Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη από το πρώτο νεκροταφείο Αθηνών
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Έφυγε» σήμερα από τη ζωή η συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1934 και ήταν μικρότερη αδελφή του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη. Η Λούλα Αναγνωστάκη σπούδασε και πήρε πτυχίο από τη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παντρεύτηκε τον συγγραφέα και καθηγητή ψυχιατρικής Γιώργο Χειμωνά και είναι η μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά.
Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη από το πρώτο νεκροταφείο Αθηνών.
Η πορεία της στο θέατρο
Η Λούλα Αναγνωστάκη εμφανίστηκε στο θέατρο το 1965 με την «Τριλογία της πόλης» («Η διανυκτέρευση», «Η πόλη», «Η παρέλαση»), που παρουσίασε σε ενιαία παράσταση στο Θέατρο Τέχνης ο Κάρολος Κουν. Το Φεβρουάριο του 1967 ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο το τρίπρακτο έργο της «Η συναναστροφή», σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβιζά. Ακολούθησαν: «Αντόνιο ή το Μήνυμα» (1972), «Η νίκη» (1978), «Η κασέτα» (1982), «Ο ήχος του όπλου» (1987), όλα από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.
Το 1990 ο θίασος Τζένης Καρέζη – Κώστα Καζάκου παρουσίασε το «Διαμάντια και μπλουζ», σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου. Το 1995 ανέβηκε το «Ταξίδι μακριά» από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή. Το 1998 το μονόπρακτο «Ο ουρανός κατακόκκινος» από το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Βίκτορα Αρδίττη και το 2003 το «Σ’ εσάς που με ακούτε» από τη Νέα Σκηνή, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή.
Τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη έχουν, επίσης, παρουσιαστεί από αθηναϊκούς θιάσους και Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, καθώς και στο εξωτερικό (Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία, Κύπρο, Ισπανία, ΗΠΑ).
Η Αναγνωστάκη αποτυπώνει επί σκηνής το εσωτερικό τοπίο του σύγχρονου Έλληνα και τις μεταβολές του υπό την επίδραση της Ιστορίας. Πραγματεύτηκε τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής περιόδου στη χώρα μας, όπως το τραύμα, η ενοχή, η μοναξιά και η ήττα. Παρακολουθώντας την εξέλιξη της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, η
Αναγνωστάκη συγκεντρώνει την προσοχή της στον εγκλωβισμό των ανθρώπων και στα αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου: τη μοναξιά, την έλλειψη επικοινωνίας και το αίσθημα ασφυξίας του ατόμου.
Ο πολιτικός κόσμος για την απώλεια της Λούλας Αναγνωστάκη
Εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων εξέδωσαν ανακοινώσεις για την απώλεια της Λούλας Αναγνωστάκη.
Τα θερμά συλλυπητήριά του για το θάνατο της γνωστής θεατρικής συγγραφέα, εκφράζει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Νικόλαος Βούτσης, με την ακόλουθη δήλωση: «Μία σπουδαία θεατρική συγγραφέας, μία σπουδαία γυναίκα, η Λούλα Αναγνωστάκη έφυγε σήμερα από τη ζωή, προκαλώντας θλίψη στον κόσμο της τέχνης και καθιστώντας φτωχότερα τα ελληνικά γράμματα. Η Λούλα Αναγνωστάκη υπήρξε από τις κορυφαίες γυναικείες μορφές της τέχνης. Η διαπραγμάτευση ψυχολογικών θεμάτων, όπως η μοναξιά και η ενοχή ενταγμένα στο κοινωνικό και ιστορικό γίγνεσθαι άγγιξαν τις ψυχές και το νου θεατών και αναγνωστών. Τα θεατρικά της, που αναδείχθηκαν κυρίως από το Θέατρο Τέχνης και το Εθνικό Θέατρο, σφράγισαν το σύγχρονο ελληνικό θέατρο και βρήκαν απήχηση και στο εκτός συνόρων θεατρόφιλο κοινό».
«Τα θερμά συλλυπητήριά μου στον γιο της, γνωστό συγγραφέα Θανάση Χειμωνά, τους οικείους της και τον χώρο του Θεάτρου», καταλήγει.
«Η Λούλα Αναγνωστάκη υπήρξε αναμφισβήτητα μια από τους σημαντικότερους συγγραφείς στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Ήδη, από την πρώτη της εμφάνιση με την τριλογία της “Πόλης” (τα μονόπρακτα “Η διανυκτέρευση”, “Η Πόλη”, “Η Παρέλαση”), το 1965, στην ιστορική παράσταση του Καρόλου Κουν, θα παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά εκείνα του θεατρικού της τοπίου, τα οποία θα την τοποθετήσουν στην ιστορία του δραματικού λόγου ως μια από τις πιο σημαντικές, ιδιαίτερες και επιδραστικές φυσιογνωμίες στο νεοελληνικό θέατρο», αναφέρει σε ανακοίνωσή της, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λυδία Κονιόρδου.
«Στα θεατρικά της έργα», σημειώνει η κ. Κονιόρδου, «η Αναγνωστάκη συνδύασε αρμονικά τα επιτεύγματα του μοντερνιστικού θεατρικού λόγου, του θεάτρου του Παραλόγου, του υπαρξιακού θεάτρου, ακόμα και του θεάτρου-ντοκουμέντο με μια προβληματική για τις σύγχρονες κοινωνίες και τις σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα σε αυτές. Κατάφερε να μιλήσει για την περιρρέουσα ελληνική ατμόσφαιρα και ταυτόχρονα για την κάθε δυτική κοινωνία. Ελληνικοί και συνάμα παγκόσμιοι, οι ήρωες που δημιούργησε υπάρχουν ως αυτοτελείς χαρακτήρες αλλά και ως ενσαρκώσεις της εποχής και του περιβάλλοντός τους, ως φορείς συλλογικών υπαρξιακών προβλημάτων και αδιεξόδων.
Το τραύμα, η μοναξιά, η ήττα είναι ορατά τόσο ως στιγμές της βιογραφίας των ηρώων όσο και ως αποτελέσματα της επίδρασης της ίδιας της Ιστορίας, πάνω τους και πάνω μας. Μέσα από τον έναν θεατρικό λόγο με ιδιαίτερο βάρος στην μουσικότητα, αφαιρετικό αλλά ποτέ αφηρημένο, με ρεαλιστικό περίγραμμα αλλά ποιητικό βάθος, η Αναγνωστάκη θα μας εξιστορήσει την μεταπολεμική περίοδο, την μεταπολίτευση, τον καιρό της κατανάλωσης και των κοινωνικών αδιεξόδων. Έργο μιας εποχής, το θέατρο της Λούλας Αναγνωστάκη παρουσιασμένο σε εμβληματικές παραστάσεις , πολυμεταφρασμένο και παιγμένο εκτός συνόρων, θα αφήσει για πάντα ανεξίτηλο το ίχνος του στην εξέλιξη της θεατρικής γραφής κι έκφρασης».
Η τομεάρχης Πολιτισμού και Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας, Όλγα Κεφαλογιάννη έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Μια σπουδαία προσωπικότητα των ελληνικών γραμμάτων και τεχνών έφυγε σήμερα από τη ζωή. Η Λούλα Αναγνωστάκη αποτύπωσε στα έργα της με τον πιο διεισδυτικό τρόπο μια ολόκληρη περίοδο της μεταπολεμικής Ελλάδας. Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους της».
«Από σήμερα το ελληνικό θέατρο γίνεται φτωχότερο. Στέλνουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και την αγάπη μας στο γιο της Θανάση», αναφέρουν οι τομείς Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο της Λούλας Αναγνωστάκη. «Ο λόγος της», σημειώνεται μεταξύ άλλων, «ζωντανός, άμεσος, ρεαλιστικός που τον διαπερνά μια ανεπαίσθητη ποιητική αύρα και τα πρόσωπα της ομιχλώδη, εγκλωβισμένα, μοναχικά με έναν ιδιαίτερο ψυχισμό. Πραγματεύτηκε τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής Ελλάδας χρησιμοποιώντας μικρές στιγμές από την καθημερινή ζωή, κατάφερε να συνθέσει τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας».
«Στη Λούλα Αναγνωστάκη, που έφυγε σήμερα, δεν θα άρεσαν ούτε οι αποχαιρετισμοί, ούτε οι αποτιμήσεις. Αντί για αντίο, δυο λέξεις που έγραψε ο Νίκος Μπακόλας στο αφιέρωμα της «Λέξης» τον Ιούνιο του 1987, στη μέση περίπου του δημιουργικού της κύκλου: “Μέσα από τα δράματά της η Αναγνωστάκη πετυχαίνει να είναι ένας από τους πιο καίριους και έντιμους εκφραστές της ελληνικής περιπέτειας ή της περιπέτειας των Ελλήνων μεταπολεμικά“», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Ποτάμι για τον θάνατο της Λούλας Αναγνωστάκη. «Για όλα τα άλλα, όπως και για τον Γιώργο, τον Μανόλη, τη Νόρα, τους ανθρώπους της που έφυγαν νωρίτερα, είχε μιλήσει η ίδια. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στον Θανάση Χειμωνά», καταλήγει.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ