Η ομολογία του Ζερόμ Καουζάκ είναι ένα σκληρό χτύπημα στην υποδειγματική διακυβέρνηση που είχε υποσχεθεί ο πρόεδρος Ολάντ.
Κυρίως γιατί ο πρώην υπουργός Προϋπολογισμού δεν παραδεχόταν για πολύ καιρό ότι διατηρούσε κρυφό τραπεζικό λογαριασμό 600.000 ευρώ περίπου στο εξωτερικό και παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας.
Το Δεκέμβριο του 2012 η διαδικτυακή εφημερίδα Mediapart αποκάλυψε την υπόθεση δημοσιεύοντας τηλεφωνική συνομιλία τεσσάρων λεπτών στην οποία ο Καζουάκ φέρεται να λέει επί λέξει: «Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι έχω ένα λογαριασμό στη UBS και τώρα πια δεν υπάρχει κανείς εκεί κάτω, σωστά; Ο μόνος τρόπος για να τον κλείσω είναι να πάω εκεί».
Μετά από την αποκάλυψη ο Καουζάκ συνέχισε να διαψεύδει την ύπαρξη του κρυφού λογαριασμού σε κάθε ευκαιρία. Δεν δίστασε να αρνηθεί τις κατηγορίες μπροστά στις κάμερες ακόμα και μπροστά στα μέλη της Εθνοσυνέλευσης.
«Αρνούμαι κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς του MediaPart, δεν έχω κύριε βουλευτά, δεν είχα ποτέ λογαριασμό στο εξωτερικό, ούτε τώρα, ούτε ποτέ», είχε δηλώσει ενώπιων των βουλευτών.
Αλλά τα αποτελέσματα της αστυνομικής έρευνας έκαψαν τον Καουζάκ, καθώς μετά από την επεξεργασία της φωνής που ακούγεται στη συνομιλία οι αρχές κατέληξαν στο ότι η φωνή ανήκει στον πρώην υπουργό Προϋπολογισμού της Γαλλίας.
Με την ομολογία του, ο Καουζάκ έφερε σε πολύ δύσκολη θέση το Μέγαρο των Ηλυσσίων και παράλληλα ενίσχυσε τα πυρά της αντιπολίτευσης.
Ο Φρανσουά Ολάντ έκανε λόγο για «ασυγχώρητο ηθικό παράπτωμα», ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Ζαν-Φρανσουά Κοπέ δήλωσε ότι «γκρεμίστηκε η εικόνα της ηθικολόγου αριστεράς», ενώ ο ίδιος ο Καουζάκ έγραψε απολογητική επιστολή, με τίτλο «Με πνίγουν οι τύψεις».
Ο Κριστιάν Ντελπόρτ, ειδικός στην πολιτική επικοινωνία, μιλώντας στο Euronews, υποστηρίζει: «Η υπόθεση θα αφήσει πολλά σημάδια, γιατί πρόκειται για την απόλυτη απαξίωση του πολιτικού λόγου, ο οποίος είχε ήδη φθαρεί πολύ στη Γαλλία. Όλη η προεκλογική εκστρατεία του Ολάντ είχε στόχο να επαναπροσδιορίσει ηθικά το δημόσιο λόγο στη Γαλλία και αυτό που συμβαίνει είναι ακριβώς το αντίθετο». Ο κ. Ντελπόρτ θεωρεί ακόμα ότι μετά από την αποκάλυψη του σκανδάλου, θα είναι δύσκολο για τη γαλλική κυβέρνηση να ζητήσει θυσίες από τους πολίτες.
«Το ψέμα είναι κάτι που συνηθίζεται αρκετά στην πολιτική, οι Γάλλοι είναι πεπεισμένοι ότι οι πολιτικοί ψεύδονται σε μόνιμη βάση και σε αυτήν την περίπτωση επιβεβαιώθηκαν από την ομολογία ενός υπουργού, κάτι που δεν συνηθίζεται», λέει ο Κριστιάν Ντελπόρτ.
«Οι Γάλλοι απαιτούν την αλήθεια αλλά νομίζω κατά κάποιο τρόπο δεν πιστεύουν πια σε αυτή και αυτό είναι το πιο σοβαρό. Με άλλα λόγια περνάμε πολιτική κρίση αλλά αυτό που κυρίως αντιμετωπίζουμε είναι η ηθική κρίση της δημοκρατίας», τονίζει ο κ Ντελπόρτ, εκτιμώντας ότι στις επόμενες εκλογές τα άκρα θα ενισχυθούν λόγω της δυσπιστίας προς το πολιτικό σύστημα.