ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ Αντώνης Κ. Σαμαράς είναι Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Μαΐου 1951. Είναι παντρεμένος με την Γεωργία Κρητικού και είναι πατέρας της Λένας (18 ετών) και του Κώστα (11 ετών). Σπούδασε Οικονομικά στο Amherst College και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Harvard (MBA).
Από το 1977 έως το 1993 εκλέγεται Βουλευτής Μεσσηνίας της Ν.Δ. Το 1989 ορίζεται Υπουργός Οικονομικών, ενώ από το Νοέμβριο του 1989 έως το Φεβρουάριο του 1992 διατέλεσε Υπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Το 1993 εκλέγεται Βουλευτής Μεσσηνίας με την Πολιτική Άνοιξη, της οποίας υπήρξε Πρόεδρος έως το 2004. Το 2004 εκλέγεται Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Στην Ευρωβουλή διετέλεσε μέλος στην Επιτροπή Προϋπολογισμού, στην Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής, στην Επιτροπή για τη Στρατηγική της Λισσαβώνας, καθώς και στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ – Ρωσίας.
Το 2007 εκλέγεται Βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας. Μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων του Υπουργού Πολιτισμού (Ιανουάριος 2009) ήταν μέλος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Τον Οκτώβριο του 2009 επανεκλέγεται πρώτος Βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας.
Το Νοέμβριο του 2009 εκλέγεται από τα μέλη του κόμματος, 7ος Πρόεδρος στην ιστορία της Νέας Δημοκρατίας.
Oμιλεί Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά.
Αποπομπή από την κυβέρνηση και η ρήξη με τον Μητσοτάκη
Στις 13 Απριλίου 1992 συγκλήθηκε το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών για το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, μετά τη σύνοδο, ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την αποπομπή του Α. Σαμαρά από την κυβέρνηση και ακολούθως ανέλαβε ο ίδιος το Υπουργείο Εξωτερικών, καθώς ο Υπουργός είχε προηγουμένως διαφοροποιηθεί από την κυβερνητική γραμμή παρουσιάζοντας στη σύσκεψη σημείωμα με επτά σημεία δράσης, τα οποία προκάλεσαν την αντίδραση του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού.
Στο διάστημα από το 1992 έως το τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη διατήρησε τις απόψεις του επί της εξωτερικής πολιτικής. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα και αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία.
Στις 30 Ιουνίου 1993 ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη (ΠολΑν) συγκεντρώνοντας στελέχη όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Ανδρέας Λεντάκης, ο Άκης Γεροντόπουλος, ο Στέφανος Γιώτας, ο Στάθης Παναγούλης, ο Δημήτρης Σταμάτης (Θεσσαλονίκης), ο Δημήτρης Σταμάτης (Αιτωλοακαρνανίας), ο Στέφανος Στεφανόπουλος, ο Μανώλης Καλαμίδας και άλλοι.
Από τη συνολική του πορεία το κόμμα χαρακτηρίστηκε προσωποπαγές (καθώς συνδέθηκε αδιάσπαστα με το όνομα του ιδρυτή του, που αποτέλεσε το κυρίως προβεβλημένο στέλεχός του και συνεκτικό παράγοντα των μελών του) και μονοθεματικό (καθώς η απήχησή του ήταν σε ευθεία συνάρτηση της έξαρσης του «μακεδονικού»), κινούμενο δεξιότερα της ΝΔ, με έμφαση στα εθνικά θέματα και πατριωτική ρητορική.
Στα αξιοσημείωτα πρέπει να αναφερθεί ότι εμπνευστής του ονόματος “Πολιτική Άνοιξη” ηταν ο Οδυσσέας Ελύτης.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου με προτροπή του Αντώνη Σαμαρά 1993 δύο βουλευτές της ΝΔ αποστασιοποιήθηκαν και προσχώρησαν στην Πολιτική Άνοιξη διατηρώντας τη βουλευτική τους έδρα ως ανεξάρτητοι· πρώτα ο Στέφανος Β. Στεφανόπουλος, βουλευτής Ηλείας, και μετά ο Γιώργος Συμπιλίδης, βουλευτής Κιλκίς. Έτσι, η Νέα Δημοκρατία απώλεσε τη δεδηλωμένη, έχοντας μόνο 150 έδρες στην κοινοβουλευτική της ομάδα. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναγκάστηκε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για τον Οκτώβριο του 1993. Τότε επήλθε μακροχρόνια βαθειά πολιτική και προσωπική ρήξη με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη Follow @PrimeministerGR
!function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)0,p=/^http:/.test(d.location)?‘http’:‘https’;if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=p+’://platform.twitter.com/widgets.js’;fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document, ‘script’, ‘twitter-wjs’);