Ο «Πάρσιφαλ» του Ρίχαρντ Βάγκνερ θριάμβευσε στη Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης. Η χαρισματική ερμηνεία του γερμανού τενόρου, Γιόνας Κάουφμαν, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της παράστασης. O «Πάρσιφαλ» είναι μια ρομαντική όπερα τριών πράξεων και είναι η τελευταία όπερα που έγραψε ο Βάγκνερ.
Είναι μια περίπλοκη ιστορία γύρω απο το Άγιο Δισκοπότηρο. Ένα μυστηριώδες δράμα που βασίζεται σε ένα ποίημα του 13ου αιώνα για τον Αρθουριανό ιππότη Πάρσιφαλ που αναζήτά το Άγιο Δισκοπότηρο. «Ο Πάρσιφαλ είναι ο ήρωας με την καθαρή καρδιά» που στο τέλος του ταξιδιού του, σώζει τους ιππότες του Αγίου Δισκοπότηρου.
«Αν αφεθείς, αν βουτήξεις σε αυτό το καταπληκτικό κομμάτι, νομίζω πως θα πιάσεις φώτια! Είναι κάτι το εκπληκτικό, το μοναδικό. Μοιάζει με ένα υπερβατικό ταξίδι, είναι μια πολύ μυστηριώδης εμπειρία» υποστηρίζει ο τενόρος, Γιόνας Κάουφμαν.
Στις δύο τελευταίες παραστάσεις, στο πόντιουμ βρέθηκε ο Ισραηλινός Ασέρ Φίς. Υποστηρίζει, πως όταν διευθύνεις Βάγκνερ είναι σαν να κάνεις γιόγκα: ο αυτο-έλεγχος είναι το παν.
«Στον Πάρσιφαλ πρέπει να δεχτούμε ότι ο εσωτερικός ρυθμός του κομματιού στηρίζεται στην απόλυτη ηρεμία. Είναι σαν να προσπαθείς να μειώσεις το σφυγμό σου και την αρτηριακή σου πίεση, ώστε η μουσική να μιλήσει στη σωστή γλώσσα. Αυτή είναι μια πολύ δυσκολη διαδικασία» υποστηρίζει ο Άσερ Φις.
«Είναι μια φιλοσοφική εμπειρία, που με βοηθά να κατανοήσω την αποτυχία της ανθρωπότητας. Καθώς και τι θα είχε συμβεί αν ο άθρωπος ακολούθησε την ιδέα «ότι αυτός που δεν ξέρει τίποτα τελικά θα φωτιστεί, αν δείχνει έλεος και οίκτο για τους άλλους άνθρωπους. Αν εφαρμόζαμε αυτό τον κανόνα, δεν θα υπήρχε πόλεμος, μόνο ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Έρχονται άνθρωποι και μου λένε, ότι αυτή η όπερα τους βοηθά να θυμηθούν γιατί είναι Χριστιανοί. Υπάρχουν ακόμα θεατές που κάθονται δίπλα τους και πραγματικά τους ζηλεύουν. «Μακάρι να ήμουν Χριστιανός όπως εσείς!!» λένε και ξαναλένε σύμφωνα με τον Κάουφμαν.
«Ο Βάγκνερ δεν ήταν άνθρωπος που πήγαινε στην Εκκλησία, δεν ήταν θρήσκος. Με αυτό το έργο όμως στρέφεται στη θρησκεία και μάλιστα στο τέλος της ζωής του. Ειλικρινά δεν μπορώ να δεχτώ, ότι λίγο πριν φύγει απο τη ζωή, ξαφνικά πίστεψε στον θεό. Ο Βάγκνερ ήταν ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο και νομίζω με αυτή την όπερα, ασκεί κριτική στο θρησκευτικό κατεστημένο και στο συντηρητισμό της Εκκλησίας» υποστηρίζει ο Φις.
«Μετά από μια, ίσως δύο ώρες ο θεατής πραγματικά αφήνεται, ακούει και επικεντρώνεται στη μουσική του Βάγκνερ. Παίρνει λίγο χρόνο για να το πετύχουμε αυτό, αλλά όταν συμβεί είναι κάτι μοναδικό. Πραγματικά, είναι μια εμπειρία που ο θεατής δεν θα ξεχάσει ποτέ..» πιστεύει ο τενόρος Γιόνας Κάουφμαν.
Αν θέλετε να παρακολουθήσετε ολόκληρη τη συνέντευξη (στα αγγλικά) του τενόρου Γιόνας Κάουφμαν και του μαέστρου Άσερ Φις, παρακαλούμε κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:
Jonas Kaufmann, Asher Fisch: interview extras