Να κι ένα ευχάριστο νέο από το Αφγανιστάν.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΝα κι ένα ευχάριστο νέο από το Αφγανιστάν. Η λεοπάρδαλη του χιονιού έκανε την εμφάνισή στην περιοχή Γουακάν, στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ίσως υπάρχει ένας αρκετά μεγάλος πληθυσμός εκεί.
Αυτό οφείλεται σε ένα μοναδικό πρόγραμμα προστασίας αυτού του άγριου ζώου, που τέθηκε σε εφαρμογή πριν από επτά χρόνια. Η λεοπάρδαλη του χιονιού κινδύνευε τότε άμεσα με εξαφάνιση. Οι κυνηγοί τις σκότωναν για τη γούνα τους και οι αγρότες, γιατί επιτίθονταν στα ζώα τους.
Τώρα φαίνεται ότι ο πληθυσμός τους ανακάμπτει και σ’ αυτό βοήθησε ότι όλη η συγκεκριμένη περιοχή, χαρακτηρίστηκε εθνικό πάρκο.
«Τα άγρια ζώα συνήθιζαν να σκοτώνουν τα ζώα των αγροτών. Αυτό καταφέραμε να το περιορίσουμε σε ένα επίπεδο. Τα τελευταία τρία χρόνια, δεν είχαμε καθόλου τέτοια περιστατικά σε μαντριά, από τα άγρια ζώα» επισήμανε ο επικεφαλής του συγκεκριμένου πρότζεκτ της Ένωσης Προστασίας της Άγριας Ζωής, Σαγιέντ Νακιμπουλάχ.
Η Ένωση Προστασίας της Άγριας Ζωής ξεκίνησε τα προγράμματά της το 2009. Άρχισε να χτίζει κλειστά μαντριά με κλειστές οροφές για να προστατεύσει τα κοπάδια. Από το 2002 έχει απαγορευτεί το κυνήγι λεοπάρδαλης στην ύπαιθρο.
«Έχουμε πάρει αναφορές από όλες τις περιοχές της χώρας, ότι το κυνήγι συνεχιζόταν, παρόλο που ήταν παράνομο. Είτε λόγω φτώχειας, είτε από χόμπι, είτε για να τις πουλήσουν σε υψηλότερη τιμή στην αγορά» τονίζει ο Μοσταφά Ζαχέρ, γενικός διευθυντής του Γραφείου Προστασίας του Περιβάλλοντος του Αφγανιστάν.
Η προσπάθεια προστασίας του άγριου ζώου φαίνεται ότι υποστηρίζεται από τους ντόπιους, παρόλο που ζουν σε μια από τις πιο φτωχές περιοχές όχι μόνο της χώρας, αλλά και όλου του πλανήτη. Και οι λεοπαρδάλεις ήταν πάντα απειλή για τους ανθρώπους αυτούς.
«Από τότε που ιδρύθηκε η Ένωση Προστασίας της Άγριας Ζωής και έχουμε απαγόρευση του κυνηγιού, ο αριθμός των άγριων ζώων έχει αυξηθεί και ολοένα και περισσότεροι τουρίστες ενδιαφέρονται για το Γουακάν» υπογραμμίζει η Σιμά, που είναι μαθήτρια σε σχολειό της περιοχής.
Στο πλαίσιο προστασίας των άγριων ζώων, ξένοι αλλά και αφγανοί επιστήμονες έμειναν για πολλούς μήνες σε μια βάση στην Πεδιάδα Σαρκάντ, για να μελετήσουν και να στήσουν ένα δίκτυο από κάμερες και ειδικές παγίδες.
Έχουν συλλέξει 5.000 εικόνες από τα άγρια ζώα και κατάφεραν μάλιστα να παγιδεύσουν τέσσερις λεοπαρδάλεις, στις οποίες φόρεσαν ειδικό περιλαίμιο με GPS για να ελέγχουν τις διαδρομές που επιλέγουν:
«Είναι ένα νέο πλαίσιο για όλο αυτόν τον κόσμο, είναι μια νέα φιλοσοφία για το ίδιο το Αφγανιστάν. Χρειάζεται λοιπόν χρόνος για να τα κάνουμε όλα αυτά πράξη. Προχωρούμε όμως. Ο λαός αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι δεν θα χάσει τα χωράφια του ή δεν θα συμβεί κάτι τρελό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό» ανέφερε ο Άσλεϊ Βόσπερ, ειδικός σε θέματα περιβάλλον που συνεργάζεται με την Ένωση Προστασίας Άγριων Ζώων.
Τα αποτελέσματα αυτής της πρωτοβουλίας έχουν οδηγήσει σε προσδοκίες για μεγάλη τουριστική αύξηση στην φτωχή αυτή περιοχή. Η λεοπάρδαλη του χιονιού είναι η μεγάλη σταρ του Εθνικού Πάρκου.
«Υπάρχει μια μεγάλη δυναμική για αύξηση του οικοτουρισμού. Αφορά όμως ακόμη άτομα που ενδιαφέρονται για την αρχαιολογία, για την ανθρωπολογία. Ερευνητές που ενδιαφέρονται για το Αφγανιστάν, άτομα που ενδιαφέρονται για το λιώσιμο των πάγων, την ορειβασία και το περιβάλλον» επισημαίνει ο Μοσταφά Ζαχέρ, γενικός διευθυντής του Γραφείου Προστασίας του Περιβάλλοντος του Αφγανιστάν.
Η απομόνωση της περιοχής Γουακάν του Αφγανιστάν είναι χαρακτηριστική: Μόλις 100 τουρίστες – επισκέπτες καταφέρνουν να φτάσουν εδώ ετησίως. Το όνειρο των ντόπιων είναι να γίνουν χιλιάδες.