Το 2014 σημαδεύτηκε από το μεγαλύτερο ξέσπασμα της επιδημίας του Έμπολα από το 1976, όταν ο ιός εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη Λαϊκή Δημοκρατία του
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο 2014 σημαδεύτηκε από το μεγαλύτερο ξέσπασμα της επιδημίας του Έμπολα από το 1976, όταν ο ιός εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό. Η έξαρση και ραγδαία εξάπλωση ήταν αυτή που συγκλόνισε την ιατρική κοινότητα.
Το πρώτο κρούσμα εντοπίστηκε στη Γουινέα στις αρχές του 2014, όμως χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τρεις μήνες μέχρι οι εργαστηριακές εξετάσεις να επιβεβαιώσουν ότι όντως επρόκειτο για αιμορραγικό πυρετό.
Τον Απρίλιο οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας ότι η εξάπλωση του ιού είναι πρωτοφανής. Ίσως επειδή ήταν… Πρωταπριλιά, ο ΠΟΥ αρχικά χαρακτήρισε την επιδημία σχετικά περιορισμένης έκτασης.
Το Μάιο σημειώθηκαν τα πρώτα κρούσματα στη Σιέρα Λεόνε, τον Ιούνιο στη Λιβερία και τον Ιούλιο στη Νιγηρία. Η εξάπλωση του ιού στη Δυτική Αφρική είχε βγει εκτός ελέγχου και το ανεπαρκές υγειονομικό σύστημα των χωρών αυτών κατέρρευσε. Μόνο η Νιγηρία κατάφερε να σταθεί στα πόδια της.
Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις έδιναν μόνες τους τη μάχη και επικεντρώθηκαν στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης, την οποία θεωρούσαν και ως το μοναδικό τρόπο να την κερδίσουν.
Ο Έμπολα έφτασε στην Ευρώπη αεροπορικώς. Ο Ισπανός ιερέας Μανουέλ Γκαρθία Βιέχο είχε προσβληθεί από τον Έμπολα στη Σιέρα Λεόνε και μεταφέρθηκε στη Μαδρίτη για νοσηλεία.
Μία από τις νοσοκόμες του τον φρόντιζαν μολύνθηκε απο τον ιό, αλλά κατάφερε να αναρρώσει.
Χρειάστηκε να περάσει ένας χρόνος και σχεδόν 7.000 νεκροί για να ανακοινώσει ο ΠΟΥ ότι έχουν αρχίσει εντατικές έρευνες για την παρασκευή εμβολίου.