Οδοιπορικό του euronews σε διάφορες περιφέρειες της χώρας
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Ισπανία δεν αποτελεί εξαίρεση στο κύμα των λαϊκιστικών και εθνικιστικών κομμάτων που έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ακροδεξιό Vox το έμαθαν οι περισσότεροι μετά τις εκλογές στην Ανδαλουσία. Τώρα διεκδικεί την είσοδό του στην ισπανική Βουλή. Θα μπορούσε να λάβει έξι συνολικά έδρες, οι 3 στη Βαρκελώνη, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Η καταλανική κρίση αποτελεί βασικό σημείο στην προεκλογική ατζέντα και του Vox. Ο Ιγκνάθιο Καρίγκα, υποψήφιος του κόμματος στην Βαρκελώνη, αναφέρει_: «Επιδιώκουμε τη διάλυση του ισπανικού περιφερειακού προτύπου, φιλοδοξούμε να έχουμε ένα ενιαίο κράτος με ένα κεντρικό κοινοβούλιο. Στεκόμαστε απέναντι σε αυτούς που είχαν οργανώσει πραξικόπημα. Η κυβέρνηση του έθνους μας, η κυβέρνηση του Ραχόι, επέτρεψε δύο παράνομα δημοψηφίσματα. Είναι φυσιολογικό για τον κόσμο να βλέπει το Vox ως τον μοναδικό εγγυητή της εθνικής ενότητας»._
Αυτή η ρητορική βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε μέρος του πληθυσμού. Ο Γιοακιμ Καστίγιο, ετών 52, αναφέρει: «Δεν πρόκειται να με πείσουν ότι η Καταλονία μια μέρα θα είναι ανεξάρτητη. Αυτό δεν είναι ζήτημα για ψηφοφορία. Είτε θα κερδίσουν είτε θα κερδίσουμε, δεν υπάρχει μέση οδός». Η παραδοσιακή ισπανική Δεξιά αποδέχθηκε την σκληρή ατζέντα του Vox αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να σταματήσει η άνοδός του.
Μια 21χρονη ψηφοφόρος, η Αντρεα Τεγιεντα, αναφέρει: «Το Λαϊκό Κόμμα μας εγκατέλειψε και οι Ciudadanos είναι ήδη χαμένοι, η μόνη ισχυρή επιλογή είναι το Vox».
Η λαϊκιστική ρητορική του Vox εναντίον της μετανάστευσης, εναντίον των γυναικών και υπέρ της οπλοχρησίας δείχνει να πείθει και άλλους ψηφορόρους_. «Υπάρχουν θέματα που δεν μου αρέσουν στο πρόγραμμά τους, αλλά συμφωνώ στα περισσότερα, θα έλεγα σε ποσοστό 99%»._
Οι αναλυτές προσπαθούν να εξηγήσουν την άνοδο του Vox και αναφέρουν μια σειρά από παράγοντες. ¨Ενας πολιτικός αναλυτής υποστηρίζει: «Υπάρχουν βαθιές αλλαγές σχετικά με την οικονομική παγκοσμιοποίηση, μια παγκοσμιοποίηση που δεν έχει οργανωθεί πολιτικά. Αυτό προκαλεί διαταραχή, η οποία με τη σειρά της προκαλεί αντιδράσεις που χαρακτηρίζονται σαφώς από την ταυτότητα. Το Vox δεν θα εμφανιζόταν τόσο δυνατά αν δεν υπήρχε προσβολή στην ισπανική εθνική ταυτότητα. Πίσω από την εμφάνιση αυτής της "εθνικής επιθετικότητας" κρύβεται μια αμυντική και επιθετική αντίδραση που επιδιώκει να καταστείλει το αποσχιστικό κίνημα».
Τα αποσχιστικά κόμματα αρνούνται οποιαδήποτε ευθύνη στην εκλογική άνοδο του Vox. Ο Γκαμπριέλ Ρουφιάν είναι υποψήφιος για την είσοδο στο Κοινοβούλιο: «Η άνοδος του φασισμού στην Ισπανία δεν είναι λάθος του αποσχιστικού κινήματος. Όπως δεν ευθυνόμαστε για την ισχύ που έχουν στον κόσμο πρόσωπα όπως ο Τραμπ, ο Μπολσονάρο, ο Σαλβίνι ή ο Όρμπαν. Ο Αμπασκάλ είναι ο άνθρωπός τους εδώ».
Μετά την κοινή τους κάθοδο για να πετύχουν την απόσχιση, τώρα οι σχετικές δυνάμεις εμφανίζονται και πάλι διαιρεμένες. Το αριστερό κόμμα ERC που εκπροσωπείται από τον Οριόλ Ζουνκέρας, που βρίσκεται στη φυλακή, αρνείται ακόμα και την ιδέα για μια δεξιά κυβέρνηση με το Vox να συμμετέχει σε αυτήν και ζητά την διεξαγωγή ενός νόμιμου δημοψηφίσματος.
«Σίγουρα δεν θα είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την είσοδο του ακραίου τους λόγου στη Βουλή αλλά ούτε και πρόκειται να δώσουμε λευκή επιταγή στον Σάντσεθ», λέει ο Ρουφιάν. Ο Πουτζντεμόν εξακολουθεί να υπερασπίζεται το αποτέλεσμα του παράνομου δημοψηφίσματος. Το κόμμα του «Μαζί για την Καταλονία» εξακολουθεί να αρνείται οποιαδήποτε συφωνία που δεν περιλαμβάνει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης ακόμα και αν ανεβαίνει η ακροδεξιά.
Η Λάουρα Μπόρας, υποψήφια με το κόμμα του Πουτζντεμόν, αναφέρει: «Δεν θα δράσουμε με τον φόβο της ακροδεξιάς. Ήδη βιώσαμε τι εστί ακροδεξιά όταν τρία ισπανικά κόμματα ζήτησαν να αναλάβει η κεντρική κυβέρνηση τον έλεγχο της Καταλονίας. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις συμμαχίες που περιλαμβάνουν δεξιά κόμματα ή ένα σοσιαλιστικό με τους Ciudadanos. Για την Καταλονία είναι το ίδιο».
Με ενδιαφέρον αναμένεται πλέον το εκλογικό αποτέλεσμα για να αποτυπωθεί πέρα από τις δημοσκοπήσεις η πραγματική επιρροή του Vox στην ισπανική πολιτική σκηνή.