Σε δύο καρκινικές παθήσεις, η παχυσαρκία συνδεόταν στενά με χειρότερα αποτελέσματα, όπως υποτροπή ή θάνατο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Τα παιδιά με παχυσαρκία που διαγιγνώσκονται με καρκίνο μπορεί να έχουν χειρότερα αποτελέσματα στην υγεία τους, συμπεριλαμβανομένου υψηλότερου κινδύνου θανάτου, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Ερευνητές από τον Καναδά ανέλυσαν τα στοιχεία περισσότερων από 11.000 ασθενών με καρκίνο ηλικίας 2 έως 19 ετών, εκ των οποίων το 10,5% ήταν παχύσαρκοι κατά τη στιγμή της διάγνωσης.
Οι παθήσεις κυμαίνονταν από λευχαιμία, έναν καρκίνο του μυελού των οστών, και λέμφωμα, μια ομάδα καρκίνων του αίματος, μέχρι άλλους όγκους.
Η παχυσαρκία συνδεόταν με χειρότερα αποτελέσματα "σε ολόκληρη την κοόρτη", ανέφεραν οι ερευνητές στα ευρήματά τους που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Cancer.
Τα παχύσαρκα παιδιά είχαν 16% αύξηση του κινδύνου υποτροπής και 29% αύξηση του κινδύνου θανάτου μετά την προσαρμογή για παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο ή η εθνικότητα.
Η υποτροπή και η επιβίωση υπολογίστηκαν εντός πέντε ετών από τη διάγνωση.
"Η μελέτη μας αναδεικνύει τον αρνητικό αντίκτυπο της παχυσαρκίας σε όλους τους τύπους καρκίνου της παιδικής ηλικίας. Παρέχει το σκεπτικό για την αξιολόγηση διαφορετικών στρατηγικών για τον μετριασμό του δυσμενούς κινδύνου της παχυσαρκίας στην έκβαση του καρκίνου σε μελλοντικές δοκιμές", δήλωσε ο Τάι Χόα Τραν, παιδιατρικός αιματολόγος και ογκολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Centre Sainte-Justine στο Μόντρεαλ του Καναδά και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
"Ενισχύει επίσης την επείγουσα ανάγκη να μειωθεί η επιδημία της παιδικής παχυσαρκίας, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές συνέπειες για την υγεία", πρόσθεσε.
Ο αντίκτυπος της παχυσαρκίας στα αποτελέσματα της υγείας ήταν ιδιαίτερα ισχυρός για τους ασθενείς με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, έναν τύπο καρκίνου του αίματος και του μυελού των οστών, και για εκείνους με όγκους στον εγκέφαλο.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει "ότι τα κύτταρα του λιπώδους [λιπώδους] ιστού παίζουν ενεργό ρόλο στην προώθηση της ανάπτυξης όγκων, των μεταστάσεων ή της αντίστασης στη θεραπεία", έγραψαν οι ερευνητές στο έγγραφό τους.
Πρόσθεσαν ότι "η πιθανή υποθεραπεία και η ακατάλληλη δοσολογία των χημειοθεραπευτικών παραγόντων παραμένουν σημαντικές ανησυχίες για τους παχύσαρκους ασθενείς".
Η μελέτη έχει ορισμένους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) για τον προσδιορισμό του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας.
"Ο ΔΜΣ παραμένει ένα ακατέργαστο και ατελές μέτρο που δεν αντιπροσωπεύει με ακρίβεια τη σύνθεση του σώματος, τη διατροφική κατάσταση ή τη διατροφική πρόσληψη", έγραψαν οι συγγραφείς.
Αυτή την εβδομάδα, μια ομάδα ερευνητών ζήτησε μια νέα προσέγγιση για τη διάγνωση της παχυσαρκίας, λέγοντας ότι η στήριξη στον ΔΜΣ σημαίνει ότι η πάθηση πιθανώς υπερδιαγιγνώσκεται.