ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠοια είναι η «ταυτότητα» του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, μέλη του οποίου πραγματοποίησαν την αιματηρή επίθεση σε εβραϊκή συναγωγή στη δυτική Ιερουσαλήμ;
Το «Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (ΛΜΑΠ), μέλη του οποίου πραγματοποίησαν το πρωί της Τρίτης αιματηρή επίθεση σε εβραϊκή συναγωγή στη δυτική Ιερουσαλήμ, είναι παλαιστινιακή οργάνωση η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως «μαρξιστική – λενινιστική» και ιδρύθηκε το 1967.
Την επίθεση στη συναγωγή φέρονται να έκαναν “Οι Ταξιαρχίες Αμπού Άλι Μούσταφα”, που πρόκειται για την ένοπλη πτέρυγα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Μέχρι στιγμής δεν την έχουν διαψεύσει ούτε όμως επιβεβαιώσει λέγοντας μόνος ότι οι δύο Παλαιστίνιοι που έκαναν την επίθεση ήταν μέλη του ΛΜΑΠ.
Από την ίδρυσή της αποτελεί σταθερά τη δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη μέσα στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ), στην οποία κυριαρχεί η Φατάχ, ιστορικό κίνημα του Γιάσερ Αραφάτ και σήμερα του προέδρου του Κράτους της Παλαιστίνης, Μαχμούντ Αμπάς.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η οργάνωση δεν συμμετέχει στις συνεδριάσεις της εκτελεστικής επιτροπής της ΟΑΠ.
Την περίοδο κατά την οποία η Δυτική Όχθη και η Λωρίδα της Γάζας είχαν διαφορετικές κυβερνήσεις, η πρώτη υπό την ηγεσία της κοσμικής Φατάχ και η δεύτερη υπό την ηγεσία της ισλαμιστικής Χαμάς, το ΛΜΑΠ θεωρούσε και τις δύο ως μη έχουσες νομιμοποίηση, λόγω της μη διεξαγωγής εκλογών στην Παλαιστίνη από το 2006.
Το ΛΜΑΠ θεωρείται επισήμως τρομοκρατική οργάνωση τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από την ίδρυσή του αποπειράθηκε να αναπτύξει σχέσεις τόσο με παγκόσμιες όσο και με τοπικές δυνάμεις, αρχικά για μικρό χρονικό διάστημα με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ενώ στη συνέχεια με τη Σοβιετική Ένωση και, σε μεγάλο βαθμό, με τη σύμμαχο της τελευταίας, Συρία.
Βοήθεια λάμβανε επίσης τόσο από τις τότε φιλοσοβιετικές Νότια Υεμένη και Λιβύη, όσο και από το μπααθικό καθεστώς του Ιράκ.
Όταν η βοήθεια από το ανατολικό και φιλοανατολικό μπλοκ μειώθηκε δραστικά στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στη δεκαετία του 1990, το ΛΜΑΠ έψαξε για νέους συμμάχους και ανέπτυξε σχέσεις με ριζοσπαστικές ισλαμιστικές οργανώσεις, οι οποίες διατηρούσαν δεσμούς με το Ιράν.
Οι δεσμοί του ΛΜΑΠ με το Ιράν ενδυναμώθηκαν μετά την ανοικτή υποστήριξη από πλευράς Χαμάς στους Σύρους σουνίτες αντικαθεστωτικούς αντάρτες στον συριακό εμφύλιο πόλεμο.
Το ΛΜΑΠ παρέμεινε στο πλευρό του κοσμικού, φιλοσιιτικού καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ και η Τεχεράνη, η οποία επίσης στηρίζει τον Σύρο πρόεδρο, το «επιβράβευσε» με αύξηση της οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας.
Η οργάνωση έχει γενικά «σκληρές» θέσεις σε ό,τι αφορά το παλαιστινιακό και κατακρίνει τις συμβιβαστικές τάσεις της κοσμικής σοσιαλδημοκρατικής Φατάχ.
Δεν επιθυμεί καμία διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση του Ισραήλ και προκρίνει λύση όχι δύο, αλλά ενός κοσμικού κράτους στην Παλαιστίνη, κοινού για Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς, χωρίς αναφορά στα εβραϊκά σύμβολα.
Η στρατιωτική πτέρυγα του ΛΜΑΠ είναι οι Ταξιαρχίες του Αμπού Αλί Μουσταφά. Η οργάνωση είχε πρωταγωνιστήσει σε ένοπλες αεροπειρατείες στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές του 1970.
Εδώ και χρόνια, έχει αποκηρύξει τις επιθέσεις αυτοκτονίας ως μέθοδο πάλης κατά του Ισραήλ.