Μόνο τα γερμανικά ύδατα περιέχουν περίπου 1,5 εκατομμύριο μετρικούς τόνους απορριπτόμενων όπλων, κυρίως από τους δύο παγκόσμιους πολέμους του 20ού αιώνα.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Ένα υποθαλάσσιο υποβρύχιο σκάφος εντόπισε καβούρια, σκουλήκια και ψάρια να ευδοκιμούν στις επιφάνειες εκρηκτικών υλών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που θεωρούνται τοξικά για τη θαλάσσια ζωή.
Σε έναν πρώην χώρο απόρριψης όπλων στη Βαλτική Θάλασσα, οι επιστήμονες βρήκαν περισσότερα πλάσματα να ζουν στην κορυφή των πολεμικών κεφαλών απ' ό,τι στον περιβάλλοντα θαλάσσιο βυθό.
"Ήμασταν προετοιμασμένοι να δούμε σημαντικά μικρότερους αριθμούς όλων των ειδών των ζώων", δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Andrey Vedenin από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Senckenberg στη Γερμανία. "Αλλά αποδείχθηκε το αντίθετο".
Οι συγκρούσεις του παρελθόντος έχουν αφήσει τα σημάδια τους στους ωκεανούς του κόσμου, δήλωσε ο Vedenin. Μόνο τα γερμανικά ύδατα περιέχουν περίπου 1,5 εκατομμύριο μετρικούς τόνους απορριφθέντων όπλων, κυρίως από τους δύο παγκόσμιους πολέμους του 20ού αιώνα.
Τα απορριπτόμενα λείψανα μπορεί να περιέχουν πυρηνικά και χημικά κατάλοιπα καθώς και εκρηκτικά όπως TNT.
Ναυάγια, όπλα και άγρια ζωή
Πρόκειται για το πιο πρόσφατο παράδειγμα άγριας ζωής που ευδοκιμεί σε μολυσμένες τοποθεσίες. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα ναυάγια και τα πρώην οπλικά συγκροτήματα σφύζουν από βιοποικιλότητα.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές βιντεοσκόπησαν δίκτυα ανεμώνων, αστεριών και άλλης υποβρύχιας ζωής στον κόλπο του Λούμπεκ στα ανοικτά των ακτών της Γερμανίας. Παραμόνευαν πάνω σε κομμάτια ιπτάμενων βομβών V-1 που χρησιμοποιούσε η ναζιστική Γερμανία.
"Κανονικά, δεν μελετά κανείς την οικολογία των βομβών", δήλωσε ο οικολόγος του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια, Τζέιμς Πόρτερ, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Communications Earth and Environment.
Γιατί τα θαλάσσια πλάσματα να κάνουν το σπίτι τους σε μολυσμένα όπλα; Θα μπορούσαν να έλκονται από τις σκληρές επιφάνειες, οι οποίες είναι σε έλλειψη στη Βαλτική Θάλασσα.
Ο βυθός της θάλασσας είναι κυρίως ένας επίπεδος πυθμένας από λάσπη και άμμο, επειδή πέτρες και ογκόλιθοι ψαρεύονταν από το νερό για κατασκευές τις δεκαετίες του 1800 και του 1900, δήλωσε ο Vedenin.
Η περιοχή είναι επίσης αρκετά απομονωμένη από την ανθρώπινη δραστηριότητα λόγω των χημικών ουσιών, δημιουργώντας μια κάπως προστατευτική φούσκα για να ευδοκιμήσουν τα ζωάκια, παρά κάποια τοξικά ανταλλάγματα.
Οι επιστήμονες ελπίζουν να υπολογίσουν πόση μόλυνση απορροφήθηκε από τη θαλάσσια ζωή. Ένα άλλο σημαντικό επόμενο βήμα είναι να δουν τι συμβαίνει μετά την εγκατάσταση των ζωυφίων και αν είναι ικανά να αναπαραχθούν, δήλωσε ο Porter.
Μελέτες όπως αυτές είναι μια απόδειξη για το πώς η φύση εκμεταλλεύεται τα ανθρώπινα απομεινάρια, αντιστρέφοντας το σενάριο για να επιβιώσει, δήλωσε ο βιολόγος της θαλάσσιας διατήρησης David Johnston του Πανεπιστημίου Duke. Πρόσφατα χαρτογράφησε βυθισμένα πλοία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που έχουν γίνει βιότοποι για την άγρια ζωή κατά μήκος του ποταμού Ποτόμακ στο Μέριλαντ.
"Νομίζω ότι είναι μια πολύ ωραία μαρτυρία για τη δύναμη της ζωής", δήλωσε ο Johnston.