Εφαρμόζεται από 1ης Ιανουαρίου η υποχρέωση εκφόρτωσης σε όλα τα ευρωπαϊκά ύδατα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΓια την ευρωπαϊκή αλιεία έφτασε μια στιγμή κρίσης. Με την έλευση του 2019 μια νέα πολιτική είναι πλέον υποχρεωτική σε όλη την ΕΕ, απαγορεύοντας κάτι που μέχρι πρόσφατα ήταν μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική, την απόρριψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων.
«Δεν θέλαμε αυτό το ψάρι. Το σκάφος μας βγήκε στα ανοιχτά της θάλασσας για να συλλέξει γαρίδες. Γιατί λοιπόν, από την 1η Ιανουαρίου, δεν μπορούμε πλέον να πετάξουμε αυτήν την τυχαία ψαριά πίσω στο νερό;», αναρωτιέται ευρισκόμεμος... εν πλω ο δημοσιογράφος του euronews Ντενις Λοκτιέ.
Ο ίδιος αναλαμβάνει να δώσει την απάντηση. Όπως αναφέρει, η απαγόρευση έχει ως στόχο να καταστήσει την αλιεία πιο βιώσιμη. Τα απορριφθέντα ψάρια στην πλειοψηφία τους καταλήγουν νεκρά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χάνεται το ένα τέταρτο των παγκόσμιων αλιευμάτων - περίπου 30 εκατομμύρια τόνοι κάθε χρόνο.
Στην Ευρώπη, οι αλιείς συχνά πετούσαν αλιεύματα που υπερέβαιναν τις ποσοστώσεις για ένα συγκεκριμένο είδος - όμως αυτή η πρακτική αυτή βλάπτει τα αποθέματα και σύμφωνα με τον Σουηδό ψαρά Γιοχαν Γκραν, δεν ήταν τόσο έξυπνη: «Κανείς με στοιχειώδη νοημοσύνη δεν θέλει να πετάξει καλό φαγητό. Είναι απλά ανόητο. Πλέον κατάλαβαν ότι πρέπει να το διαχειριστούν. Και αυτό αρχίζει με κάτι που ονομάζεται "υποχρέωση εκφόρτωσης"».
Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα αλιευτικά σκάφη είναι πλέον υποχρεωμένα να αναφέρουν και να φέρουν στο λιμένα όλα τα ελεγχόμενα είδη που παγιδεύονται στα δίχτυα τους. Τα τυχαία αλιεύματα εξακολουθούν να υπολογίζονται στις ποσοστώσεις, κάτι που σύμφωνα με τους επικριτές της πολιτικής ενδέχεται να αναγκάσει τα σκάφη να σταματήσουν όλες τις εργασίες τους, αφού πιάσουν τα όρια ακόμα και για ορισμένα είδη που δεν θέλουν.
Για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος αυτός, υιοθετούνται καινοτόμα εργαλεία που καθιστούν την αλιεία πιο επιλεκτική. Ο αλιέας Γιόχαν Γκραν αναφέρει: «Όλα τα αλιεύματα, όπως τα ψάρια και άλλα πράγματα που δεν θέλουμε, πέφτουν στα δίχτυα, αλλά ανεβαίνουν στην συνέχεια στο επάνω μέρος, απεμπλέκονται από αυτά και συνεχίζουν να κολυμπούν».
Η υποχρέωση εκφόρτωσης, που εισήχθη σταδιακά από τα κράτη μέλη της ΕΕ τα τελευταία χρόνια, συνεχίζει τις μακροπρόθεσμες προσπάθειες για να καταστεί πιο βιώσιμος ο ευρωπαϊκός αλιευτικός τομέας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αξιοσημείωτη ανάκαμψη πολλών αποθεμάτων ψαριών της Βόρειας Ευρώπης όπου όχι πολύ καιρό πριν παρατηρούνταν επικίνδυνη υπεραλίευση.
Η Μαλιν Σκογκ είναι διευθύντυρια του Σουηδικού Οργανισμού Παραγωγών Αλιείας. Εξηγεί: «Νομίζω ότι η αύξηση στα αποθέματα που μπορούμε να δούμε τα τελευταία χρόνια σχετίζεται με την δουλειά που γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την κοινή πολιτική αλιείας, την υποχρέωση εκφόρτωσης και άλλα μέτρα. Βλέπουμε ότι πολλά αποθέματα είναι σήμερα σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σχέση με 20 χρόνια πριν».
Η κοινή πολιτική αλιείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σκοπεύει να σταματήσει την υπεραλίευση, αποκαθιστώντας σε βιώσιμα επίπεδα όλα τα αλιευτικά αποθέματα στα ύδατα της ΕΕ. Ως προθεσμία για να συμβεί αυτό έχει οριστεί το 2020.