο πατέρας μου τους τραγουδούσε και η μητέρα μου τους έπαιζε στο πιάνο και θείες και θείοι τους μουρμούριζαν στο σπίτι…».

Δ. Σακαλάκης

-Γιατί τώρα και γιατί το συγκεκριμένο έργο από την ομάδα Ραφή;

Ο Μικάδος και γενικότερα το έργο του διδύμου αυτού ήταν πάντα στο μυαλό μας. Μια σάτιρα τόσο πρωτότυπη και χαριτωμένη, σχεδόν ακαταμάχητη για το κοινό σε διαφορετικά μήκη και πλάτη, που μας γοήτευσε εξαρχής. Η πρόταση για τη συνεργασία με την Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ άνοιξε το δρόμο γι’ αυτό που ονειρευόμασταν αλλά δεν είχαμε τολμήσει! Χρωστάμε ευγνωμοσύνη στον Γιώργο Κουμεντάκη και τον Αλέξανδρο Ευκλείδη που πίστεψαν σε εμάς και στον Μικάδο, και μας έδωσαν το βήμα να παρουσιάσουμε αυτό το αριστούργημα της μουσικής κωμωδίας για πρώτη φορά στο αθηναϊκό κοινό.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

-Έχετε πειράξει το έργο; Τι μας περιμένει στην Εναλλακτική Σκηνή;

Αυτό δεν θα ήθελα να σας το αποκαλύψω, αλλά σίγουρα ο Ακύλλας Καραζήσης έχει βάλει την πινελιά του στο έργο, την οποία υπηρετούν με θέρμη , αποτελεσματικότητα και μεγάλη επιτυχία οι πολύτιμοι συνεργάτες της ομάδας μας.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Ο μικάδος -Γκίλμπερτ και Σάλλιβαν

Μουσική διεύθυνση-ενορχήστρωση: Μιχάλης Παπαπέτρου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης

Απόδοση-διασκευή: Γιώργος Τσακνιάς

Απόδοση στίχων: Κατερίνα Σχινά

Σκηνικά-κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη

Κίνηση: Χαρά Κότσαλη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος

Μικάδος: Μάριος Σαραντίδης

Νάνκι-Που: Θάνος Λέκκας

Κο-Κο: Δημήτρης Ναλμπάντης

Που-Μπα: Νίκος Σπανάτης

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κατίσα: Αναστασία Κότσαλη

Γιαμ-Γιαμ: Λητώ Μεσσήνη

Πίτι-Σινγκ: Λυδία Αγγελοπούλου

Πιπ-Μπο: Βαρβάρα Μπιζά

Μουσικοί: Διονύσης Βερβιτσιώτης (βιολί), Γκουίντο ντε Φλάβις (σαξόφωνο), Γιώργος Κρίμπερης (τρομπόνι), Χάρης Παζαρούλης (κοντραμπάσο), Κώστας Σερεμέτης (κρουστά), Βαγγέλης Στεφανόπουλος (πιάνο/πλήκτρα)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

INFO

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

21, 22, 23, 24, 27, 28, 29, 30 Δεκεμβρίου 2017

Ώρα έναρξης: 20.30

Τιμές εισιτηρίων: 15, 20 ευρώ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Φοιτητικό - παιδικό: 10 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων:

ΤΑΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΣ ΣΤΟ ΚΠΙΣΝ - Τ. 2130885700 (Καθημερινά 09.00-21.00)

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ PUBLIC & http://tickets.public.gr/

www.ticketservices.gr

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

www.nationalopera.gr

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Αποστόλης Ψυχράμης: «Το Once είναι μια ιστορία αγάπης βγαλμένη από τη ζωή»

Λαμπρή γιορτή στη Λυρική Σκηνή για την Ημέρα της Ευρώπης

Γιώργος Τζιρτζιλάκης: «Η συλλογή του Νίκου Αλεξίου είναι ένα ημερολόγιο, το συναξάρι μιας δεκαετίας»