ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ αξιολόγηση της προόδου μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές σε πολλές χώρες. Αυτό συνεπάγεται βαθμολόγηση. Είναι όμως αυτή η καλύτερη μέθοδος ή θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες και άλλες προσεγγίσεις;
Στα δημοτικά σχολεία της Ουρουγουάης οι καλοί βαθμοί είναι πολύ σημαντικοί, με αποτέλεσμα τα περισσότερα παιδιά και οι οικογένειες τους να αισθάνονται άγχος.
Οι μαθητές λαμβάνουν την πρώτη αξιολόγηση τον Μάιο. Στη Λατινική Αμερική, στο νότιο ημισφαίριο το σχολείο αρχίζει τον Μάρτιο.
Η καθηγήτρια της Μαρίζα Φατζιάνι εξηγεί, ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν τη δυνατότητα να γράφουν και ένα σχόλιο δίπλα στον βαθμό.
Στη Δανία πολλά σχολεία υιοθετούν μια πιο ολιστική προσέγγιση για την αξιολόγηση, αναδεικνύοντας ατομικά πλεονεκτήματα και αδυναμίες.
Τα τελευταία 40 χρόνια οι Δανοί μαθητές δεν λαμβάνουν βαθμούς από τα 13 χρόνια και μετά.
Σε δημόσιο σχολείο στο κέντρο της Κοπεγχάγης τα παιδιά, πέρα από τα μαθηματικά και τα αγγλικά, μαθαίνουν πώς να συμπεριφερθούν, πώς να ανακτήσουν την αυτοπεποίθησή τους και να λάβουν τη σωστή απόφαση. Αυτές είναι αξίες πολύ σημαντικές για τη δημοκρατική κοινωνία της Δανίας, οι οποίες είναι δύσκολο να αποτυπωθούν από ένα σύστημα βαθμολόγησης.
Τα δημοτικά σχολεία στη Δανία δεν βασίζονται σε εξετάσεις. Οι μαθητές περνούν τα μαθήματα αυτόματα, ανεξάρτητα από τα ετήσια αποτελέσματα.
Παρά την απουσία βαθμών η πρόοδος των μαθητών παρακολουθείται μέσω συνεχούς αξιολόγησης. Αυτή σχετίζεται με την καθημερινή συμμετοχή των μαθητών στην τάξη, το διάβασμα στο σπίτι, τα διαγωνίσματα και τις προφορικές και γραπτές εργασίες.
Στη Δανία είναι σε εξέλιξη ένας δημόσιος πολιτικός διάλογος για το αν θα πρέπει να δίνονται βαθμοί στις πρώτες τάξεις. Πάντως τα σχολεία, οι καθηγητές και οι μαθητές φαίνεται να είναι ευχαριστημένοι με το εκπαιδευτικό σύστημα ως έχει.
Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του υπουργείου Παιδείας της Δανίας:
http://eng.uvm.dk
Να βαθμολογεί λοιπόν κανείς ή να μην βαθμολογεί; Ιδού η απορία. Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Ακόμη και οι ειδικοί είναι διχασμένοι. Ρωτήσαμε δύο από αυτούς να μας πουν τη γνώμη τους σε τέσσερα βασικά ερωτήματα. Πρόκειται για τους Αντρέας Σλάιχερ από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και τον Φιλίπε Μεριό, από το πανεπιστήμιο της Λυόν.