Με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση τιμά το παρισινό Jeu de Paume, την αμερικανίδα φωτογράφο Taryn Simon. Η 40χρονη καλλιτέχνις γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση τιμά το παρισινό Jeu de Paume, την αμερικανίδα φωτογράφο Taryn Simon. Η 40χρονη καλλιτέχνις γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ξεχώρισε χάρις στο μοναδικό της τρόπο να παντρεύει την φωτογραφία, με το κείμενο και το graphic design.
Αυτή η προσπάθεια την φέρνει κοντά στην παράδοση της φωτογραφίας-ντοκουμέντο. Αυτό που προτείνει ουσιαστικά είναι μια εις βάθος ανάλυση της έννοιας αλλά και της σημασίας της φωτογραφίας, αλλά και του ρόλου που έχουν οι εικόνες στη σύγχρονη κοινωνία. Τα θέματα που την ενδιαφέρουν είναι η εξουσία, ο έλεγχος, το δημόσιο και το ιδιωτικό.
Η πρώτη της δουλειά, με τίτλο «Αθώοι», το 2003, ήταν μια σειρά από πορτραίτα ανθρώπων, που είχαν καταδικαστεί λανθασμένα, είχαν φυλακιστεί και στην συνέχεια απελευθερώθηκαν, γλιτώνοντας τη θανατική ποινή.
Η δημιουργός θεωρεί ότι η φωτογραφία είναι αμφίσημη και επισφαλής. Δεν έχει μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Από την άλλη πλευρά βέβαια, οι φωτογραφίες έχουν μεγάλη δύναμη, πολύ μεγαλύτερη επίδραση από τις λέξεις:
«Χρησιμοποιώ τη φωτογραφία και το κείμενο για να φωτίσω το συνεχώς μεταβαλλόμενο και χειραγωγήσιμο πεδίο, όπου δημιουργείται η γνώση. Προσπαθώ να δημιουργήσω δύο πόλους: έναν φωτογραφικό και έναν κειμενικό. Ο θεατής κινείται ανάμεσα στους δύο πόλους και οδηγείται συνεχώς σε νέες κρίσεις, νέες ερμηνείες, νέα συμπεράσματα, σε σχέση με το θέμα και την ιστορία που αφηγούνται οι φωτογραφίες».
Από το βιβλίο της «Ένας αμερικανικός οδηγός για το κρυμμένο και το ανοίκειο» μέχρι την ενότητα που δημιούργησε το 2012, με τίτλο «Ένας ζωντανός που αναγγέλθηκε νεκρός και άλλα κεφάλαια», η Σάιμον λειτουργεί τόσο ως ερευνήτρια, όσο και ως ιστορικός. Αναζητεί τις κρυφές σχέσεις, τα δεδομένα και τα γεγονότα που αφορούν τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνεται.
«Σ’ αυτή την ενότητα (Ένας ζωντανός που αναγγέλθηκε νεκρός και άλλα κεφάλαια), καταγράφω το γενεαλογικό δέντρο στη Βοσνία, που διακόπτεται από μια γενοκτονία, τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Αυτός είναι ο πατέρας της γυναίκας. Αυτή είχε 4 παιδιά, τα οποία σκοτώθηκαν στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Αυτό είναι το δεύτερο παιδί του και τα παιδιά της».
Η Σάιμο έχει ασχοληθεί με τις πιο ιδιόμορφες θεματικές: φωτογράφισε τον πυρήνα της πιο μολυσμένης από πυρηνικά τοποθεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και τα 1075 αντικείμενα που έχουν κατασχεθεί από τις τελωνειακές αρχές στο αεροδρόμιο JFK. Ο συνδετικός κρίκος όλης της δουλειάς είναι η έννοια του αρχείου:
«Τα αρχεία. Για μένα, το πιο ωραίο μέρος ενός αρχείου είναι ότι πρόκειται για μια τεράστια συλλογή δεδομένων και πληροφοριών, εικόνων και γεγονότων. Και ο λόγος που υπάρχει είναι ότι είναι αδύνατον να έχουμε μια περίληψη από αυτό. Συνεπώς, είναι σε όλο αυτό το συγκεντρωμένο υλικό και τα κενά που υπάρχουν σ’ αυτό, που βρίσκεται κάτι άξιο αναφοράς».
Η έκθεση στο Jeu de Paume διαρκεί μέχρι τις 17 Μαΐου.
Διαβάστε επίσης:
Το βιογραφικό και όλες οι δουλειές της Taryn Simon
