Ζητούμενο μια συντονισμένη πολιτική προσέγγιση
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠροάστια του Παρισιού, Νίκαια και Βιέννη.
Είναι τα τελευταία χτυπήματα της ισλαμιστικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη.
«Ήταν μια επίθεση μίσους, μίσους για τις βασικές αξίες μας, μίσους για τον τρόπο ζωής μας, την δημοκρατίας όπου όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα και αξιοπρέπεια», ανέφερε ο Σεμπάστιαν Κουρτς.
«Αυτή η επίθεση δείχνει την πρόθεση των εχθρών μας να επιτεθούν σε αυτό που είναι η Ευρώπη, στην ελευθερία, την κουλτούρα, τις αξίες. Γι αυτό και δεν πρόκειται να υποκύψουμε», δήλωσε από την πλευρά του Εμανουέλ Μακρόν.
Αναλυτές εκτιμούν πως όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση συνιστά ενδεχόμενο στόχο για τους τρομοκράτες.
«Αυτό δείχνει πως η απειλή στρέφεται ενάντια σε όλη την Ευρώπη. Ο σεκουλασισμός και τα σκίτσα δεν έχουν τόση σημασία. Όλη η Ευρώπη στοχοποιείται. Κρατικοί και μη κρατικοί δρώντες επιχειρούν να δημιουργήσουν χάος και διχασμό, προκειμένου να μειωθεί το κύρος της δημοκρατίας παγκοσμίως», δήλωσε ο αναλυτής Κέντρικ Μας.
Την ώρα που φαίνεται όλοι να συμφωνούν για την απειλή όμως, δεν υπάρχει μια συντονισμένη προσέγγιση αντιμετώπισης του προβλήματος στην ρίζα του.
Η ανταποκρίτρια του euronews, Aνελίζ Μπόρχες, μεταδίδει: «Η Γαλλία τέθηκε σε ύψιστο επίπεδο συναγερμού και ο πρόεδρος Μακρόν μίλησε για την αποφασιστηκότητα της χώρας να εξαλείψει τους τρομοκράτες και τα ριζοσπαστικά ιδεώδη του ισλαμιστικού εξτρεμισμού. Το ερώτημα είναι πως η βούληση θα μεταφραστεί σε ευρωπαϊκή πολιτική. Αυτό είναι κάτι που αρκετοί στους κόλπους της Ένωσης θεωρούν αδύνατο»
«Κάθε ευρωπαϊκή απόφαση θα πρέπει να περάσει από το ευρωκοινοβούλιο. Θα έχουμε χώρες που δεν έχουν την ίδια άποψη για τα πράγματα με τις πολιτικές ομάδες να ανταγωνίζονται και θα το δουν ως ένα θέμα από το οποίο θα πρέπει να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη αντί για ένα ζήτημα που θα χρήζει ρεαλιστικής επιλύσης», ανέφερε η αναλύτρια Κλοντ Μονικέ.
Η Γαλλία και η υπόλοιπη Ευρώπη βρίσκεται σε σταυροδρόμι.
Η ενιαία στρατηγική για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας θα ήταν προς την σωστή κατεύθυνση.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο συνιστά πρόκληση για τις κυβέρνησης που ακόμα παλεύουν να κερδίσουν υποστήριξη στο εσωτερικό τους προκειμένου να αντιμετώπισουν το ζήτημα.