Δυσοίωνη η έκθεση του ΟΗΕ για τις περιβαλλοντικές δράσεις κατά της κλιματικής αλλαγής - Αυξάνεται το κόστος και οι ζημίες για την παγκόσμια οικονομία λόγω της αδράνειας
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Έκθεση Adaptation Gap 2023 που δημοσιεύτηκε από το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP), τονίζει με έμφαση ότι ο κόσμος είναι απροετοίμαστος, δεν έχει επενδύσει και δεν έχει τον απαραίτητο σχεδιασμό, αφήνοντάς μας όλους εκτεθειμένους. Προειδοποιεί ότι αντί να επιταχυνθεί, η πρόοδος στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή καθυστερεί.
Η επιβράδυνση επεκτείνεται στη χρηματοδότηση, τον σχεδιασμό και την εφαρμογή, λέει το UNEP, με τεράστιες συνέπειες για απώλειες και ζημιές, ιδιαίτερα για τους πιο ευάλωτους.
«Η σημερινή έκθεση δείχνει ότι το χάσμα στη χρηματοδότηση της προσαρμογής είναι το υψηλότερο στην ιστορία. Ο κόσμος πρέπει να αναλάβει δράση για να κλείσει το χάσμα προσαρμογής και να αποδώσει δικαιοσύνη για το κλίμα», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, σχολιάζοντας τα πορίσματα της έκθεσης.
Το ενημερωμένο κόστος προσαρμογής για τις αναπτυσσόμενες χώρες εκτιμάται σε 215 έως 387 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως αυτή τη δεκαετία, αντικατοπτρίζοντας υψηλότερες εκτιμήσεις από προηγούμενες μελέτες που αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά έως το 2050.
Και οι ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών είναι 10 με 18 φορές υψηλότερες από τη ροή της δημόσιας χρηματοδότησης, ήτοι πάνω από 50% υψηλότερες από το προηγούμενο εκτιμώμενο εύρος.
Παρά τις δεσμεύσεις που δόθηκαν στην COP26 στη Γλασκώβη για διπλασιασμό της χρηματοδοτικής στήριξης προσαρμογής σε περίπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2025, οι δημόσιες πολυμερείς και διμερείς ροές χρηματοδότησης προσαρμογής στις αναπτυσσόμενες χώρες μειώθηκαν κατά 15% σε περίπου 21 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021.
Ταυτόχρονα, το χρηματοδοτικό κενό προσαρμογής υπολογίζεται τώρα σε 194 με 366 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Η έκθεση παραθέτει μια πρόσφατη μελέτη που δείχνει ότι οι 55 πιο ευάλωτες στο κλίμα οικονομίες από μόνες τους έχουν ήδη ζημιές αξίας άνω των 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Το κόστος είναι πιθανό να αυξηθεί κατακόρυφα τις επόμενες δεκαετίες, ιδιαίτερα ελλείψει δυναμικού μετριασμού και προσαρμογής.
Το νέο ταμείο ζημιών θα είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την κινητοποίηση πόρων, αλλά παραμένουν προβλήματα, καθώς το ταμείο θα πρέπει να κινηθεί προς πιο καινοτόμους μηχανισμούς χρηματοδότησης για να φτάσει στην απαραίτητη κλίμακα επενδύσεων. Ο επικεφαλής των Ηνωμένων Εθνών πιστεύει ότι μια πηγή χρηματοδότησης θα μπορούσε να προέλθει από φορολογικά έσοδα από τους μεγάλους ρυπαίνοντες.