Η πορεία του προς την αμερικανική προεδρία
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜετά από μερικά αγχωτικά 24ωρα και έντονη προσμονή παρακολουθώντας τα αποτελέσματα, στις 7 Νοεμβρίου οι Δημοκρατικοί πήραν ανάσα και δεν έκρυψαν την ανακούφισή τους, όταν ο Τζο Μπάιντεν ανακηρύχθηκε νικητής των αμερικανικών προεδρικών εκλογών.
Η άνοδος του Μπάιντεν στην πολιτική δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική από αυτή του προκατόχου του στον Λευκό Οίκο. Μια σταθερή και σίγουρη πορεία μέσα από τις τάξεις του κόμματος.
Ξεκινώντας ταπεινά από το Σκράντον της Πενσιλβάνια, ο Τζο Μπάιντεν αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή και εργάστηκε για κάποιο διάστημα ως δικηγόρος, πριν στραφεί στην πολιτική.
Το 1972 έγινε ένας από τους νεότερους γερουσιαστές στην ιστορία της χώρας.
Η επιτυχημένη καριέρα του στο Καπιτώλιο παραλίγο να εκτροχιαστεί πριν καν αρχίσει, εξαιτίας μιας τραγωδίας. Η πρώτη γυναίκα του, Νίλα, και η κόρη τους Έιμι σκοτώθηκαν σε τροχαίο λίγες μόλις εβδομάδες μετά την εκλογή του.
Και το 2015 έχασε τον γιο του, Μπο, από όγκο στον εγκέφαλο.
Διεκδίκησε ανεπιτυχώς το χρίσμα των Δημοκρατικών το 1987 και ξαναδοκίμασε 20 χρόνια αργότερα, αλλά βρήκε απέναντί του έναν ιδιαίτερα χαρισματικό αντίπαλο. Όμως ο Μπαράκ Ομπάμα εκτίμησε την εμπειρία του Τζο Μπάιντεν και τον επέλεξε στο πλευρό του ως δεύτερο στην ιεραρχία.
Απτόητος, ο κεντρώος πολιτικός μπήκε και πάλι στη μάχη, απέναντι σε μια σειρά προοδευτικών για το χρίσμα των Δημοκρατικών.
Στην αρχή τα πράγματα ήταν δύσκολα, αλλά τελικά επικράτησε ενάντια στον βασικό του αντίπαλο, Μπέρνι Σάντερς.
Με το κόμμα να παραμένει διχασμένο, ο Μπάιντεν ξεκίνησε την εκστρατεία του με σοβαρότητα, και σύντομα βρέθηκε αντιμέτωπος με κατηγορίες για διαφθορά, προερχόμενες από το στρατόπεδο του Τραμπ, σχετικά με επιχειρηματικές δραστηριότητες του γιου του Χάντερ στην Ουκρανία.
Οι συνεργάτες του τότε προέδρου επιχείρησαν να παρουσιάσουν τον Δημοκρατικό αντίπαλο ως πνευματικά ασταθή, όμηρο της Αριστεράς και εγγενώς αδύναμο.
Ο Τραμπ τον χλεύαζε ανηλεώς επειδή έκανε ομιλίες από το υπόγειο του σπιτιού του.
«Δε μπορώ να σας πω τι θα γίνει. Έχουμε ένα κοιμισμένο τύπο στο υπόγειό του και τα μίντια τον στηρίζουν», έλεγε τότε.
Όμως ο Τζο Μπάιντεν βγήκε από το καταφύγιό του ετοιμοπόλεμος, όπως φάνηκε και στο περιβόητο ντιμπέιτ.
Από τη μια πλευρά η νηφαλιότητα και η σταθερότητα και από την άλλη η εκρηκτικότητα και η αστάθεια. Τελικά η Αμερική επέλεξε το πρώτο.
Όχι όμως στο σύνολό της. Κάτι που ίσως αναδειχθεί στη μεγαλύτερη πρόκληση για τον Μπάιντεν, να ενώσει μια χώρα, πολλοί πολίτες της οποίας δεν τον δέχονται ως ηγέτη τους.