Μαμάδες και μπαμπάδες μετρούν μέρες ανυπομονώντας να σφίξουν το μωρό τους στην αγκαλιά τους
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΌπως πολλές γυναίκες εν μέσω της πανδημίας, η Εμανουέλα από τη Γένοβα της βόρειας Ιταλίας γέννησε το τρίτο της παιδί χωρίς τον σύζυγό της ή άλλους κοντινούς της ανθρώπους στο πλευρό της.
Είχε επίσης επιλέξει τοκετό στο νερό, όμως ούτε αυτό κατέστη δυνατό.
Ως τώρα ο 44χρονος Αλέζιο έχει δει την κόρη του μόνο από βιντεοκλήση.
«Η μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες γέννες ήταν ότι έλειπε ο μπαμπάς της. Με έφερε στο νοσοκομείο και έφυγε περίλυπος. Ήταν δύσκολο όταν έφερε τη βαλίτσα μου στο δωμάτιο, κλαίγαμε και οι δύο», αφηγείται η Εμανουέλα.
Μαιευτήρες και νοσηλευτές γνωρίζουν καλά ότι με τα μέτρα περιορισμού το έργο τους περιλαμβάνει και τη μεγαλύτερη δυνατή ψυχολογική στήριξη στην μητέρα.
«Από ιατρικής πλευράς, είναι εξαιρετικά σημαντικό ο ασθενής να αισθάνεται ασφαλής, γιατί οι ασθενείς προφανώς και φοβούνται, φοβούνται για την υγεία τους και κυρίως για την υγεία του παιδιού τους», εξηγεί ο γυναικολόγος Μάρκο Αντριάνο.
Η Εμανουέλα ήταν αρνητική στον Covid-19. Στην Ιταλία, οι μέλλουσες μητέρες που έχουν μολυνθεί μεταφέρονται υποχρεωτικά σε νοσοκομείο αναφοράς, και μετά τη γέννα χωρίζονται από το μωρό.
«Τους χωρίζουμε με μεγάλη δυσκολία, όπως φαντάζεστε, γιατί πρέπει να απομονώσουμε τη μητέρα και να απομονώσουμε και το παιδί μέχρι και εμείς και οι λοιμωξιολόγοι να έχουμε σαφή εικόνα της κατάστασης. Και μέχρι η ασθενής να μην είναι πλέον ύποπτο κρούσμα ή μέχρι να ξεπεράσει τα συμπτώματα και να βγει από την καραντίνα», τονίζει ο Κλαούντιο Γκουσταβίνο, υπεύθυνος γυναικολογίας στο νοσοκομείο Σαν Μαρτίνο της Γένοβα.
Μαμάδες και μπαμπάδες μετρούν μέρες ανυπομονώντας να σφίξουν το μωρό τους στην αγκαλιά τους.