Εδώ Βραζιλία: Όταν οι Βραζιλιάνοι αποδοκίμαζαν τον Σαμαρά!

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ανταπόκριση: Γιάννης Γιαγκίνης

Ένα εικοσιτετράωρο μετά την ιστορική πρόκριση της Εθνικής Ελλάδος στους 16 του Μουντιάλ, η αλήθεια είναι ότι όσοι βρισκόμαστε εδώ στην Βραζιλία, ζώντας από κοντά τις στιγμές, ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επιτυχίας. Δεν προλαβαίνεις άλλωστε. Τι να πρωτοκάνεις δηλαδή; Να καταγράψεις τις αντιδράσεις ως δημοσιογράφος; Να πανηγυρίσεις ως οπαδός; Να συγκινηθείς ως Έλληνας; Και ταυτόχρονα, από το να τρέξεις να αλλάξεις πτήσεις επιστροφής και να κλείσεις ξανά μανά ξενοδοχεία για να παρατείνεις την διαμονή μέχρι… να αναζητήσεις πλυντήριο γιατί «σώθηκαν» τα καθαρά ρούχα και φυσικά – ακόμα πιο απαραίτητο – χρήματα από την πατρίδα, γιατί προφανώς έχουν επίσης «σωθεί».

Όλα αυτά μαζί! Γιατί αυτό είναι το τυπικό εικοσιτετράωρο της επόμενης μέρας για όσους ταξίδεψαν στην Βραζιλία, ακολουθώντας αυτήν την Εθνική Ομάδα στην πορεία προς το όνειρο – είτε ήρθαν εδώ ως απλοί φίλαθλοι είτε ως απεσταλμένοι των ΜΜΕ. Άυπνοι από την υπερένταση, την πίεση, τα ταξίδια και όλες αυτές τις διαδικασίες που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα αρκούσαν για να χαλάσει η διάθεση. Αλλά εδώ δεν έχει τέτοια! Ποια κούραση και ποια ταλαιπωρία; Είμαστε όλοι σαν την ντούρασελ και συνεχίζουμε απτόητοι…

Είμαστε και πάλι στην μικρή (για τα δεδομένα της Βραζιλίας) πόλη του Αρακαζού, που περίμενε την ομάδα με υδάτινες αψίδες και κόσμο έξω από το ξενοδοχείο περασμένα μεσάνυχτα για να την ανταμείψει για τον θρίαμβο. Το έχουμε ξαναγράψει! Η περιοχή έχει αγκαλιάσει την Εθνική και οι κάτοικοί της πανηγύρισαν σαν… Έλληνες τον θρίαμβο επί της Ακτής Ελεφαντοστού. Και φρόντισαν να μας το δείξουν αυτό με κάθε τρόπο. Το βλέπαμε στις αντιδράσεις των απλών κατοίκων της και φυσικά στα μηνύματα των ανθρώπων που γνωρίσαμε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες και μας «βομβάρδισαν» σε κινητά και facebook μετά το νικηφόρο αποτέλεσμα, πανηγυρίζοντας μαζί με τη νίκη μας και την… επιστροφή μας.

Κι όμως! Ενώ στο Αρακαζού είναι γεγονός ότι η Ελλάδα έχει κερδίσει την συμπάθεια του κόσμου, στην Φορταλέζα δεν νιώσαμε οι 60.000 Βραζιλιάνοι που συγκεντρώθηκαν στο στάδιο να υποστηρίζουν την Ελλάδα και έβγαιναν φωτογραφίες με τους Έλληνες μόνο μετά το τέλος του ματς, όταν είχε κριθεί η πρόκριση…

Αποδοκίμαζαν τον Σαμαρά στο πέναλτι. Πανηγύρισαν έξαλλα το γκολ της ισοφάρισης του Μπονί. Αποθέωναν τον μεγάλο Ντρογκμπά, αν και τον είχε σβήσει κυριολεκτικά η ελληνική άμυνα. Γιατί; «Σε καμία περίπτωση δεν είχε να κάνει αυτό με τους Έλληνες, τους οποίους συμπαθούμε. Απλά, στο ποδόσφαιρο αρέσουν στους Βραζιλιάνους οι φαντεζί ενέργειες και οι φαντεζί παίκτες και τέτοιος είναι ο Ντρογκμπά. Επίσης, πάντα αισθανόμαστε πιο κοντά στις αφρικανικές ομάδες σε σχέση με τις ευρωπαϊκές, αλλά μεταξύ των ευρωπαϊκών, νομίζω ότι θα προτιμήσουν και οι υπόλοιποι την Ελλάδα», μας έλεγαν όταν τους ρωτάγαμε για τα πώς και τα γιατί.

Δεν έλειψαν πάντως και εκείνοι οι ντόπιοι που δίχως να έχουν σχέση με την Ελλάδα, πήγαν στο γήπεδο φορώντας ελληνικές μπλούζες και σημαίες. Όπως η Σισιάνα και η οικογένειά της, που βλέπετε στην φωτογραφία. Είχε έρθει πριν μερικά χρόνια για διακοπές στην Ελλάδα και έμεινε δύο μήνες. Ερωτεύθηκε την χώρα μας και όταν έμαθε ότι θα έρθει στην πόλη της, την Φορταλέζα, η Εθνική μας, ξεσήκωσε τον αρραβωνιαστικό της, τους γονείς της και γενικά όλη την οικογένεια να πάνε γήπεδο και να υποστηρίξουν την Ελλάδα!

Και αν η προηγούμενη ιστορία φάνταζε απίστευτη, τι να πει κανείς για τους κυρίους αυτής της φωτογραφίας; Μπορεί να είναι ντυμένοι… αρχαίοι Έλληνες, αλλά είναι βέροι Βραζιλιάνοι που αποφάσισαν να πάνε έτσι στο γήπεδο για να διασκεδάσουν αλλά και να τιμήσουν την χώρα που γέννησε τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, όπως μας είπαν. Η θετική εικόνα για την χώρα μας τους έχει δημιουργηθεί από όσα έμαθαν στο σχολείο, θέλουν να έρθουν διακοπές στην Ελλάδα και πανηγύρισαν με την ψυχή τους το γκολ του Σαμαρά και την πρόκριση της Εθνικής, κόντρα στην πλειοψηφία των συμπατριωτών τους.

Υπήρχαν όμως και άλλοι Βραζιλιάνοι στο γήπεδο που στήριζαν την Ελλάδα. Όπως ο Τίτο, δεύτερος από δεξιά, που μένει μόνιμα στην Φορταλέζα. Προσωπικός καλός του φίλος τυγχάνει ο Θέμης, δεξιά, που επί Ρεχάγκελ ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας (υπήρξε ο μεταφραστής του γερμανού τεχνικού) και έχει δεθεί πλέον τόσο πολύ με την ιδέα της, που ταξίδεψε αυτή τη φορά ιδιωτικά στην Βραζιλία για να την δει ως… οπαδός. Τον εντοπίσαμε με τον φωτογραφικό φακό παρέα με τον βραζιλιάνο φίλο του αλλά και άλλους Έλληνες, να πανηγυρίζουν μετά το τέλος του αγώνα έξω από το γήπεδο την ιστορική πρόκριση της Εθνικής.

Λίγο πιο πέρα, μια άλλη παρέα Ελλήνων από όλα τα μέρη της γης. Οι περισσότεροι από το Σίνδεϊ και την Μελβούρνη της μακρινής Αυστραλίας, αλλά και από την Ελλάδα. Αλλά και τον Καναδά, τις ΗΠΑ, την Γερμανία… Η Εθνική Ομάδα ένωσε στην Φορταλέζα Έλληνες από κάθε γωνιά του κόσμου. Και η επιτυχία της έκανε Έλληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη αυτού του πλανήτη να βγουν και να πανηγυρίσουν με την ψυχή τους για μια ιστορική επιτυχία. Μέχρι την… επόμενη, που έλεγε κάποτε και ο μεγάλος Νίκος Γκάλης…