Η Greenpeace δημοσίευσε μια νέα σειρά εικόνων που απεικονίζουν την έκταση της υποχώρησης των πολικών πάγων
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Οι εικόνες που έδωσε στη δημοσιότητα η Greenpeace αποκαλύπτουν πόσο γρήγορα λιώνουν οι πάγοι της Αρκτικής.
Οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στη νορβηγική περιοχή του Σβάλμπαρντ δείχνουν όχι μόνο το λιώσιμο των πάγων σε διάστημα ενός αιώνα, αλλά και σημαντικές αλλαγές που σημειώθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Το έργο αποτελεί επανάληψη μιας πρωτοβουλίας της ΜΚΟ που είχε γίνει πριν από 20 χρόνια. Το 2002, ο φωτογράφος Κριστιάν Άσλουντ θέλησε να καταγράψει την κατάσταση εκείνη την εποχή και να την συγκρίνει με ιστορικές φωτογραφίες που τραβήχτηκαν τον 20 αιώνα.
Για τον Άσλουντ, η επιστροφή στην ίδια τοποθεσία για να δει την κλιματική αλλαγή να αποκαλύπτεται μπροστά του με τόσο διαφανή τρόπο ήταν τρομακτικό και παράλληλα εντυπωσιακό γεγονός. Μιλώντας στον Guardian, δήλωσε: "Περίμενα μια υποχώρηση των πάγων, αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο συναντήσαμε. Ήταν ένα σοκ".
Κριστιάν Άσλουντ: Aπίστευτες φωτογραφίες
Όταν ο Άσλουντ φωτογράφισε την περιοχή το 2002, ο κόσμος δεν πίστευε αυτό που είχε απαθανατίσει. Πολλοί τον κατηγόρησαν ότι τις πλαστογράφησε, λέγοντας ότι τις είχε επισκεφθεί το καλοκαίρι και ότι οι ιστορικές φωτογραφίες δεν ήταν από τον χειμώνα.
Αλλά οι παγετώνες, λέει, δεν είναι σαν το χιόνι και τον πάγο που υποχωρούν το καλοκαίρι και επιστρέφουν τον επόμενο χειμώνα. Εξάλλου, το Σβάλμπαρντ βρίσκεται σε σχεδόν απόλυτο σκοτάδι κατά τους χειμερινούς μήνες, οπότε η φωτογράφηση δεν θα ήταν δυνατή.
Και προσθέτει: "Η Αρκτική είναι το κλιματικό μας φρούριο - είναι το σημείο όπου συγκλίνουν οι κρίσεις του κλίματος και των ωκεανών και όπου οι επιπτώσεις αυτών των κρίσεων φαίνονται πρώτες και γίνονται πιο έντονα αισθητές".
Ο Άσλουντ ελπίζει ότι οι οπτικές του απεικονίσεις της κλιματικής αλλαγής στην πράξη θα βοηθήσουν στην καταλυτική δράση των ανθρώπων και των κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης πριν να είναι πολύ αργά.
Αρκτική: Μια περιοχή που λιώνει γρήγορα
Φέτος το καλοκαίρι, το Σβάλμπαρντ βίωσε τον πιο θερμό κλίμα που έχει καταγραφεί ποτέ για τρίτη συνεχή χρονιά.
Ο μετεωρολόγος Νταν Βαν ντε Μπρόεκ ανέλυσε δεδομένα από τη νορβηγική υπηρεσία κλιματικών ερευνών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πόλη Λονγκιάρμπιεν στο Σβάλμπαρντ, έφτασε σε μέση θερμοκρασία 11°C κατά τη διάρκεια του Αυγούστου του 2024.
Ήταν επίσης ένα υγρό καλοκαίρι στο Σβάλμπαρντ, καθώς τον Ιούλιο έπεσαν 50 χιλιοστά βροχής, σε σύγκριση με τον κανονικό μέσο όρο των 20 χιλιοστών.
Όλα αυτά συνθέτουν μια περιοχή που λιώνει με ταχείς ρυθμούς. Ο δορυφόρος Landsat 8 της NASA κατέγραψε εικόνες από το λιώσιμο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το θερμό καλοκαίρι οδήγησε σε λιώσιμο που ήταν πέντε φορές πιο έντονο από ένα μέσο έτος.
Ο κλιματολόγος Xavier Fettweis προσδιόρισε την 23η Ιουλίου ως ημέρα ρεκόρ για το λιώσιμο των πάγων στο Σβάλμπαρντ, με 55 χιλιοστά ισοδύναμου νερού να αποβάλλονται σε μία μόνο ημέρα.
Το λιώσιμο των πάγων αποτελεί πρόβλημα για ολόκληρο τον κόσμο
Η υποχώρηση των παγετώνων στον μακρινό βορρά της Ευρώπης μπορεί να φαίνεται σαν ένας κόσμος μακριά από τα φιλόξενα σπίτια μας, αλλά ο αντίκτυπος αυτού του επιταχυνόμενου λιωσίματος πρόκειται να γίνει αισθητός από όλους μας.
Εκτός από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, η οποία ενέχει τους δικούς της κινδύνους διάβρωσης των ακτών και πλημμυρών στην ενδοχώρα, το λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής δημιουργεί έναν βρόχο ανατροφοδότησης που επιταχύνει το πρόβλημα.
Γνωστό ως ενίσχυση της Αρκτικής, το λιώσιμο των πάγων αποκαλύπτει νέες εκτάσεις σκοτεινού ωκεανού που, αντί να αντανακλά το φως και τη θερμότητα μακριά από τη γη, στην πραγματικότητα την απορροφά. Αυτό θερμαίνει την επιφάνεια της θάλασσας και την ατμόσφαιρα, οδηγώντας σε περισσότερο λιώσιμο.
Η απώλεια πάγου στους πόλους μπορεί να διαταράξει το ρεύμα πίδακα, ωθώντας το νότια και φέρνοντας πικρούς χειμώνες στην ήπειρο. Ομοίως, λιγότερη αντανάκλαση σημαίνει περισσότερη παγιδευμένη θερμότητα, προκαλώντας πιο έντονα κύματα καύσωνα παγκοσμίως.
Η Δρ Λάουρα Μέλερ, επικεφαλής του προγράμματος της Greenpeace Nordic, πρόσθεσε: "Εδώ, στην κορυφή του κόσμου, μπορούμε να ακούσουμε έναν συναγερμό από τον πλανήτη μας και να δούμε μπροστά στα μάτια μας το θεμελιωδώς συνδεδεμένο μέλλον των ωκεανών και του κλίματος. Η αναχαίτιση της κατάρρευσης του κλίματος συμβαδίζει με την προστασία των ωκεανών, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για τη ζωή στους ωκεανούς να ανακάμψει, να ευδοκιμήσει και να μας βοηθήσει να αποφύγουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της υπερθέρμανσης".