Να γράφεις χωρίς να βλέπεις και να χορεύεις μη μπορώντας να περπατήσεις είναι και τα δύο μεγάλη πρόκληση. Αυτή την εβδομάδα στο Learning World ταξιδεύουμε στην Κίνα, το Αφγανιστάν και τη Σιέρα Λεόνε για να δούμε ειδικά προγράμματα που απευθύνονται σε νεαρά άτομα με ειδικές ανάγκες και τα βοηθούν να βελτιώσουν τις ικανότητές τους.
Κίνα: Χορός με αμαξίδιο στο Πεκίνο
Σε όλη την Κίνα λειτουργεί μόνο μία σχολή για χορό με αναπηρικά αμαξίδια. Ιδρύθηκε το 2009 στο Πεκίνο. Ανεξάρτητα αν χορεύουν τσα τσα τσα, σάλσα ή βαλς οι μαθητές μπορούν να κινηθούν με ευκολία, χάρη και ταχύτητα. Για μερικές ώρες το αμαξίδιο γίνεται μέρος του σώματός του και αυτό τους δίνει μεγάλη αίσθηση ελευθερίας.
Μελέτες των Ηνωμένων Εθνών δείχνουν ότι περίπου 650 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο ζουν με κάποιο είδος αναπηρίας. Παρά το νομοθετικό πλαίσιο και την ανάπτυξη της επιστήμης, μερικές χώρες τούς αρνούνται πεισματικά την πρόσβαση στην εκπαίδευση, την εργασία και το σύστημα υγείας.
Στην Κίνα μόλις το 12% των ατόμων με αναπηρία ζουν σε οργανωμένες πόλεις όπου μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ειδικές υποδομές.
Αφγανιστάν: Φροντίδα και εκπαίδευση για τους νέους
Περίπου 120 τυφλά αγόρια και κορίτσια, τα περισσότερα θύματα του πολέμου, πηγαίνουν στο επαγγελματικό ινστιτούτο για τυφλούς στην Καμπούλ. Πρόκειται για μία σχολή επαγγελματικής κατάρτισης που εκπαιδεύει νέους δίνοντάς τους ένα λαμπρό όραμα για το μέλλον.
Περνούν τη μισή τους μέρα λαμβάνοντας με τη μέθοδο της αφής βασικές γνώσεις στα μαθηματικά, τις γενικές επιστήμες, τη λογοτεχνία και σε άλλα μαθήματα.
Πάνω από το 2% του συνολικού πληθυσμού των 30 εκατομμυρίων στο Αφγανιστάν έχουν απώλεια όρασης. Πολλοί από αυτούς έχουν καταρράκτη. Ελάχιστοι ωστόσο έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και βασική εκπαίδευση.
Σιέρα Λεόνε: Εκπάιδευση κωφών με.. μητρικό ένστικτο
Για περισσότερα από 30 χρόνια το σχολείο Σεν Ζοζέφ για άτομα με προβλήματα ακοής προσφέρει ποιοτική εκπαίδευση σε μικρά παιδιά στη Σιέρα Λεόνε.
Το σχολείο εφαρμόζει την αντανακλαστική μέθοδο της μητέρας στη διδασκαλία παιδιών μέχρι τριών ετών. Την πρωτοποριακή μέθοδο επινόησε ο πάτερ Βαν Ούντεν σε ένα σχολείο κωφών της Ολλανδίας. Η μέθοδος βασίζεται στις ίδιες τεχνικές που θα χρησιμοποιούσε μία μητέρα για να μάθει στο παιδί της να επικοινωνεί.