Ισπανία: Η ξηρασία αποκάλυψε βυθισμένη εκκλησία του 11ου αιώνα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μια εκκλησία στο βυθισμένο ισπανικό χωριό Sant Romà de Sau αναδύθηκε από τον βυθό λόγω της ξηρασίας. Πλημμύρισε πριν από 60 χρόνια για να σχηματιστεί ο υδάτινος ταμιευτήρας Sau, ο οποίος παρέχει βασικές ποσότητες νερού στην πόλη της Βαρκελώνης, και συνήθως μόνο η κορυφή του τριώροφου πύργου της εκκλησίας ξεπροβάλλει από την επιφάνεια. Τώρα, το κτίριο του 11ου αιώνα στέκεται σταθερά στη στεριά και έχει αρχίσει να προσελκύει "τουρίστες ξηρασίας".

"Είναι απίστευτο πόσο έχει πέσει η στάθμη του νερού", λέει ο Sergio Iberico που επισκέπτεται συχνά τη δεξαμενή. "Θυμάμαι ότι έκανα κουπί εδώ και η στάθμη του νερού ήταν στο παράθυρο του πύργου της εκκλησίας".

Η τρέχουσα στάθμη του νερού στον ταμιευτήρα Sau βρίσκεται μόλις στο 6% της χωρητικότητας. Πέρυσι τέτοια εποχή ήταν περίπου στο 19 τοις εκατό και ο μέσος όρος για τον Ιανουάριο είναι συνήθως πάνω από το 90 τοις εκατό.

Ο Antonio Rodriguez, ο οποίος ζει κοντά στον ταμιευτήρα, λέει ότι η πτώση της στάθμης του νερού τον έχει κάνει να ανησυχεί για τον εαυτό του και την οικογένειά του.

"Το νερό τελειώνει. Ήδη περιορίζω τη χρήση του νερού, χρησιμοποιώ μόνο ό,τι είναι απαραίτητο", λέει. "Αλλά το νερό μας τελειώνει".

Η ξηρασία φέρνει αύξηση των λογαριασμών νερού και των τιμών των τροφίμων

Οι περιοχές της Ισπανίας που έχουν πληγεί περισσότερο από την παρατεταμένη ξηρασία είναι η Ανδαλουσία και η Καταλονία - και οι δύο είναι σημαντικές γεωργικές και διατροφικές περιοχές.

Στην Καταλονία, η ξηρασία συνεχίζεται εδώ και τρία χρόνια και μόλις το 17% των αποθεμάτων νερού της περιοχής έχει απομείνει. Εάν το ποσοστό αυτό μειωθεί στο 16%, η κυβέρνηση της Καταλονίας θα πρέπει να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκηςκαι να επιβάλει αυστηρότερους περιορισμούς στη χρήση νερού για τα νοικοκυριά.

Οι λογαριασμοί νερού έχουν ήδη αυξηθεί και η χρήση νερού για τη γεωργία περιορίζεται. Τα πάρκα δεν ποτίζονται πλέον, τα συντριβάνια στεγνώνουν και το γέμισμα των ιδιωτικών πισινών δεν επιτρέπεται.

Ορισμένα γυμναστήρια στην περιοχή άρχισαν να χρεώνουν πρόσθετη χρέωση για τη χρήση των πισινών τους, ενώ ορισμένα τις έκλεισαν εντελώς.

Ο αντίκτυπος της ξηρασίας αντικατοπτρίζεται επίσης στην αύξηση του κόστους των φρούτων, των λαχανικών και του ελαιολάδου σε ολόκληρη τη χώρα. Ειδικά η τιμή του ελαιόλαδου έφτασε σε επίπεδο ρεκόρ, σημειώνοντας αύξηση άνω του 50% σε σύγκριση με πέρυσι. Πολλά ισπανικά καταστήματα έχουν αρχίσει να τοποθετούν ετικέτες ασφαλείας στα μπουκάλια.

Μπορεί η αφαλάτωση να λύσει το πρόβλημα ξηρασίας της Ισπανίας;

Η Βαρκελώνη διαθέτει επίσης τη μεγαλύτερη μονάδα αφαλάτωσης της Ευρώπης, η οποία παράγει γλυκό νερό από τη γειτονική Μεσόγειο Θάλασσα.

Η Laia Hernandez Lloret, εκπρόσωπος του εργοστασίου, λέει ότι χωρίς αυτό θα είχαν τεθεί σε ισχύ αυστηροί περιορισμοί στο νερό και κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην περιοχή πριν από τουλάχιστον έξι μήνες. Εκατομμύρια τουρίστες και κάτοικοι της Βαρκελώνης δεν θα είχαν αρκετό νερό.

"Από 100 λίτρα αλμυρού νερού, παίρνουμε 45 λίτρα γλυκού νερού. Αυτή τη στιγμή, αυτή η μονάδα αφαλάτωσης παράγει περίπου το 20% του γλυκού νερού που χρειάζεται η Βαρκελώνη", λέει ο διευθυντής της μονάδας Llobregat Carlos Miguel.

Αλλά, προσθέτει ο Μιγκέλ, αυτή τη στιγμή λειτουργούν με πλήρη δυναμικότητα και δεν μπορούν να αφαλατώσουν άλλο νερό.

Η μετατροπή του θαλασσινού νερού σε γλυκόνερό από μόνη της είναι απίθανο να λύσει το πρόβλημα ξηρασίας της Ισπανίας. Είναι πολύ αργή, ακριβή και καταναλώνει πολλή ενέργεια. Αν η ενέργεια αυτή δεν προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές, η ρύπανση που προκαλείται από την αφαλάτωση θα επιταχύνει επίσης την κλιματική αλλαγή, η οποία συμβάλλει στην έλλειψη νερού.

Κι όμως, καθώς το πρόβλημα επιμένει, η Ισπανία σχεδιάζει δύο νέες μονάδες αφαλάτωσης στις πιο πληγείσες περιοχές της Ανδαλουσίας και της Καταλονίας.