ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑνταπόκριση: Γιάννης Γιαγκίνης
Είχαμε πλέον μπει στις καθυστερήσεις. Στο μυαλό όλων εκείνο το εφιαλτικό εικοσάλεπτο πέρναγαν σαν φιλμ όλες οι ατυχίες που βρήκαν την Εθνική Ομάδα σε αυτόν τον αγώνα. Τα τρία δοκάρια, τις δύο αναγκαστικές αλλαγές πριν καν φτάσουμε στα μισά του πρώτου ημιχρόνου, τις κλασικές ευκαιρίες που είχαν χαθεί. Η Ελλάδα είχε παίξει το καλύτερο παιχνίδι της τελευταίας δεκαετίας, αλλά δυστυχώς όλα έδειχναν ότι δεν θα έφευγε νικήτρια. Ποτέ ωστόσο δεν έπαψε να υπάρχει η ελπίδα. Και η πίστη! Γιατί η συγκεκριμένη εμφάνιση, τις καλλιεργούσε. Και δημιουργούσε την προσδοκία ότι έστω και την τελευταία στιγμή, κάτι θα γίνει για να αποκατασταθεί η αδικία.
Και έγινε! Κάπου εκεί, λοιπόν, ο διαιτητής έδειξε την άσπρη βούλα σε μια πτώση του Σαμαρά μέσα στην μεγάλη περιοχή. Πέναλτι! Πολλοί λένε ότι ήταν αυστηρό σφύριγμα, άλλοι επιμένουν ότι με το γράμμα του νόμου ορθά υποδείχθηκε, αφού πριν ο έλληνας παίκτης βάλει τρικλοποδιά με το ένα του πόδι στο άλλο, δέχτηκε το πάτημα αντιπάλου. Σημασία έχει ότι δόθηκε και ότι ελάχιστα στάθηκαν σε αυτό οι αντίπαλοί μας, αν κάτι λέει αυτό. Και αμέσως με το που υποδείχθηκε η εσχάτη των ποινών, άρχισαν τα ξέφρενα πανηγύρια από όλους μας. Όλους τους Έλληνες που βρισκόμασταν στην Φορταλέζα. Τους θεατές, τους δημοσιογράφους, τους παίκτες, τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στον πάγκο. Μπήκαν μάλιστα οι πάντες από τον πάγκο μέσα και έτρεχε πανικόβλητος ο Φερνάντο Σάντος να τους βγάλει έξω και να τους συνεφέρει. Το γκολ δεν είχε μπει ακόμα. Και χρειαζόταν ένας ψυχρός εκτελεστής για να μπορέσει να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Και αυτός ήταν ο παίκτης που είχε κερδίσει το πέναλτι, ο Γιώργος Σαμαράς.
Περιττό να πούμε ότι οι στιγμές μας φάνηκαν αιώνας. Δεν θα ήταν υπερβολή αν από τους 500-600 Έλληνες που βρέθηκαν στο γήπεδο, ίσως οι μισοί να μην είδαν ποτέ την εκτέλεση από την αγωνία τους. Όχι μόνο φίλαθλοι. Ο φακός έπιασε μέχρι και παίκτες να κλείνουν τα μάτια ή να γυρνούν πλάτη την κρίσιμη στιγμή!
Και μετά, όλοι μαζί, ένα κουβάρι! Οι παίκτες στον αγωνιστικό χώρο! Εμείς οι δημοσιογράφοι στην κερκίδα του Τύπου! Ο κόσμος που βγήκε στους δρόμους για να πανηγυρίσει σε πλατείες όλης της Ελλάδας! Αλλά και των ΗΠΑ, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Γερμανίας! Ήρθαν εικόνες από παντού. Η μικρή Ελλάδα είναι για πρώτη φορά στην ιστορία της στους 16 του κόσμου! Εκεί όπου ΔΕΝ είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία! Εκεί όπου ΔΕΝ είναι η αμέσως προηγούμενη πρωταθλήτρια κόσμου, η Ιταλία! Εκεί όπου ΔΕΝ θα είναι η χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο, η Αγγλία!
Και όμως, εκεί θα είναι η Ελλάδα και το βράδυ της Κυριακής, ίδια ώρα (για να μην χαλάνε και τα γούρια) θα παίξει στο Ρεσίφε νοκ άουτ αγώνα με την Κόστα Ρίκα. Διεκδικώντας πρόκριση στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου! Ποιος θα το περίμενε αυτό πριν δύο εβδομάδες; Και όμως! Η Ελλάδα δεν επιστρέφει στην Ελλάδα. Μένει Βραζιλία και αναγκάζει με την απόδοσή της όλον τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να υποκλιθεί στην επιτυχία της. Και όχι μόνο τον ποδοσφαιρικό.
Μπορεί ο Μουρίνιο να έσπευσε να συγχαρεί τηλεφωνικά τον Σάντος, αλλά η είδηση που σχολιάστηκε έντονα στην Φορταλέζα από παίκτες και δημοσιογράφους είναι ότι μέχρι και ο σέρβος τενίστας Νόβακ Τζόκοβιτς, ένας από τους κορυφαίους του κόσμου, αν και έχει αγώνες στο Γουίμπλεντον αυτήν την περίοδο, παρακολούθησε το ματς και πόσταρε φωτογραφία με τον ίδιο να πανηγυρίζει το γκολ του Σαμαρά και την πρόκριση της Ελλάδας!
Οι στιγμές λίγο αργότερα, στην μεικτή ζώνη, δύσκολο να περιγραφούν! Οι παίκτες μας άργησαν πάνω από μία ώρα να εμφανιστούν. Πρώτα μπήκε ο ομοσπονδιακός προπονητής Φερνάντο Σάντος, που είχε λίγο νωρίτερα μιλήσει και στην συνέντευξη Τύπου αλλά δεν είχε πρόβλημα να ξαναμιλήσει και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι έμεινε μία ώρα για να απαντά στα πιο απίθανα ερωτήματα, να κάνει πλάκα για τις μπίρες που θα πιει και τα τσιγάρα που θα καπνίσει, να μας μιλά για το ελικόπτερο που πέταγε πάνω από την πόλη την παραμονή του ματς στην Φορταλέζα και δεν τον είχε αφήσει να κοιμηθεί. Και η πλάκα είναι ότι θα μας ξαναμιλήσει, αφού για την Τετάρτη προγραμματίστηκε συνέντευξη Τύπου του ομοσπονδιακού προπονητή και… ελεύθερος χρόνος για τους διεθνείς.
Από τους πρώτους βγήκε από τα αποδυτήρια ήταν ο Κώστας Μανωλάς, που ευχαριστούσε τον Θεό για την ευλογία να είναι υγιής και να αποτελεί μέλος αυτής της ομάδας, που γράφει ιστορία. Ο Γιώργος Σαμαράς, όπως είναι φυσιολογικό, κέντρισε τους πάντες. Αρχικά πλακώσαμε όλοι οι Έλληνες δημοσιογράφοι και αμέσως μετά όλοι οι ξένοι.
Πάνω από μισή ώρα τον «ανακρίναμε» και αυτός υπομονετικά και αρκετά συγκρατημένα απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις. Κακά τα ψέματα, ήταν ο άνθρωπος του αγώνα. Όχι μόνο επειδή κέρδισε το πέναλτι και ευστόχησε σε αυτό. Αλλά και για την συγκλονιστική εικόνα, όταν πηγαίνει να παρηγορήσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα, λίγα λεπτά αργότερα, όταν πλέον όλα έχουν τελειώσει…
Αλλά ποιος δεν ήταν κορυφαίος σε αυτό το ματς; Όλοι όσοι έπαιξαν, αγωνίστηκαν σαν λιοντάρια. Ακόμα και ο… Κώστας Κατσουράνης, που ήταν τιμωρημένος, ήταν «παρών». Μάλιστα, ενώ μας μιλούσε στη μεικτή ζώνη, εμφανίστηκε ο Γιώργος Καραγκούνης. Και αμέσως μετά ο Ανδρέας Σάμαρης. «Το πουλέν μου», είπε ο Κατσούρ. Χαρούμενος και ο Ανδρέας, ο σκόρερ του πρώτου γκολ της Εθνικής, που άκουσε τα… σχολιανά του από κάποιους τυφλωμένους οπαδούς της ομάδας του επειδή εκδήλωσε τον θαυμασμό του για τον αρχηγό της Εθνικής, που τυγχάνει να ανήκει σε άλλο σύλλογο. Μπήκε ως αναγκαστική αλλαγή στην θέση του τραυματία Κονέ (που μάλλον χάνει το υπόλοιπο Μουντιάλ) και έδωσε στο γήπεδο την καλύτερη απάντηση. «Γιώργο, Κώστα, τελικά πήρε παράταση για την Κυριακή το τελευταίο σας παιχνίδι με την Εθνική…», ειπώθηκε κάποια στιγμή. «Γιατί, είστε τόσο σίγουροι ότι αυτό θα είναι το τελευταίο;», απάντησε ο Κατσούρ όλο νόημα.
Ο Κάρα προχωρούσε την ίδια ώρα σε αποκαλύψεις για το τηλεφώνημα του Μουρίνιο στον Σάντος αλλά και τα… πρωθυπουργικά συγχαρητήρια. «Όλοι με κορόιδευαν ότι θα γυρίσω πρώτος, αλλά βλέπω ότι άλλοι γυρίζουν και εγώ θα πάω τελευταίος», είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Βασίλης Τοροσίδης. Οι Ιταλοί συμπαίκτες του στην Ρόμα θα πάρουν σήμερα το αεροπλάνο της επιστροφής. Μακάρι να μπορούσαμε να σας δείξουμε σε εικόνες τα πειράγματα του Τοροσίδη με τον Ζερβίνιο, με τον οποίο είναι συμπαίκτες στην Ρόμα, την ώρα που συναντήθηκαν στην μεικτή ζώνη.
Μακάρι να μπορούσαμε να τραβήξουμε φωτογραφίες από αυτές τις σκηνές, όπως και τις άλλες με τον Κάρα, τον Κατσούρ και τον Σάμαρη αγκαλιασμένους να κάθονται και οι τρεις δίπλα – δίπλα και να συζητούν μαζί μας, σε αυτήν την χαλαρή κουβέντα που ευτυχώς τουλάχιστον καταγράφηκε στον ραδιοφωνικό αέρα. Δυστυχώς όμως, δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίες στη μεικτή ζώνη. Μια εικόνα από το κλίμα όμως στα αποδυτήρια, μας χάρισαν απλόχερα οι ίδιοι οι παίκτες!
Και κάπως έτσι, εκεί που είχαμε όχι απλά ετοιμάσει βαλίτσες, αλλά κάναμε τσεκάουτ το πρωί στο ξενοδοχείο και τις είχαμε πάρει μαζί στην Φορταλέζα για να αρχίσουμε από εκεί το ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα, βρεθήκαμε να στέλνουμε αυτό το κείμενο το επόμενο πρωί από το ίδιο ξενοδοχείο! «Συγχαρητήρια, γυρίσατε πίσω, σας είπαμε, δεν έπρεπε να πάρετε και τα πράγματα μαζί σας, θα ξαναγυρίζατε», μας είπαν στην ρεσεψιόν με το χαμόγελο στα χείλη οι υπάλληλοι, αν και άγρια χαράματα πλέον εδώ στην Βραζιλία.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΚάτι αντίστοιχο έγινε και σε αυτό της Εθνικής! Οπαδοί βρέθηκαν στο ξενοδοχείο Radisson, όπου στήθηκε μετά τα μεσάνυχτα τοπική ώρα μια μίνι γιορτή. Μάλιστα, κάποιοι παίκτες, ανάμεσά τους ο Κώστας Μανωλάς και ο Παναγιώτης Ταχτσίδης έπεσαν με τα ρούχα στην πισίνα, με τον πρώτο να πετά την βρεγμένη μπλούζα του στις…
θαυμάστριες που είχαν συγκεντρωθεί έξω από τον χώρο. Νωρίτερα, στο αεροδρόμιο, Σάντα Μαρία του Αρακαζού, δύο πυροσβεστικά οχήματα (τα γραφεία της πυροσβεστικής είναι δίπλα από το ξενοδοχείο της Εθνικής) σχημάτισαν μια υδάτινη αψίδα θριάμβου για τους ήρωες της Φορταλέζα με το που πάτησε το πόδι του στο Αρακαζού το αεροπλάνο, όπως αποκαλύπτει και η φωτογραφία του globoesporte.
Εκείνη την ώρα εμείς οι δημοσιογράφοι αλλά και οι παράγοντες της Εθνικής Ομάδας είχαμε ξεμείνει στο αεροδρόμιο της Φορταλέζα, περιμένοντας την δική μας πτήση, που παρά την μεγάλη αναμονή ήταν η πιο γλυκιά από όσες έχουμε κάνει στην Βραζιλία. Μια πτήση, στην διάρκεια της οποίας είχαμε την δυνατότητα να ξαναδούμε ημίωρα στιγμιότυπα του ιστορικού αγώνα, να ξαναζήσουμε τις στιγμές, να κάνουμε και μίνι «κατασκοπία» στην επόμενη αντίπαλο Κόστα Ρίκα και κάπως έτσι να αρχίσουμε την συγγραφή του σημερινού «ημερολογίου». Η οποία ολοκληρώθηκε στο ξενοδοχείο, ενώ ακόμα προσπαθούμε να λύσουμε τα πρακτικά προβλήματα της παράτασης της διαμονής μας στην Βραζιλία! Γιατί τελικά δεν φεύγουμε, όπως είχαμε σχεδιάσει! Είμαστε ακόμα εδώ. Και μέσα μας, όλοι πλέον πιστεύουμε ότι θα μείνουμε για πολύ! Η καλύτερη εμφάνιση ever στην ιστορία της Εθνικής Ομάδας μας δίνει το δικαίωμα να ονειρευόμαστε κάτι τέτοιο…