ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣε αναζήτηση ηγέτη από τη νέα γενιά βρίσκεται η ελληνική κεντροαριστερά ενόψει των πολιτικών εξελίξεων που αναμένεται να δρομολογηθούν από τις εκλογές για την Ευρωβουλή και την τοπική αυτοδιοίκηση, ο δεύτερος γύρος των οποίων μάλιστα σύμφωνα με το υπουργείο εσωτερικών, θα συμπέσει με τις ευρωεκλογές.
Τα χαμηλά ποσοστά που εμφανίζουν στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, τα δύο κόμματα που αποτελούν τους κύριους εκφραστές του πολιτικού αυτού χώρου, αλλά και η δυσπιστία με την οποία αντιμετωπίζουν στο εσωτερικό τους το ενδεχόμενο συνεργασίας, προβληματίζει πολιτικά στελέχη αλλά και πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως “κεντροαριστεροί”.
Σε αναζήτηση πολιτικού φορέα που θα εκφράσει την “φυλλορροούσα” είτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ είτε προς την Νέα Δημοκρατία, ελληνική κεντροαριστερά, η κίνηση “Πρωτοβουλία των 58” έκανε την πρώτη μαζική δημόσια εκδήλωση της στην Αθήνα επιχειρώντας να ανοίξει τη συζήτηση για την ανασυγκρότηση του χώρου.
Αν και η προσέλευση ήταν πέραν των προσδοκιών για τα δεδομένα μιας συγκέντρωσης, η οποία δεν είχε το χαρακτήρα ίδρυσης ενός νέου κόμματος, η παρουσία πολλών στελεχών του ΠΑΣΟΚ και η απουσία ακόμη περισσότερων στελεχών της ΔΗΜΑΡ, ανέδειξε για ακόμη μια φορά το χάσμα που χωρίζει τις δύο πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την κοιτίδα της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς, στα πρότυπα της ιταλικής “Ελιάς”, η οποία κατάφερε όχι μόνο να συσπειρώσει τον εν λόγω πολιτικό χώρο αλλά και να κυβερνήσει την μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του ευρωπαϊκού νότου.
Το άλλο πρόβλημα που αναδείχθηκε στη συγκέντρωση αυτή, κατά ομολογία μάλιστα ακόμη και των πρωτεργατών της, ήταν ο μάλλον υψηλός μέσος όρος ηλικίας αλλά και το γεγονός ότι αρκετοί από τους συμμετέχοντες στη κίνηση είχαν έντονη πολιτική παρουσία σε προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες από πολλούς πολίτες θεωρούνται υπεύθυνες για την δεινή οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια η οικονομία της χώρας.
Με όλα τα παραπάνω δεδομένα να αποτελούν μια πολύ δύσκολη εξίσωση που αναζητά τη λύση της οι οπαδοί της αναβίωσης της ελληνικής κεντροαριστεράς στρέφονται στην αναζήτηση ενός νέου αλλά και άφθαρτου πολιτικά προσώπου το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει τον ηγέτη του χώρου και να εκτοπίσει σημειολογικά και επικοινωνιακά, όχι μόνο τους σημερινούς “κορυφαίους” της ευρύτερης παράταξης του αλλά κυρίως, τον επικεφαλής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα.
Ονόματα δεν έχουν πέσει ακόμη στο τραπέζι, αν και η περιγραφή τουλάχιστον σε επίπεδο χαρακτηριστικών δείχνει προς την κατεύθυνση νέων και διαπιστωμένων ικανοτήτων επιστημόνων που έχουν συμμετάσχει με τεχνοκρατική ιδιότητα σε προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως για παράδειγμα ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Παγουλάτος, τον οποίο δημοσιογραφικά τουλάχιστον, οι πολιτικοί αναλυτές του χώρου περιγράφουν αν όχι ως το φυσικό πρόσωπο, αλλά ίσως ως το προφίλ επάνω στο οποίο θα πρέπει να βασιστεί η αναζήτηση για τον νέο ηγέτη της ελληνική κεντροαριστεράς.