Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ χρησιμοποιούν Google Glass, τα ειδικά γυαλιά της Google για να βοηθήσουν αυτιστικά παιδιά να αναγνωρίζουν και να ταξινομούν τα…
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕρευνητές στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ χρησιμοποιούν Google Glass, τα ειδικά γυαλιά της Google για να βοηθήσουν αυτιστικά παιδιά να αναγνωρίζουν και να ταξινομούν τα αισθήματα.
Το πρόγραμμα, που εντάσσεται στο Wall Lab της Ιατρικής Σχολής του αμερικανικού πανεπιστημίου, ονομάζεται Autism Glass Project. Ταξινομεί τα αισθήματα στα πρόσωπα στα οποία στοχεύει η συσκευή και δίνει άμεσα στους χρήστες της μια ανάγνωση και μια μετάφραση της έκφρασης του προσώπου.
«Το πρόγραμμα Autism Glass στοχεύει στο να διδάξει τα παιδιά με αυτισμό να κατανοούν τι τους λέει ένα πρόσωπο. Πιστεύουμε ότι όταν συμβεί κάτι τέτοιο, θα κοινωνικοποιηθούν περισσότερο και ως συνέπεια αυτής της διαδικασίας, θα αποκτήσουν αυτοπεποίθηση σε κοινωνικό επίπεδο. Η πρόσβασή τους στη φροντίδα είναι ελάχιστη. Άρα τα αυτιστικά παιδιά δεν παίρνουν όση φροντίδα χρειάζονται, για όσο χρόνο χρειάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Άρα εμείς πρέπει να διορθώσουμε αυτό το πρόβλημα» εξηγεί ο Ντένις Γουόλ, διευθυντής του Wall Lab της Ιατρικής Σχολής του Στάνφορντ.
Όπως η πλειοψηφία των αυτιστικών παιδιών, ο Τζούλιαν Μπράουν δεν μπορεί να κατανοήσει τα αισθήματα στα πρόσωπα των ανθρώπων που είναι απέναντί του. Είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο για τα άτομα που πάσχουν από αυτή την νευρολογική δυσλειτουργία. Τώρα ο 10χρονος χρησιμοποιεί Google Glass, που έχει εξοπλιστεί με αυτό το λογισμικό:
«Δεν είναι μια μηχανή που μπορεί να διαβάσει το μυαλό σου. Βοηθάει όμως με τα αισθήματα, καθώς τα αναγνωρίζει».
Ο φοιτητής του Στάνφορντ Κάταλιν Βος και ο ερευνητής Νικ Χάμπερ ανέπτυξαν το συγκεκριμένο λογισμικό που αναλύει τα πρόσωπα και αναγνωρίζει κοινά αισθήματα, όπως είναι η χαρά, ο θυμός, η λύπη, η έκπληξη. Ο Βος επισημαίνει:
«Είχαμε την ιδέα να δημιουργήσουμε ένα βοηθητικό εργαλείο για την συμπεριφορά, που θα αναγνώριζε τις εκφράσεις και τα πρόσωπα για τον χρήστη και μετά να του δίνει κοινωνικές νύξεις, ιδέες και νοήματα, για το τι μπορούν να σημαίνουν».
Ο Τζούλιαν είναι ένα από τα εκατό παιδιά που συμμετέχουν στο πρόγραμμα που διοργανώνει το πανεπιστήμιο για να δει αν η συσκευή πραγματικά βελτιώνει την ικανότητά τους να διαβάζουν τις εκφράσεις του προσώπου. Η μητέρα του Κρίστεν είναι πολύ σίγουρη για το πρόγραμμα:
«Νομίζω ότι τα γυαλιά είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να συνδεθούν περισσότερο τα παιδιά με το περιβάλλον τους, όχι μόνο με την οικογένειά τους, αλλά και με όσους βρίσκονται γύρω τους. Εάν σπάσουν αυτό το φράγμα, τότε Θεέ μου, αυτά τα υψηλής λειτουργικότητας παιδιά, δεν θα τα χαρακτηρίζαμε τόσο πολύ».
Ανάλογα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η επιστημονική ομάδα θα μπορέσει να βελτιώσει στο μέλλον το λογισμικό και τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται στη συσκευή. Το πρότζεκτ θα επιτρέψει επίσης στους γονείς να συμμετέχουν πιο ενεργά στη διαδικασία.