Οι ευρωεκλογές πλησιάζουν, και για πρώτη φορά τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα παρουσίασαν τους υποψήφιους για την προεδρία της μελλοντικής Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η επιλογή θα γίνει μετά την εκλογή του νέου κοινοβουλίου.
Ο Γκι Φέρχοφσταντ είναι ο υποψήφιος του κόμματος των φιλελευθέρων. Ηγείται της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη. Είναι μέλος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου από το 2009.
Γεννήθηκε στις 11 Απριλίου του 1953 στο Βέλγιο. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης και ήταν επικεφαλής της φοιτητικής ένωσης Φλαμανδών Φιλελευθέρων.
Είχε διατελέσει δημοτικός σύμβουλος στη Γάνδη σε ηλικία 23 ετών ενώ στη συνέχεια έγινε Πρόεδρος του φλαμανδικού φιλελεύθερου κόμματος σε ηλικία 29 ετών. Το 1985 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής. Μετέπειτα έγινε αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός προϋπολογισμού.
Τα δύσκολα άρχισαν μετά. Έχασε την προεδρία του κόμματός του και αποσύρθηκε στην Τοσκάνη.
Το προσωνύμιο του ήταν “Baby Thatcher”. Επέστρεψε στην ηγεσία του ανανεωμένου φιλελεύθερου κόμματος και το οδήγησε σε εκλογική νίκη το 1999. Χρημάτισε πρωθυπουργός σε τρεις κυβερνήσεις του Βελγίου.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ανέπτυξε το πάθος του για την ευρωπαϊκή πολιτική. Όνειρό και φιλοδοξία του είναι η θέση του προέδρου της Κομισιόν.
Εντοπίσαμε τον Γκι Φέρχοφσταντ στη Γάνδη, σε έναν βασικό σταθμό της ευρωπαϊκής του περιοδείας. Η ποδηλασία είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς του. Προεκλογικά και μη.
Ο Γκι Φέρχοφσταντ φεύγει από το σπίτι του και πηγαίνει στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.Ακολουθούμε τον πολιτικό του μαραθώνιο από τη γενέτειρά του μέχρι τις Βρυξέλλες.
Οι συνεργάτες του λένε ότι είναι ακούραστος στη δουλειά και τον θεωρούν παράδειγμα προς μίμηση.
«Έφερε μία εντελώς νέα δυναμική στο κοινοβούλιο. Από την ημέρα που ήρθε έδωσε μία πολύ πιο πολιτικοποιημένη διάσταση. Όλοι όσοι συνεργαζόμαστε μαζί του τρέχουμε καθημερινά και δουλεύουμε στο 110%. Δεν εφησυχάζουμε ποτέ», τονίζει ο Νιλ Κορλέτ, υπεύθυνος Τύπου και Επικοινωνίας της ομάδας ALDE.
Ο Φέρχοφσταντ είναι υπέρμαχος της ομοσπονδιακής Ευρώπης και έχει συνδέσει το όνομά του με αυτήν την ιδέα. Το όραμά του αποτυπώθηκε στο βιβλίο του με τίτλο «Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», που εκδόθηκε το 2006. Τον περασμένο χρόνο συνέγραψε με τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ των Πρασίνων ένα μανιφέστο για μία ομοσπονδιακή Ευρώπη.
«Χρειαζόμαστε μία πολύ πιο ολοκληρωμένη Ευρώπη. Αυτή η ενοποίηση θα φέρει πολλές θέσεις εργασίας και οικονομική ανάπτυξη για τα επόμενα χρόνια. Η λύση για την έξοδό μας από την κρίση είναι να έχουμε περισσότερη Ευρώπη! Οι πολιτικοί μας είναι εκείνοι που δεν έχουν το θάρρος να το κάνουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πολίτες βρίσκονται σε σύγχυση. Φοβούνται και πιστεύουν τα ψέματα των εθνικιστών. Αυτή είναι η τραγωδία της Ευρώπης αυτή τη στιγμή», επισημαίνει ο Γκι Φέρχοφσταντ.
Ο υποψήφιος των Φιλελευθέρων γοητεύεται από τη διαφορετικότητα των πολιτισμών στην Ευρώπη. Μιλάει πέντε γλώσσες και ως εκ τούτου δηλώνει, ότι νιώθει σαν στο σπίτι του παντού στην Ευρώπη.
Η Μαρία Λαντί υπήρξε σεφ της βελγικής κυβέρνησης. Ο υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν έχει πάθος με την Ιταλία, με τον πολιτισμό και την κουζίνα της χώρας.
Η καταγωγή της είναι από τη Σαρδηνία. Ήταν κοντά στον Φέρχοφσταντ από την πρώτη στιγμή που αναδείχθηκε πρωθυπουργός. Τώρα είναι οικογενειακοί φίλοι.
«Το ριζότο με αστακό και σπαράγγια είναι το αγαπημένο του φαγητό. Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλός σεφ, γιατί είναι πολύ δημιουργικός. Έχει μία έμφυτη περιέργεια και καλό γούστο. Αυτά τα στοιχεία είναι πολύ σημαντικά στη μαγειρική, όπως επίσης και στην πολιτική. Όλοι γύρω του μιλάνε για έναν άνθρωπο με όραμα και μεγάλη δημιουργικότητα. Το έχει αυτό το στοιχείο. Πολλές φορές σε υπερθετικό βαθμό», εξηγεί η Μαρία Λαντί.
Είναι υπέρμαχος της κοινωνικής οικονομικής πολιτικής, του ευρωπαϊκού στρατού και της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποια θα ήταν η πρώτη ενέργειά του ως προέδρου της Κομισιόν;
«Θα άλλαζα το εργασιακό πλαίσιο και θα ενίσχυα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δίνοντάς τη διάσταση μιας πραγματικής ευρωπαϊκής κυβέρνησης, με ενεργό επιχειρησιακό ρόλο και όραμα. Θα θέσπιζα το νομοθετικό πλαίσιο για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και συμβουλίου. Με αυτόν τον τρόπο θα ανάγκαζα τα κράτη μέλη να πιέσουν το ευρωπαϊκό συμβούλιο να αναλάβει τις ευθύνες του, κάτι που δεν συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Αυτό που κάνει ο κ. Μπαρόζο είναι να παίρνει πρώτα τηλέφωνο στο Παρίσι και το Βερολίνο. Συνήθως συμβαίνει το αντίστροφο. Πρώτα το Βερολίνο και μετά το Παρίσι. Μόνο όταν έχει το πράσινο φως από αυτές τις δύο χώρες, τολμά να παρουσιάσει κάτι. Δεν είναι όμως αυτός ο τρόπος με τον οποίο θα ξεπεράσουμε την κρίση», υποστηρίζει ο Γκι Φέρχοφσταντ.
«Ο Ολλανδός πρώην συνάδελφός του στους φιλελεύθερους Φριτς Μπόλκεσταϊν συγκρίνει τον Γκι Φέρχοφσταντ με κάποιον που φωνάζει στο φεγγάρι. Μπορεί αυτό να είναι κάπως υπερβολικό, αλλά νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός του μάγου του ταιριάζει. Ο κ. Φέρχοφσταντ εστιάζει πάρα πολύ σε μακροπρόθεσμα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι άνθρωποι συνήθως δεν βλέπουν τόσο μακριά. Ασχολούνται περισσότερο με τα προβλήματα που έχουν σήμερα, καθημερινά προβλήματα για τα οποία δεν έχουν δοθεί λύσεις», λέει ο οικονομικός του σύμβουλος Γιόχαν βαν Όβερτβελντ.
Ο Ματίας ντε Κλερκ είναι εγγονός του πρώην ευρωπαϊκού επιτρόπου Βίλι ντε Κλερκ, που υπήρξε ο κυριότερος πολιτικός μέντορας του Φέρχοφσταντ. Ο υποψήφιος των Φιλελευθέρων είναι τώρα πρότυπο για τον Ματίας.
«Είναι πολύ ευθύς στον χαρακτήρα του. Είναι πολύ παθιασμένος και μπορεί να πείσει οποιονδήποτε. Όσο μεγαλώνει γίνεται όλο και πιο ενθουσιώδης, όπως και στην αρχή της πολιτικής του πορείας. Πιστεύω ότι είναι ακόμη λίγο αφελής, αλλά το χρειαζόμαστε αυτό στην κοινωνία μας. Την πίστη ότι θα πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας. Αυτό είναι το στοιχείο που εκτιμώ περισσότερο στον χαρακτήρα του», δηλώνει ο Ματίας ντε Κλερκ, αντιδήμαρχος της Γάνδης και οικογενειακός φίλος του Φέρχοφσταντ.
Τι είναι όμως αυτό που τον κάνει να συνεχίζει;
«Το ποδήλατο, είναι πολύ καλό για την υγεία. Με κρατάει σε καλή φυσική κατάσταση και αυτό είναι πολύ σημαντικό για έναν πολιτικό. Στην πολιτική όμως πάνω από όλα είναι το πάθος. Το πάθος να αλλάξεις την Ευρώπη, να δημιουργήσεις μία άλλη Ευρώπη. Μία Ευρώπη που να δουλεύει. Όχι αυτήν την Ευρώπη που γνωρίζουμε», υποστηρίζει ο Γκι Φέρχοφσταντ.