Πώς επηρέασαν το lockdown και η πανδημία την αγορά ακινήτων
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ Σέρχιο και η Αντριάνα απολαμβάνουν το νέο τους σπίτι στα προάστια της Μαδρίτης. Άφησαν το διαμέρισμά τους στο κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας και μετακόμισαν περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά. Πλέον απολαμβάνουν τον κήπο τους, τη πισίνα τους και τις αλλαγές στην καθημερινότητά τους, για τις οποίες εν τέλει ευθύνεται ο κορονοϊός.
«Με το lockdown νιώσαμε ότι το διαμέρισμά μας ήταν πολύ μικρό και ότι εγκλωβιζόμασταν. Αρχίσαμε την αναζήτηση τον Ιούνιο και σε 15 μέρες βρήκαμε αυτό ακριβώς που αναζητούσαμε», εξηγεί η Αντριάνα στο euronews.
Δεν πρόκειται για μοναδική περίπτωση. Έρευνα του μεσιτικού οργανισμού Idealista έδειξε ότι το τελευταίο εξάμηνο το ενδιαφέρον για μονοκατοικίες μακριά από το κέντρο της Μαδρίτης αυξήθηκε κατά 18%. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Idealista Φρανσίσκο Ινιαρέτα αποκλείει μια μείωση τιμών στις μεγάλες πόλεις - κυρίως για δύο λόγους: «Πρώτον η ζήτηση είναι πολύ μεγάλη. Δεύτερον, οι προσδοκίες μιας ταχείας οικονομικής ανάκαμψης είναι υψηλές λόγω της βοήθειας από την Ευρώπη, αφού οι όροι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επιτρέπουν τη δανειοδότηση με πολύ ευνοϊκό επιτόκιο, άρα ουσιαστικά φθηνό χρήμα».
Από την άλλη, η πανδημία έπληξε καίρια τους ιδιοκτήτες εκμισθωτές. Η ομοσπονδία τους εκτιμά πως οι απώλειες θα αγγίξουν τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, στη διάρκεια του καλοκαιριού σχεδόν τα μισά σπίτια που προσφέρονταν για βραχυχρόνια μίσθωση έμειναν άδεια. Με δεδομένη την πτώση των τιμών και την κρίση στον τουρισμό, οι εναλλακτικές είναι περιορισμένες.
Όπως εξηγεί η ιδιοκτήτρια τουριστικών ακινήτων Λόλα Μαρτίν, «στις ενοικιάσεις μεσαίου διαστήματος, εξαιτίας του φόρου και της πτώσης στις τιμές, το κέρδος για τον ιδιοκτήτη είναι πολύ μικρό. Στις μακροπρόθεσμες ενοικιάσεις μπορείς να κάνεις έκπτωση έως και 60%, όμως τότε είσαι δεσμευμένος για μια πενταετία στον ίδιο ενοικιαστή και με χαμηλό μίσθωμα».
Καταστάσεις περίπλοκες σε μια απρόβλεπτη πανδημία.
Η κινητικότητα στην Ισπανία, όπου ο κόσμος εγκαταλείπει την πόλη για τα προάστια, καταγράφεται παγκοσμίως σε αστικά κέντρα όπως η Νέα Υόρκη, το Παρίσι και το Λονδίνο, αλλά φυσικά αφορά όσους το αντέχουν οικονομικά.