Ποουλ Τόμσεν και Μορίς Όμπστφελντ γράφουν ότι δεν ζητεί το ΔΝΤ περισσότερη λιτότητα για την Ελλάδα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗTo Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν ζητεί πρόσθετη λιτότητα από την Ελλάδα, αλλά μείωση του αφορολογήτου ορίου και περικοπές των συντάξεών τους.
Με άρθρο – παρέμβαση που δημοσίευσαν αργά το βράδυ της Δευτέρας στο blog του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου οι Πόουλ Τόμσεν (επικεφαλής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του ΔΝΤ) και Μορίς Όμπστφελντ οικονομικός σύμβουλος του ΔΝΤ, υποστηρίζουν ότι το Ταμείο δεν απαιτεί πρόσθετη λιτότητα για την Ελλάδα.
Επαναλαμβάνουν ότι ο στόχος για πρωτογενές πλέονασμα 3,5% του ΑΕΠ που έχει τεθεί στο πρόγραμμα του ESM θα επιφέρει νέα μέτρα λιτότητας τα οποία θα παρεμπόδιζαν την ανάκαμψη της οικονομίας.
Αναφέρουν ότι” παρά την περί αντιθέτου εισήγηση από το ΔΝΤ, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στην περαιτέρω προσωρινή συμπίεση των δαπανών εάν χρειαστεί προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του 3,5%”.
Εκτιμούν ότι με τα υφιστάμενα μέτρα του προγράμματος το πρωτογενές πλεόνασμα το 2018 θα διαμορφωθεί στο 1,5% του ΑΕΠ.
Επισημαίνουν δε ότι η διατήρηση του στόχου 3,5% θα έχει αρνητικές συνέπειες στην ανάκαμψη της οικονομίας. Ωστόσο όπως αναφέρουν ακόμη και πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% η ανάπτυξη θα είναι αμφίβολη αν δεν προχωρήσουν μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό και στις συντάξεις.
#Greece debt highly unsustainable; no debt sustainability without both structural reforms and debt relief. https://t.co/wkkjliiCh2
— IMF (@IMFNews) 12 Δεκεμβρίου 2016
Ωστόσο προκειμένου να γίνει ο προϋπολογισμός πιο δίκαιος και φιλικός προς την ανάπτυξη μεταξύ άλλων προτείνουν:
Α. Τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης καθώς όπως αναφέρουν η Ελλάδα παρέχει εξαιρετικά γενναιόδωρες φορολογικές εκπτώσεις, οι οποίες επιτρέπουν πάνω από τους μισούς μισθωτούς να εξαιρούνται από τη φορολογία εισοδήματος Αντίθετα, στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία μόνο το 5% και το 6% αντίστοιχα της 2 φορολογικής βάσης εξαιρείται (ο μέσος όρος στην υπόλοιπη Ευρωζώνης είναι περίπου 8%).
Σε ονομαστικούς όρους, το αφορολόγητο όριο των 8.750 ευρώ είναι ανάμεσα στα πιο υψηλά της Ευρωζώνης, υψηλότερο και από αυτά της Γερμανίας, της Ιταλίας ή της Ισπανίας. Αυτό συνεπάγεται επίσης ότι η φορολογία είναι εξαιρετικά ασύμμετρη στην Ελλάδα, με το υψηλότερο δεκατημόριο των μισθωτών να αναλογεί σχεδόν στο 60% των εσόδων από τη φορολογία του εισοδήματος. Είναι όντως αλήθεια ότι αυτοί που κερδίζουν περισσότερα θα πρέπει να συνεισφέρουν περισσότερο.
Όμως οι εξαιρετικά γενναιόδωρες εξαιρέσεις της μεσαίας τάξης που ισχύουν στην Ελλάδα δεν μπορούν να δικαιολογηθούν με επιχειρήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και ορθότητας.
If #Greece and partners agree on 3.5 percent GDP surplus, credible plan needed to achieve it. https://t.co/xUReoM86KG
— IMF (@IMFNews) 12 Δεκεμβρίου 2016
Β. Στον τομέα των δαπανών παραδέχονται ότι τα τελευταία χρόνια οι δαπάνες για αγαθά και υπηρεσίες έχουν περικοπεί δραματικά και σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα τώρα έχουν φτάσει σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα.
Ωστόσο εκτιμούν ότι ότι αυτή η συμπίεση δεν μπορεί να διατηρηθεί, όπως άλλωστε φαίνεται και από τα παράπονα ότι τα νοσοκομεία λειτουργούν χωρίς σύριγγες, τα λεωφορεία είναι ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης ανταλλακτικών, κλπ.
Εξαιτίας λοιπόν αυτής της κατάστασης, θεωρούν ανεπιθύμητη την περαιτέρω μείωση των δαπανών κατά 2% το ΑΕΠ μέχρι το 2018, όπως προσδοκούν οι αρχές.
Γ. Στο ασφαλιστικό υποστηρίζουν ότι , οι συνταξιοδοτικές δαπάνες παραμένουν δυσβάσταχτες. Η Ελλάδα κατά μέσο όρο καταβάλει το 11% του ΑΕΠ της για συντάξεις όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε είναι 2,5% Εκτιμούν ότι η πρόσφατη μεταρρύθμιση που στοχεύει στη μείωση των δημοσιονομικών μεταβιβάσεων στο συνταξιοδοτικό σύστημα κατά περίπου 1% του ΑΕΠ, απέχει κατά πολύ από την αντιμετώπιση του προβλήματος (έλλειμμα σχεδόν 11% του ΑΕΠ). Επισημαίνουν ότι “Όπως και με το φορολογικό σύστημα, η διατήρηση τόσο υψηλών συντάξεων με την παράλληλη άρνηση πρόσβασης του πληθυσμού σε βασικές κοινωνικές παροχές δεν είναι ούτε δίκαιη, ούτε κοινωνικά βιώσιμη.”
Εν κατακλείδι ζητούν από τις αρχές να μειώσουν περαιτέρω τις τρέχουσες συντάξεις και να αυξήσουν τις δαπάνες σε ένα σύγχρονο και καλά-στοχευμένο σύστημα πρόνοιας για να προστατέψουν αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη.
Όσον αφορά στις επιπτώσεις όλων των παραπάνω στο Δημόσιο Χρέος, τα στελέχη του ΔΝΤ υποστηρίζουν ότι το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδος είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο και καμία από τις παραπάνω μεταρρυθμίσεις δεν θα το καταστήσουν βιώσιμο αν δεν συνοδευτούν με μία σημαντική ελάφρυνση του. Όμως ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή όσο σημαντική και αν είναι η ελάφρυνση του Χρέους η Ελλάδα δεν μπορεί να επιστρέψει σε ένα δρόμο δυναμικής ανάπτυξης αν δεν προχωρήσει ταυτοχρόνως σε μεταρρυθμίσεις. Υποστηρίζουν δε ότι όσο υψηλότερα θα είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα συμφωνηθούν τόσο μικρότερη ελάφρυνση του Δημόσιου Χρέους θα απαιτείται προκειμένου να καταστεί βιώσιμο.
IMF not insisting on more ambitious targets. If #Greece & partners want this, we need to know how it can be achieved https://t.co/MVivQxUyqi
— IMF (@IMFNews) 12 Δεκεμβρίου 2016
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ