Ολλανδία: Στις κάλπες εν μέσω εθνικής κρίσης ταυτότητας

Ολλανδία: Στις κάλπες εν μέσω εθνικής κρίσης ταυτότητας
Από Πάνος Κιτσικόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Γιατί οι πολίτες της πιο ανεκτικής ευρωπαϊκής χώρας κάνουν την ακροδεξιά στροφή προς τον Γκερτ Βίλντερς και το PVV;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μια απρόσμενη «ανταρσία» στο πιο απίθανο μέρος. Στην πρώτη χώρα παγκοσμίως που νομιμοποίησε την ευθανασία και τον γάμο μεταξύ ομοφύλων.

Σε μια χώρα διάσημη για τη χαλαρότητα στη νομοθεσία περί ναρκωτικών.

Η σημαντικότερη πόλη της, το Άμστερνταμ, έχει μακρά ιστορία προσφοράς καταφυγίου σε όσους το είχαν ανάγκη.

Από Εβραίους που προσπαθούσαν να γλιτώσουν τους διωγμούς μέχρι τους Σύριους πρόσφυγες του σήμερα.

Γνωστή ως η πιο ανεκτική χώρα της Ευρώπης, η Ολλανδία αλλάζει ανησυχητικά.

Εν μέρει αλλάζει εξαιτίας του Γκερτ Βίλντερς. Του πολιτικού αρχηγού που θέλει να απαγορεύσει το Κοράνι και να θέσει φραγμούς στη μετανάστευση μουσουλμανικών πληθυσμών. Που αναφέρεται στους Μαροκινούς ως «σαβούρα».

Ο Βίλντερς βρίσκεται υπό αστυνομική προστασία επί μονίμου βάσεως.

Το δικό του Κόμμα της Ελευθερίας – ή PVV – προηγείται στις δημοσκοπήσεις εν όψει των εκλογών της Τετάρτης.

Όμως στην Ολλανδία, μια χώρα με την κουλτούρα των κυβερνήσεων συνασπισμού, κανένα κόμμα ποτέ δεν έχει κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία.

Η πλειονότητα των αντιπάλων του απορρίπτουν το ενδεχόμενο της συνεργασίας μαζί του.

Εν πολλοίς, ο Βίλντερς βαδίζει στα βήματα του Πιμ Φόρτουιν, ο οποίος έγινε γνωστός στην Ολλανδία μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

Ο Φόρτουιν υπήρξε κοινωνικά φιλελεύθερος. Ωστόσο ήταν αντίθετος στη μετανάστευση και στο Ισλάμ. Ήταν δηλωμένα ομοφυλόφιλος και δεν φοβόταν να εγείρει θέματα που τότε θεωρούνταν ταμπού.

Το κόμμα του προηγούνταν στις δημοσκοπήσεις πριν τις εκλογές του 2002.

Δολοφονήθηκε εννέα μέρες πριν τις εκλογές.

Δύο χρόνια μετά, ο σκηνοθέτης Τέο Φαν Γκογκ έπεσε νεκρός από τα πυρά του φανατικού ισλαμιστή Μοχάμεντ Μπουγερί. Ο λόγος; Μια ταινία του Φαν Γκογκ, η οποία ασκούσε κριτική στο ισλάμ.

Οι δύο άνδρες πλήρωσαν με τη ζωή τους το κόστος της ελευθερίας του λόγου.

Δέκα χρόνια μετά, μια χώρα αναρωτιέται τι σημαίνει το να είσαι Ολλανδός.

Πρόσφατα προέκυψε από μια δημοσκόπηση η ανησυχία μεγάλης μερίδας των πολιτών για τη διάβρωση παραδοσιακών αξιών.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σε αυτή ακριβώς την αίσθηση της χαμένης ταυτότητας πατά ο Βίλντερς, όταν κηρύττει κατά της μετανάστευσης, κατά της παγκοσμιοποίησης και κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πήγαμε σε μια μικρή πόλη έξω από την Ουτρέχτη και μιλήσαμε με τον Πάτρικ, έναν εκ των υποστηρικτών του.

Ο ίδιος μας λέει: «Παραείμαστε ανεκτικοί. Είμαι ανοικτά ομοφυλόφιλος και στο παρελθόν έχω γίνει στόχος βιαιοπραγιών σε εβδομαδιαία βάση. Προσβολές, εκφοβισμοί, απειλές, μόνο και μόνο επειδή είμαι γκέι. Μια φορά με έδειραν έντεκα με δώδεκα νεαροί Μαροκινοί, Τούρκοι και Σομαλοί. Με έδειραν σε ένα πάρκινγκ. Το κατήγγειλα, έδωσα κατάθεση δύο φορές, αλλά τίποτα δεν έγινε».

Από τους δεκαεπτά εκατομμύρια κατοίκους της Ολλανδίας, σχεδόν το ένα εκατομμύριο είναι μουσουλμάνοι. Η πλειονότητά τους είναι Ολλανδοί πολίτες μαροκινής ή τουρκικής καταγωγής.

Είναι τα παιδιά των μεταναστών, των«γκασταρμπάιτερ» που ήρθαν εδώ μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και αξιοποίησαν την οικονομική ακμή της χώρας.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στο βόρειο Άμστερνταμ, η ρητορική του Βίλντερς δεν είναι καθόλου δημοφιλής, όπως μας λέει ο υπάλληλος ενός αρτοποιείου:

«Στους Τούρκους δεν αρέσει. Αλλά όχι μόνο στους Τούρκους. Στους Ισπανούς, τους Μαροκινούς και σε πολλούς άλλους. Έρχονται εδώ και, αν τους πω ‘Βίλντερς’, μου λένε πως θέλουν να τον σκοτώσουν, γιατί λέει πολλές ανοησίες για το ισλάμ. Όχι μόνο για το ισλάμ, αλλά και για πολλές άλλες θρησκείες».

Από την πλευρά του, ένας ηλικιωμένος Μαροκινός επισημαίνει ότι «δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι κακοί άνθρωποι. Αυτός μισεί τους μουσουλμάνους, χωρίς να ξέρω γιατί. Όμως εγώ δεν μισώ τον Βίλντερς»

Αυτό το μεταπολεμικό μεταναστευτικό κύμα συνέπεσε με την απομάκρυνση των Ολλανδών από την εκκλησία. Μόλις 10% εκκλησιάζονται κάθε εβδομάδα.

Στη δεκαετία του ’60, το ποσοστό αυτό ήταν 50%.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Οι ειδικοί πιστεύουν πως η θρησκεία ή, όπως συμβαίνει τώρα, η απουσία της, έχει δημιουργήσει το άνοιγμα, για το οποίο καραδοκούσε το PVV.

Μιλώντας στο euronews, ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης Ματάις Ρουντουάιν εξηγεί:

«Δεν είναι δυνατό να κατανοήσουμε την ανάδυση αυτού του κόμματος, χωρίς την ιδέα του ατομικισμού. Η ολλανδική κοινωνία υπήρξε στο παρελθόν μια πολωμένη κοινωνία. Δηλαδή, υπάρχουν κάποιες κοινωνικές πολιτικές ομάδες και ο κόσμος ψήφιζε το κόμμα που ανήκε στην ομάδα του. Στο παρελθόν, φυσικά, η θρησκεία έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο. Έχουμε προτεστάντες και καθολικούς, μοιρασμένους κατά βάση σε βόρειους και νότιους. Και η θρησκεία ήταν πολύ σημαντική για τα πολιτικά δρώμενα. Επομένως, η θρησκεία σου σε κάποιο βαθμό συνδεόταν πολύ στενά με το τι κόμμα ψήφιζες. Έτσι, οι άνθρωποι άρχιζαν να μετακινούνται μεταξύ κομμάτων. Ένα από τα κόμματα που ενδεχομένως θα ψήφιζαν είναι το PVV».

Πιθανότατα ο Βίλντερς δεν συμμετάσχει στην επόμενη κυβέρνηση. Όμως ο αντίκτυπός του είναι αδιαμφισβήτητος.

Η ατζέντα που προώθησε ήταν που ανάγκασε τον πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε να καλέσει τους μετανάστες, η οποίοι, όπως είπε, δεν σέβονται τις ολλανδικές αξίες, να εγκαταλείψουν τη χώρα.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Όμως η αντιρατσίστρια υποψήφια Σιλβάνα Σίμονς προειδοποιεί έντονα:

«Πρώτα είναι αυτή η συγκεκριμένη ομάδα πολιτών. Και τι θα κάνουμε, μόλις αντιμετωπίσουμε αυτή τη μία ομάδα; Ποιος θα ακολουθήσει; Μπορεί να είναι οι γυναίκες. Μπορεί οι ομοφυλόφιλοι. Μπορεί οι μαύροι. Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε έχεις στη ζωή σου και αγαπάς. *Διακινδυνεύουμε πάρα πολλά για να είμαστε διχασμένοι*».

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Μπορέλ: «Πολιτική συμφωνία» της ΕΕ για κυρώσεις στους εξτρεμιστές ισραηλινούς εποίκους

Το Euronews εγκαινιάζει την Τρίτη την κάλυψη του για τις ευρωεκλογές με την εκπομπή «On Air»- Παρουσιάζεται αποκλειστική δημοσκόπηση

Κροατία: Ο πρόεδρος Μιλάνοβιτς θα είναι αντίπαλος του Πλένκοβιτς για την πρωθυπουργία