ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας (1932-1933) ή αλλιώς Γολoντομόρ προκάλεσε το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Εκτός από την Ουκρανία, ο λιμός επηρέασε και άλλες περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Τα περισσότερα θύματα ήταν στην Ουκρανία και σε γειτονικές περιοχές της.
Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν πως ο λιμός της Ουκρανίας ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση υπό την ηγεσία του Στάλιν και ειδικότερα του προγράμματος κολεκτιβοποίησης που εφαρμόστηκε.
Στις 28 Νοεμβρίου του 2006, το Γολοντομόρ αναγνωρίστηκε επίσημα από το ουκρανικό κοινοβούλιο ως γενοκτονία και ορίστηκε ως ημέρα μνήμης η 25η Νοεμβρίου. Αρκετές ακόμα χώρες έχουν επισήμως αναγνωρίσει το λιμό της Ουκρανίας ως γενοκτονία.
«Η επιλογή του όρου (γενοκτονία) δεν είναι πολύ σωστή. Όταν μιλάμε για γενοκτονία, ιδιαίτερα για τη δεκαετία του 30’ το μυαλό πάει στο Ολοκαύτωμα. Ωστόσο, η διαφορά είναι ότι το Γολοντομόρ δεν άγγιξε μόνο τον ουκρανικό λαό, αλλά και άλλους λαούς στο Καζακστάν και τη Ρωσία. Επιπλέον, το Ολοκαύτωμα ήταν ένα σχέδιο εξόντωσης κυρίως ενός λαού, ενώ το Γολοντομόρ, είχε σαν αποτέλεσμα εκατομμύρια θύματα. Δεν ήταν σχέδιο εξόντωσης του ουκρανικού λαού, ήταν το αποτέλεσμα μιας απάνθρωπης πολιτικής του Στάλιν, που δεν δίστασε να την ακολουθήσει, ούτε μπροστά στα θύματα που θα δημιουργούσε. Η πρόθεση του δεν ήταν να εξοντώσει τους Ουκρανούς, αλλά να υλοποιήσει το πρόγραμμα του, με όποιο κόστος», δηλώνει στο euronews ο ιστορικός Αντρέ Λίμπιχ.