ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕλάχιστο φόρο τιμής στους Σουλιώτες, μάρτυρες της Ελευθερίας, απέτισε πλήθος κόσμου, που προσήλθε, για ακόμα μια χρονιά, στην Ιερά Μονή Σέλτσου στην Κοιλάδα του Αχελώου. Φέτος, συμπληρώνονται 211 χρόνια από την ύστατη θυσία των Σουλιωτών δίπλα από το Μοναστήρι της Κοιμήσεως.
Τα τραγικά και άγνωστα στο ευρύ κοινό γεγονότα του «δεύτερου Ζαλόγγου» εκτυλίχθηκαν το διήμερο της 22/23ης Απριλίου του 1804. Από τους 1.400 περίπου Σουλιώτες που είχαν καταφύγει στην Ιερά Μονή στο Σέλτσο διασώθηκαν μόνο 65. Περισσότερα από 250 γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χεριά των εχθρών έπεσαν στον γκρεμό.
Για να τιμηθεί η ημέρα της ανείπωτης θυσίας, η Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας και ο Σύλλογος γυναικών Δήμου Γ. Καραϊσκάκη, «Η Λένω Μπότσαρη», με τη συνδρομή και του δήμου Γ. Καραΐσκάκη, πραγματοποίησαν μια λιτή εκδήλωση την Τετάρτη 22 Απριλίου 2015 στον ιερό χώρο της Μονής.
Μετά την τέλεση Θείας Λειτουργίας και επιμνημόσυνης δέησης, έγινε ρίψη στεφάνων στο όπισθεν της μονής βάραθρο της Γκούρας, τον «Πέτακα», όπου έπεσαν τα γυναικόπαιδα των Σουλιωτών.
Με αφορμή την επέτειο, ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας Βασίλης Ψαθάς δήλωσε ότι «ο ιερός τόπος του Σέλτσου που καθαγιάστηκε με το αίμα των Σουλιωτών αλλά και η ευρύτερη περιοχή της κοιλάδας του Αχελώου, μπορεί να καταστεί πόλος έλξης. Όλη η περιοχή είναι πλούσια σε ιστορία και θρησκευτικό συναίσθημα. Κυριαρχεί η λαϊκή μας αρχιτεκτονική, που οφείλουμε να διασώσουμε, να γνωστοποιήσουμε και να αναδείξουμε».
Η ιερά Μονή Σέλτσου όπως και η Μονή Μεγαλόχαρης περιλαμβάνονται στο έργο που ολοκλήρωσε η Περιφέρεια, «Δράσεις προβολής των αρχαιολογικών, ιστορικών και βυζαντινών μνημείων της Περιφέρειας Ηπείρου».
Η ιστορία της Μονής Σέλτσου
Όταν με την συνθήκη της 12ης Δεκεμβρίου του 1803, το Σούλι παραδόθηκε στον Αλή Πασά, οι Σουλιώτες άρχισαν να εγκαταλείπουν τον τόπο τους, για να μην παραδοθούν. 1.148 Σουλιώτες, με αρχηγούς τον Κίτσο και Νότη Μπότσαρη, τα Χριστούγεννα του 1803, έφτασαν στην Μονή του Σέλτσου, κοντά στις σημερινές Πηγές Άρτας.
Όλο το χειμώνα έμειναν αποκλεισμένοι στο Σέλτσο, με λιγοστά τρόφιμα και πολεμοφόδια που τους προμήθευαν κρυφά, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών.
Μετά από τέσσερις μήνες, οι Τούρκοι μπήκαν στο Μοναστήρι. Ακολούθησε σφαγή. Περισσότερα από 250 γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χεριά των εχθρών έπεσαν στον γκρεμό. Ο Νότης Μπότσαρης αιχμαλωτίστηκε τραυματισμένος, ενώ ο Κίτσος μαζί με τον 13χρονο Μάρκο και δέκα Σουλιώτες γλίτωσαν της σφαγής μέσα σε μια σπηλιά.
Σύμφωνα με την ιστορική έρευνα το κτιριακό συγκρότημα της Μονής αρχικά κτίστηκε τον 10ο αιώνα και καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό στις αρχές του 15ου, για να ανεγερθεί εκ νέου το 1697.
Σήμερα σώζεται το καθολικό της Μονής που είναι λιθόκτιστο, αθωνικού τύπου και τριγύρω βρίσκονται ερείπια από τα κελιά. Το εσωτερικό του ναού έχει εξαιρετικές αγιογραφίες και τοιχογραφίες, ενώ αποτελεί το μοναδικό ενυπόγραφο έργο του ιερέα Νικόλαου από την Άρτα. Εντυπωσιακό είναι και ξυλόγλυπτο τέμπλο με το χρυσό επίχρισμα, τις σημαντικές εικόνες , το φυτικό και ζωικό διάκοσμο σε φόντο κυανέρυθρο.
Παρακολουθήστε αφιέρωμα στην Ι.Μ Σέλτσου “εδώ”: