ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕίναι ο άνθρωπος που έφτανε στο σημείο του ρεπορτάζ πριν από όλους τους άλλους.
Επί 41 χρόνια βρισκόταν στο “πεζοδρόμιο” αναζητώντας την αλήθεια πίσω από τα γεγονότα, χωρίς να αρκείται στα όσα του μετέφεραν.
Αυτή την αλήθεια αποτυπώνει ο Πάνος Σόμπολος στο δεύτερο βιβλίο του “ Τα εγκλήματα που συγκλόνησαν την Ελλάδα όπως τα έζησα”.
Ο “ πρύτανης του αστυνομικού ρεπορτάζ”, όπως πολλοί τον αποκαλούν, επιστρέφει στο παρελθόν και καταγράφει με λεπτομέρειες εγκλήματα, που απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία.
“Έζησα λεπτό προς λεπτό τις υποθέσεις που περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Τις δούλεψα κάνοντας ρεπορτάζ μέρα και νύχτα σε όποιο σημείο της Ελλάδας διαδραματίστηκαν.Έχω καταγράψει όλα όσα είδα και βίωσα χωρίς ίχνος διαστρέβλωσης. Πιστεύω ότι λόγω της αυθεντικότητας θα είναι χρήσιμο στον ιστορικό του μέλλοντος, σε σεναριογράφους, σε εγκληματολόγους, δημοσιογράφους, αστυνομικούς, δικαστικούς κ.ά.” δήλωσε ο Πάνος Σόμπολος στο Εuronews.
Η επίσημη παρουσίαση έγινε στο Μέγαρο Μουσικής, όπου παραβρέθηκε πλήθος κόσμου.
Θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί μία “συνάντηση διακαναλική”, αφού στο συντονισμό της εκδήλωσης βρέθηκε ο Νίκος Χατζηνικολάου, ενώ μίλησαν η Μαρία Χούκλη, ο Παύλος Τσίμας και Σταμάτης Μαλέλης.
Πιο επιστημονική χροιά έδωσε ο καθηγητής εγκληματολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννης Πανούσης, ο οποίος έκανε λόγο για “ ζωντανή αναπαράσταση της ιστορίας του εγκλήματος τα τελευταία 40 χρόνια”.
Αναφερόμενη στον Πάνο Σόμπολο, η Μαρία Χούκλη σημείωσε πως “θυμίζει η καλή δημοσιογραφία χρειάζεται μεράκι”, ενώ ο Παύλος Τσίμας υπογράμμισε ότι “δεν ήταν ποτέ ένας τυπικός δημοδιογράφος. Βοηθούσε τους νέους, ενώ το ρεπορτάζ του δε γινόταν από το τηλέφωνο”.
Ο Πάνος Σόμπολος ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1970. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες, Ακρόπολη,Αθηναϊκή, Μακεδονία, τα περιοδικά Πάνθεον, Εικόνες, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, την ΕΡΤ (ΥΕΝΕΔ,ΕΤ2,ΝΕΤ), τον τηλεοπτικό σταθμό Mega Channel κ.α. μέχρι το το 2011, οπότε και αποφάσισε να βάλει στην άκρη το μικρόφωνο, αλλά και όχι και την πένα…Πλέον όμως τη χρησιμοποιεί για να μεταφέρει στο χαρτί όσα έμαθε και έζησε στην τεσσάρων δεκαετιών πορεία του.