Ποια ήταν η απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Η έννοια του «δικαιώματος προσωπικής επικοινωνίας» περιλαμβάνει το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας των παππούδων και γιαγιάδων με τα εγγόνια τους, έκρινε σήμερα το ΔΕΕ, απαντώντας σε ερώτημα του Varhoven kasatsionen sad (Ανώτατο Αναιρετικό Δικαστήριο, Βουλγαρία), το οποίο ζήτησε από το ΔΕΕ να διευκρινίσει αν ο κανονισμός Βρυξέλλες ΙΙα έχει εφαρμογή ή όχι στο δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας των παππούδων και γιαγιάδων.
Με τη σημερινή του απόφαση, το Δικαστήριο της ΕΕ διαπιστώνει κατ’ αρχάς ότι η έννοια του «δικαιώματος προσωπικής επικοινωνίας» του κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙα πρέπει να ερμηνεύεται αυτοτελώς. Αφού υπενθύμισε ότι ο κανονισμός αυτός καλύπτει όλες τις αποφάσεις σε θέματα γονικής μέριμνας και ότι το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας θεωρείται προτεραιότητα, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι ο νομοθέτης της Ένωσης επέλεξε να μην περιορίσει τον αριθμό των προσώπων που μπορούν να ασκήσουν τη γονική μέριμνα ή να έχουν δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας.
Συνεπώς, κατά το Δικαστήριο της ΕΕ , η έννοια του «δικαιώματος προσωπικής επικοινωνίας» καλύπτει όχι μόνον το δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας των γονέων με το παιδί τους, αλλά και το δικαίωμα άλλων προσώπων με τα οποία είναι σημαντικό το παιδί αυτό να διατηρεί προσωπικές σχέσεις, όπως είναι, μεταξύ άλλων, οι παππούδες και οι γιαγιάδες του.
Τέλος το Δικαστήριο διευκρινίζει επίσης ότι, προκειμένου να αποφευχθεί η λήψη αντιφατικών μέτρων από διαφορετικά δικαστήρια και χάριν του υπέρτερου συμφέροντος του παιδιού, επί των δικαιωμάτων προσωπικής επικοινωνίας πρέπει να αποφαίνεται το ίδιο δικαστήριο, ήτοι, κατ’ αρχήν, το δικαστήριο της συνήθους διαμονής του παιδιού.