Έφυγε από τη ζωή ο Μισέλ Δημόπουλος, ο επί σειρά ετών διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004). Αντιμετώπιζε τον τελευταίο καιρό πρόβλημα υγείας.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜια μεγάλη απώλεια για τον ελληνικό κινηματογράφο. Έφυγε από τη ζωή ο Μισέλ Δημόπουλος, ο επί σειρά ετών διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004). Αντιμετώπιζε τον τελευταίο καιρό πρόβλημα υγείας.
Ο Μιχάλης (Μισέλ) Δημόπουλος σπούδασε κινηματογράφο στη Γαλλία και ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου στην "Αυγή" και στο περιοδικό "Σύγχρονος Κινηματογράφος", τη δεκαετία του '70. Συνεργάστηκε με διάφορους εκδοτικούς οίκους και συνεισέφερε ουσιαστικά στο ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, όταν ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004), το οποίο κατόρθωσε να κάνει διεθνές με σημαντικές αξιώσεις. Συνεργάστηκε με ελληνικούς και ξένους κινηματογραφικούς φορείς, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αφιερωμάτων σε γνωστούς κινηματογραφικούς δημιουργούς.
Επιμελήθηκε τις επιλογές ταινιών στην ΕΡΤ ως υπεύθυνος ξένου προγράμματος (από το 1982 μέχρι και το 1991), αναζητώντας πάντα ένα διαφορετικό σινεμά του δημιουργού από όλον τον κόσμο, με το καλλιεργημένο βλέμμα του κριτικού και του επίμονου σινεφίλ, βαθύ γνώστη της κινηματογραφικής τέχνης. Επιμελήθηκε επίσης αφιερώματα για το ελληνικό σινεμά στο εξωτερικό, και υπήρξε ιδρυτικό μέλος των βραβείων LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποχαιρετά τον Μισέλ Δημόπουλο
Η οικογένεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποχαιρετά έναν δικό της άνθρωπο, τον οραματιστή και πρωτοπόρο Μισέλ Δημόπουλο. Το πολύπλευρο έργο του, οι ανεξάντλητες γνώσεις του, η ακούραστη αφοσίωσή του στο σινεμά, καθώς και η πολύτιμη παρακαταθήκη που άφησε πίσω του, περιγράφουν ιδανικά την προσωπικότητα και την προσφορά του Μισέλ Δημόπουλου. Αυτό που αδυνατούν, όμως, να περιγράψουν είναι το χάρισμά του να αγγίζει τις καρδιές όλων όσοι είχαν την τύχη και το προνόμιο να συνεργαστούν μαζί του.
Ο Μισέλ Δημόπουλος ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ από το 1991 μέχρι το 2005 και σε αυτό το διάστημα έδωσε νέα πνοή και διεύρυνε τους διεθνείς ορίζοντες του θεσμού. Επιμελήθηκε πολλές ρετροσπεκτίβες, αφιερώματα, καθώς και τριάντα εκδόσεις και μονογραφίες αφιερωμένες σε έλληνες και ξένους σκηνοθέτες. Η βαθιά αγάπη του για τον κινηματογράφο, το ανήσυχο πνεύμα του και η ανάγκη του να ανακαλύπτει νέους δημιουργούς, είδη και τάσεις, τον οδήγησαν να κάνει πραγματικότητα το όραμα της διεθνοποίησης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Ήταν πάντα κοντά στο Φεστιβάλ και τους ανθρώπους του. Παρακολουθούσε ταινίες φανατικά και υπερασπιζόταν με πάθος το ανεξάρτητο, ευρωπαϊκό σινεμά. Θα τον θυμόμαστε πάντα στους διαδρόμους του Ολύμπιον, στο Λιμάνι, στις κινηματογραφικές αίθουσες, ακούραστο και χαμογελαστό, να μιλά με πάθος για τις ταινίες που τόσο αγάπησε, να διευρύνει τους ορίζοντές μας και να μας ταξιδεύει στο πρωτοποριακό και ανήσυχο σινεμά της νέας εποχής.
Τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην Έρση Σωτηροπούλου, στην Καρολίνα, στον Μάρκελλο, στην οικογένεια και τους οικείους του.
Συλλυπητήριο μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου
«Ο Μιχάλης Δημόπουλος ανήκει στη γενιά των ευαίσθητων κι ανήσυχων ανθρώπων που εξέφρασαν το πάθος τους για το σινεμά γράφοντας κριτικές ταινιών. Η γενιά αυτή εμφανίστηκε ορμητική με το κύμα της μεταπολίτευσης και βρήκε στέγη στον Σύγχρονο Κινηματογράφο (ένα περιοδικό σαν τo γαλλικό Cahiers du Cinema) έχοντας την πεποίθηση πως θα ισχυροποιήσει στο κοινό την εικόνα την οποία διαμόρφωναν, ή μόλις είχαν διαμορφώσει για τον κόσμο τα νέα ρεύματα του κινηματογράφου στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Συνεργάτες και φίλοι του, οι οποίοι προσέδωσαν ιδιαίτερο περιεχόμενο και χροιά στην κινηματογραφική κριτική και στην κινηματογραφοφιλία εκείνα τα χρόνια, ήταν ο Χρήστος Βακαλόπουλος και ο Γιώργος Μπράμος. Απόντες και οι τρεις τώρα.
Ο Μιχάλης Δημόπουλος προσέφερε σημαντικά στη Δημόσια Τηλεόραση ως προγραμματιστής της Κινηματογραφικής Λέσχης κι άλλων κινηματογραφικών ζωνών. Ακόμη πιο σημαντική ήταν η προσφορά του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του κατά την κρίσιμη καμπή της διεθνοποίησης του θεσμού αυτού.Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στην οικογένειά του».
Πληροφορούμενη την απώλεια του Μισέλ Δημόπουλου, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, σε συλλυπητήριο μήνυμα, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με τις ιδιότητες του κριτικού κινηματογράφου, του συγγραφέα και κυρίως του διευθυντή, επί πολλά έτη, του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Μισέλ Δημόπουλος μετέδιδε την απεριόριστη αγάπη του για το σινεμά σε όλους όσοι τον γνωρίζαμε και συζητούσαμε μαζί του, εκπαιδεύοντας δεκάδες χιλιάδες θεατές στην απόλαυση της κινηματογραφικής εμπειρίας. Αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση του Φεστιβάλ το 1992, πήρε στα χέρια του έναν θεσμό τοπικού ενδιαφέροντος και εμβέλειας και του άνοιξε ένα μεγάλο παράθυρο στον κόσμο. Το επιτυχημένο πρόγραμμα διεθνοποίησης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποτέλεσε μοντέλο για αντίστοιχες διοργανώσεις παγκοσμίως. Σύστησε στο κοινό δεκάδες δημιουργούς και το έργο τους, αναδεικνύοντας τις νέες τάσεις, παρουσιάζοντας σπάνιες ταινίες στην ιστορία της κινούμενης εικόνας. Η γνώση, το πάθος, οι πρωτοβουλίες, ο ήρεμος δυναμισμός του χαρισματικού Μισέλ ήταν εκείνα τα στοιχεία που συνέβαλαν ουσιαστικά, ώστε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης να εξελιχθεί σε έναν ισχυρό θεσμό. Του οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του».
Ο υφυπουργός Πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης, ανέφερε: «Με σεβασμό αποχαιρετούμε τον Μισέλ Δημόπουλο, τον άνθρωπο στον οποίο το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης οφείλει τη διεθνοποίηση και την αναζωογόνησή του, την πολυμορφία και την πολυφωνία του, στοιχεία που κρατάει μέχρι σήμερα. Ο απόλυτος "σινεφίλ" και "φεστιβαλιστής" αφοσιώθηκε στον κινηματογράφο, αγάπησε τον κινηματογράφο, δίδαξε τον κινηματογράφο. Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του και στη μεγάλη οικογένεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης».