Πρόκειται για μια συγκινητική ιστορία για δύο μοναχικά άτομα που λαχταρούν μια βαθύτερη ανθρώπινη σχέση
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ εννιάχρονος Ιάσονας εγκαταλείπεται από τη μητέρα του σε ένα πανηγύρι στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ο φοβισμένος μικρός βρίσκει καταφύγιο σε μια καλύβα στη μέση του δάσους. Ανήκει στον Μηνά, έναν ιδιότροπο και μοναχικό μεσήλικα. Και αυτός κρύβει τα δικά του μυστικά. Μια σειρά γεγονότων τούς οδηγεί να γίνουν οικογένεια και να ξεκινήσουν το δικό τους κοινό ταξίδι στη ζωή.
Αυτή είναι η υπόθεση του «Ζίζοτεκ», της δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας του Βαρδή Μαρινάκη. Είναι μια συγκινητική ιστορία για δύο μοναχικά άτομα που λαχταρούν μια βαθύτερη ανθρώπινη σχέση. Ο σκηνοθέτης μας μίλησε γι’ αυτή τη νέα του κινηματογραφική παραγωγή: «Είναι μια ταινία για την ανάγκη για οικειότητα, για την ανάγκη για αγκαλιά. Μια αγκαλιά που άλλοτε είναι κρύα, άλλοτε ζεστή. Άλλοτε είναι φαντασιακή. Έχει να κάνει με την εγκατάλειψη. Έχει να κάνει με την αναζήτηση καινούργιας ταυτότητας. Με το να δημιουργείται μια καινούργια σχέση, όπου δύο άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, βρίσκουν σε έναν ουδέτερο τόπο, όπως είναι το δάσος, μια επαφή και μια καλύτερη προοπτική για τη ζωή τους».
Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Ιούλιο στο East of the West του 54ου Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι και συνεχίζει μέχρι σήμερα την φεστιβάλ της πορεία. Μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, το Ζίζοτεκ σε κερδίζει με την ειλικρίνεια και την ωμή του δύναμη. Τι είναι το Ζίζοτεκ; «Είναι μία λέξη που δεν υπάρχει, μία λέξη που άκουσα στη μέση μίας νύχτας να λέει στον ύπνο της η γυναίκα μου. Μαζί με ένα έντονο όνειρο για ένα ματωμένο αγόρι που τρέχει σε ένα χιονισμένο δάσος που είδα δέκα χρόνια πριν γέννησαν την ταινία αυτή». Κατά τη διάρκεια της ταινίας, τη χρησιμοποιεί ο Μηνάς για να περιγράψει την σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε άτομα, που η μοίρα τους τα έφερε κοντά, χωρίς να το έχουν επιλέξει.
Πώς όμως διαχειρίστηκε αυτό το δύσκολο «υλικό»; «Η ταινία χειρίζεται το θέμα της, χωρίς να πέφτει σε γλυκανάλατα κλισέ, που είναι ένα παιδάκι που το εγκαταλείπει η μαμά του. Έχουμε αυτά τα στοιχεία στην ιστορία, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τα περιγράφουμε, έχει μια ωμότητα, μια αλήθεια και στο πώς παίζουν οι ηθοποιοί και στην κάμερα. Ο θεατή πρέπει να εξερευνήσει, πρέπει να ψάξει. Και αυτό έχει κάτι το ωμό, κάτι το πρωτόλειο, που ανακαλύπτεις σαν θεατής, βλέποντας την ταινία».
Η φύση και οι τοποθεσίες των γυρισμάτων παίζουν καθοριστική εξέλιξη στην αίσθηση που δημιουργεί το φιλμ: «Στις ταινίες μου η φύση δεν είναι απλά ο χώρος που διαδραματίζονται κάποιες σκηνές. Η φύση είναι ένας ακόμα χαρακτήρας. Οι ήρωες βρίσκουν στη φύση το καταφύγιο και την απελευθέρωση που αναζητούν. Η απομάκρυνση από την πόλη σηματοδοτεί γι' αυτούς ένα ταξίδι ανακάλυψης του πραγματικού τους εαυτού. Όπως γίνεται casting για να βρω ένα ρόλο έτσι βρίσκω και τους χώρους της ταινίας που θα κάνω. Αυτό γίνεται πιο πολύ ακολουθώντας ένα ένστικτο που έχω κι όχι βλέποντας χιλιάδες φωτογραφίες. To ένστικτο μου έλεγε για τη βόρεια Ελλάδα. Και πιο συγκεκριμένα για την περιοχή της Ξάνθης που την είχα γνωρίσει πολλά χρόνια πριν όταν ήμουν φοιτητής. Δάση, ποτάμια, βουνά, σιδηρόδρομοι, αγροτικά χωριά, σταυροδρόμι πολιτισμών και διαφορετικών θρησκειών, ωραίοι άνθρωποι κι ένας νομός κατά γενική ομολογία ταλαιπωρημένος από οικονομικής απόψεως».
Το Ζίζοτεκ βγαίνει στους ελληνικούς κινηματογράφους την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΒΑΡΔΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
Ο Βαρδής Μαρινάκης, έχοντας ως βάση την Αθήνα, εργάζεται σε ελληνικές και ξένες παραγωγές. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, «Το Μαύρο Λιβάδι» (2009), βραβεύτηκε από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και το Seville European Film Festival, μεταξύ άλλων, ενώ περιγράφτηκε από το περιοδικό «Variety» ως «…αναμφισβήτητα γοητευτική και φτιαγμένη με τρυφερότητα». Ο Βαρδής εργάζεται και στον χώρο της διαφήμισης, όπου το 2017 σκηνοθέτησε το «Από την αρχή», μια online σειρά μυθοπλασίας που κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στις Κάννες. Είναι επίσης δημιουργός γνωστών διαφημιστικών spot που έχουν γίνει σημεία αναφοράς στην Ποπ κουλτούρα της χώρας.
Φιλμογραφία: Το Μαύρο Λιβάδι, 2009, Ζίζοτεκ, 2019
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
Ζίζοτεκ
Ελλάδα, 2019, Έγχρωμη, 92’
Credits
Σκηνοθεσία: Βαρδής Μαρινάκης
Σενάριο: Βαρδής Μαρινάκης & Σπύρος Κρίμπαλης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Χριστίνα Μουμούρη
Καλλιτεχνικοί Διευθυντές: Πηνελόπη Βαλτή, Σταύρος Λιόκαλος
Μοντάζ: Λάμπης Χαραλαμπίδης
Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης
Κοστούμια: Εύα Γουλάκου
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΉχος: Γιάννης Αντύπας, Περσεφόνη Μήλιου, Κώστας Φυλακτίδης
Εφέ: Ixor VFX, Kinematic, Μιχάλης Γκιόκας
Casting: Athens Casting & Τατιάνα Βέρμπη
Ηθοποιοί: Αύγουστος Λάμπρου-Νεγρεπόντης, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Πηνελόπη Τσιλίκα, Νίκος Γεωργάκης
Συμπαραγωγοί: Ixor VFX, 235, Neo Films, Union Films
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜε την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου & της ΕΡΤ
Παραγωγός: Κωνσταντίνος Βασίλαρος
