Οι κάτοικοι μιλούν και ξεσπούν - Οι πληγές είναι αδύνατο να επουλωθούν...
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣυμπληρώθηκε ακριβώς ένας μήνας από τη μεγάλη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, στην Ανατολική Αττική, ωστόσο οι πληγές είναι αδύνατο να επουλωθούν.
Η Μαρία είναι 50 ετών. Μαζί με την κόρη της Κατερίνα προσπαθούν να καθαρίσουν ότι μπορούν από τα ερείπια που έχουν απομείνει στο εξοχικό τους σπίτι, που κάηκε στην μεγάλη φωτιά.
«Δυστυχώς η περιοχή έχει καταστραφεί. Ακόμα και οι άνθρωποι των οποίων τα σπίτια δεν υπέστησαν ζημιές, δεν έρχονται γιατί δεν έχει ηλέκτρικό και νερό. Είναι βαριά η ατμόσφαιρα και πιστεύω ότι θα πάρει χρόνια για να επιστρέψουμε σε φυσιολογικές συνθήκες».
Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο για όσους είχαν στο Μάτι όχι παραθεριστική αλλά τη μόνιμη κατοικία τους. Η κυρία Ελένη είναι 85 ετών. Είδε την περιουσία που με κόπο έχτισε πριν πολλές δεκαετίες ο πατέρας της να γίνεται παρανάλωμα του πυρός.
«Δεν είμαστε πλούσιοι, είχαμε φυσιολογικές δουλειές και πέτρα πέτρα καταφέραμε να χτίσουμε αυτό το σπίτι. Δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί αυτού του είδους την καταστροφή».
Περισσότερα από 1.200 κτήρια κρίθηκαν κατεδαφιστέα από τις αρμόδιες αρχές και άλλα τόσα είναι προσωρινά μη κατοικίσιμα, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.
Συνολικά 96 άνθρωποι, ανάμεσά τους και πολλά μικρά παιδιά, έχασαν τη ζωή τους στη πιο φονική φυσική καταστροφή που έχει πλήξει την Ελλάδα εν καιρώ ειρήνης.
Για τον Θεόδωρο Κουρή, μαζι με τους συγγενείς και φίλους που κάηκαν ζωντανοί, χάθηκαν και οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής.
«Οι ρίζες μου είναι εδώ. Οι περισσότεροι έρχονταν εδώ τα καλοκαίρια αλλά εγώ γεννήθηκα εδώ όπως και ο συγχωρεμένος ο αδερφός μου και δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι πρέπει να ξεριζωθώ».
Λίγα μέτρα μακριά από το σημείο που έγινε ο μαζικός τάφος δεκάδων ψυχών στην πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου, ένα πανό αναφέρει «ούτε συγνώμη, ούτε ντροπή, στις στάχτες φωνάζουν οι νεκροί...».
Μια από τις πιο ειδυλλιακές περιοχές της Ανατολικής Αττικής έχει μετατραπεί σε καμμένη γη. Πέρασε ένας μήνας αλλά οι πληγές είναι αδύνατο να επουλωθούν...
