Εγκλωβισμένοι επί μήνες μετά το κλείσιμο της αποκαλούμενης βαλκανικής οδού πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες αναζητούν τρόπους για να επιστρέψουν στην πατρίδα…
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Εγκλωβισμένοι επί μήνες μετά το κλείσιμο της αποκαλούμενης βαλκανικής οδού πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες αναζητούν τρόπους για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Η οικογένεια του Ατία Αλ Τζάσεμ, κουρέα από την Δαμασκό, βρέθηκε μετά την Ειδομένη έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό του ΟΣΕ στην Θεσσαλονίκη προσπαθώντας να πάρει το τραίνο για να μεταβεί στην Συρία.
«Δεν περιμέναμε ότι στην Ευρώπη θα μας συμπεριφέρονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Πιστεύαμε ότι θα ήταν ανθρώπινοι, θα φρόντιζαν εμάς και τα παιδιά μας και θα τα προστάτευαν. Νομίζαμε ότι θα μας βοηθούσαν. Αλλά συναντήσαμε το αντίθετο. Η Ευρώπη δεν τρέφει καθόλου συναισθήματα για εμάς», λέει ο Ατία Αλ Τζάσεμ.
Οι ίδιοι διακινητές, που τους έφεραν στην Ευρώπη, τώρα τους προσεγγίζουν ξανά, για να τους πάρουν και πάλι χρήματα.
Τους υπόσχονται ότι θα φθάσουν με τραίνα ή άλλο χερσαίο μέσο στον Έβρο κι από εκεί μέσω Τουρκίας πίσω στην Συρία.
Τα πράγματα όμως δεν είναι όπως θα τα ανέμεναν ούτε οι πρόσφυγες από την Συρία, που κατάφεραν να φθάσουν στον προορισμό τους, την Γερμανία.
Ο Αμπντουλάχ Χαμούι, έμπορος υφασμάτων από το Χαλέπι, με την οικογένειά του, εγκαταστάθηκαν στο Βερολίνο το 2014.
Ύστερα από δύο χρόνια σκέφτονται να επιστρέψουν στην Συρία.
«Ταπείνωση και ασέβεια. Η ζωή μας δεν είναι σταθερή εδώ. Υπάρχει ψυχολογική πίεση, αφού όλα απαγορεύονται. Τίποτα δεν είναι σωστό και η αντιμετώπισή μας δεν ήταν όπως όταν ζούσαμε στην Συρία», λέει η Ντάνι Ρασίντ.
Οι διαμαρτυρίες πολλών εξ αυτών είναι συχνές για τις συνθήκες διαβίωσης. Τα 330 € της επιχορήγησης ανά μήνα δεν επαρκούν.
Ο Αμπντουλάχ έψαξε και βρήκε πόσα θα πρέπει να πληρώσει στους διακινητές για να επιστρέψει.
300 ανά άτομο για πτήση Γερμανία-Ελλάδα και άλλα 1.500 € συνολικά για να μπουν όλοι στην Τουρκία.