Κολωνός: Ένα πρώην καπνεργοστάσιο μετατρέπεται σε πολιτιστικό τοπόσημο

Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της Βουλής
Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της Βουλής Πνευματικά Δικαιώματα  Γιώργος Χαρίσης
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Ο νέος εντυπωσιακός χώρος πολιτισμού της Αθήνας προέκυψε από τη συνεργασία της Βουλής των Ελλήνων με τον ΝΕΟΝ. Εγκαινιάζεται την Παρασκευή 11 Ιουνίου με τη μεγάλη διεθνή έκθεση σύγχρονης τέχνης «Portals» (Πύλη)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ένα πρώην καπνεργοστάσιο μετατρέπεται σε εργοστάσιο φιλοξενίας των τεχνών και παραγωγής πολιτισμού. Ο νέος εντυπωσιακός χώρος πολιτισμού της Αθήνας, στον Κολωνό προέκυψε από τη συνεργασία της Βουλής των Ελλήνων με τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ. Εγκαινιάζεται την Παρασκευή 11 Ιουνίου με τη μεγάλη διεθνή έκθεση σύγχρονης τέχνης «Portals» (Πύλη), που έχει ως θέμα της, τη νέα πραγματικότητα που ανοίγεται μπροστά μας μετά την πανδημία.

Το δημόσιο Καπνεργοστάσιο στην οδό Λένορμαν στον Κολωνό ξεκίνησε να λειτουργεί πριν σχεδόν από ένα αιώνα (1930). Παραχωρήθηκε εξ’ ολοκλήρου στη Βουλή των Ελλήνων το 2000. Από τα συνολικά 19.000 τ.μ. του κτιρίου, μεγάλο μέρος καταλαμβάνει σήμερα η Βιβλιοθήκη και το Τυπογραφείο της Βουλής. Η αναμόρφωση από τον ΝΕΟΝ αφορά στην ισόγεια βόρεια-βορειοδυτική πτέρυγα, το αίθριο και το κτίριο του πρώην τελωνείου, συνολικής επιφάνειας περίπου 6.500 τ.μ., χώροι οι οποίοι μέχρι πρόσφατα παρέμεναν κλειστοί και εγκαταλελειμμένοι. Το κόστος της αναβάθμισης ανήλθε σε περίπου 1,2 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τον ΝΕΟΝ και τον ιδρυτή του, Δημήτρη Δασκαλόπουλο.

Γιώργος Σφακιανάκης
Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της ΒουλήςΓιώργος Σφακιανάκης

Έμπνευση για την εναρκτήρια έκθεση, αποτέλεσε άρθρο της συγγραφέα Αρουντάτι Ρόι, ότι η πανδημία είναι μια πύλη, ένα σημείο μετάβασης από έναν κόσμο σε έναν άλλο. Θεωρώντας ότι το ρήγμα που δημιούργησε η πανδημία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο ανοίγει μια πύλη, μένει σε εμάς να πραγματευτούμε τη μετάβασή μας μέσα από αυτήν. «Μπορούμε να επιλέξουμε να την περάσουμε», προτείνει, «σέρνοντας πίσω μας τα κουφάρια από τις προκαταλήψεις και το μίσος μας, την πλεονεξία μας, τις τράπεζες δεδομένων και τις νεκρές ιδέες μας, τα νεκρά ποτάμια και τους μολυσμένους ουρανούς μας. Ή μπορούμε να τη διαβούμε ανάλαφρα, με λίγες αποσκευές, έτοιμοι να φανταστούμε έναν άλλο κόσμο».

Στη χρονική συγκυρία της εθνικής επετείου και της πανδημίας, η έκθεση φιλοδοξεί να αναπτύξει μηνύματα, ιδέες και προβληματισμούς της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας, προσεγγίζοντας τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται μέσα από την αλλαγή και την ανατροπή. Η επιμέλεια είναι της Ελίνας Κουντούρη, Διευθύντριας του ΝΕΟΝ, και της Madeleine Grynsztejn, διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Σικάγο.

Ναταλία Τσουκαλά
Glenn Ligon¨: Waiting for the Barbarians, 2021Ναταλία Τσουκαλά

Η Ελίνα Κουντούρη μίλησε στο Euronews γι’ αυτό το νέο εκθεσιακό εγχείρημα του ΝΕΟΝ, αλλά και την ενεργοποίηση του συγκεκριμένου χώρου: «Η έκθεση “Πύλη” παρουσιάζει 59 καλλιτέχνες από 27 χώρες. Προσπαθεί να θέσει τα ερωτήματα, που μας έχει αναγκάσει να θέσουμε στους εαυτούς μας και στην κοινωνία, η πανδημία. Είναι η είσοδός μας από τις προηγούμενες χρονιές, από αυτό που είχαμε ως δεδομένο σε μια νέα κανονικότητα. Πώς την επαναδιαπραγματευόμαστε μέσα από ποιες αξίες και ποιες αξίες πρέπει να τονώσουμε, ώστε να βρεθούμε στην άλλη πλευρά, έχοντας μια κοινωνία, η οποία είναι πολύ περισσότερο συμπεριληπτική. Στο πλαίσιο αυτής της έκθεσης, ο ΝΕΟΝ έχει κάνει 15 νέες αναθέσεις έργων. Στη φετινή συνεργασία μας με τη Βουλή των Ελλήνων, οραματιστήκαμε για το πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο έναν μη-ιεραρχικό χώρο, έναν χώρο συμβίωσης, όπου οι κοινωνικές και πολιτικές στρατηγικές αναθεωρούνται και αναδιαρθρώνονται. Μέσα από την αναμόρφωσή του, κρατάμε ζωντανές τις μνήμες της ιστορίας του κτιρίου και ανοίγουμε ένα νέο κεφάλαιο γι’ αυτό, ως σύγχρονο κέντρο πολιτισμού που θα είναι ανοιχτό σε όλους».

Ναταλία Τσουκαλά
Solange Pessoa: Untitled, 2013, Μαρία Λοϊζίδου: A Monumental Lightness, 2021Ναταλία Τσουκαλά

Ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Κωνσταντίνος Τασούλας επισήμανε γι' αυτόν το νέο χώρο: «Αυτό το υπερωκεάνιο, αυτό το τεχνοστάσιο θα αλλάξει εντελώς την εικόνα της περιοχής και ολόκληρη την Αθήνα. Ο χώρος αυτός, που αποτελεί κλασικό δείγμα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του περασμένου αιώνος, μετατρέπεται σε ένα πλήρως λειτουργικό και φιλόξενο περιβάλλον, ικανό να στεγάσει και να πλαισιώσει εκθέσεις υψηλής αισθητικής, όπως είναι αυτή η έκθεση σύγχρονης τέχνης, εξαίροντας παράλληλα τη σημασία της αξιοποίησης και επανάχρησης των δημοσίων χώρων για την υλοποίηση υψηλής ποιότητας προγραμμάτων. Ο δεύτερος σπουδαίος στόχος που επιτυγχάνεται είναι πως η έκθεση αυτή δίνει την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει τόσο το εσωτερικό του Καπνεργοστασίου, που είναι και αυτοτελώς ένα ιδιαίτερο αξιοθέατο, καθώς έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού, όσο και εκείνη την πτυχή της Τέχνης, όπου ο θαυμασμός και η απόλαυσή της δεν αποτελούν προνόμια και οι δημιουργίες δεν εκτίθενται κεκλεισμένων των θυρών. Παραδίδουμε έναν πρότυπο εκθεσιακό χώρο, απολύτως λειτουργικό. Εδώ θα γίνει ένα άνοιγμα προς την κοινωνία, προς τις εμπνεύσεις και τη δημιουργικότητα της κοινωνίας. Θα υπάρξει διάδραση με την κοινωνία. Θα ξεκινήσει ένας γόνιμος διάλογος για σύγχρονα ζητήματα. Η τέχνη είναι άλλωστε ένας από τους παράγοντες που νοηματοδοτούν την ανάκτηση της ελευθερίας μας, ιδιαίτερα τώρα μετά την πανδημία. Είναι ένας από τους σημαιοφόρους αυτής της προσπάθειας. Η Βουλή εντάσσει όλες αυτές τις πρωτοβουλίες στην εξωστρέφειά της».

Ναταλία Τσουκαλά
Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, Ιδρυτής του ΝΕΟΝ παρακολουθεί το έργο του Kutluğ Ataman Küba, 2004Ναταλία Τσουκαλά

Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ιδρυτής του ΝΕΟΝ τόνισε:«Ο ΝΕΟΝ έχει μια δραστηριότητα οκτώ ετών. Μοναδικός του σκοπός και αρχή της λειτουργίας του είναι να εκθέτει το κοινό στην Ελλάδα στις προκλήσεις και τις ιδέες της σύγχρονης τέχνης. Στα οκτώ χρόνια δράσης μας, έχουμε παρουσιάσει 28 εκθέσεις σε 25 διαφορετικούς χώρους σε συνεργασία με κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς της Ελλάδας και του εξωτερικού. Για το 2021, την επέτειο του αγώνα μας για την ανεξαρτησία, τον καθορισμό της ταυτότητάς μας ως έθνος και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, συνεργαζόμαστε με τη Βουλή των Ελλήνων, τον κορυφαίο πολιτειακό θεσμό. Μια βασική μας αρχή για να πετύχουμε αυτόν τον σκοπό είναι ότι δεν έχουμε δικό μας χώρο, αλλά βρίσκουμε και ενεργοποιούμε χώρους μέσα στην πόλη, δημόσιους και ιδιωτικούς. Έτσι προέκυψε εδώ το Καπνεργοστάσιο».

Η έκθεση Portals | Πύλη

Η έκθεση αναπτύσσεται σε όλους τους αναμορφωμένους χώρους του κτιρίου, στο αίθριο, στις αίθουσες και τα πατάρια, στα λουτρά, στο παλιό τελωνείο, στον περιβάλλοντα χώρο, στην στέγη/πρόσοψη του κτιρίου και στον Λόφο του Κολωνού.

Παρουσιάζονται έργα από 59 καλλιτέχνες προερχόμενους από 27 χώρες με διαφορετικές καταβολές και προέλευση, μεταξύ των οποίων και 15 νέες αναθέσεις έργων ειδικά για το χώρο του πρώην Δημόσιου Καπνεργοστασίου. Ανάμεσά τους, 18 Έλληνες καλλιτέχνες παρουσιάζουν νέα έργα ή έργα των οποίων ανανεώθηκε η παραγωγή και το πλαίσιο παρουσίασής τους ώστε να συνδεθούν στο συγκεκριμένο περιβάλλον.

Ναταλία Τσουκαλά
Μαρία Παπαδημητρίου: My Soul My Beast (Φορητό Μνημείο της Ζωικότητας), 2016, Αναστασία Δούκα: Ο θυμός οργανώνει, 2021Ναταλία Τσουκαλά

Οι νέες αναθέσεις είναι προς τους καλλιτέχνες Αναστασία Δούκα, Brendan Fernandes, Elif Kamisli, Πάνο Κοκκινιά, Χρυσάνθη Κουμιανάκη, Glenn Ligon, Μαρία Λοϊζίδου, Teresa Margolles, Ad Minoliti, Duro Olowu, Gala Porras-Kim, Michael Rakowitz, Αλέξανδρο Τζάννη, Adrián Villar Rojas και Danh Võ.

Η έκθεση εκφράζει τον πλουραλισμό των ιδεών και προσεγγίζει θέματα για τη συλλογικότητα, την πολιτιστική κατανόηση της ιστορίας και της πολιτικής, τον δημόσιο χώρο, το κοινό μας παρελθόν, παρόν και μέλλον. Πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Προγράμματος Σύγχρονης Τέχνης 2021, αποτέλεσμα της συνεργασίας της Βουλής των Ελλήνων και του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, για το επετειακό έτος 2021, με σκοπό την ανάδειξη, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, της δυναμικής των δημοκρατικών θεσμών στις προκλήσεις της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας μέσα από τη διάσταση της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας.

ΠΡΟΣΟΨΗ

Στην πρόσοψη του κτιρίου, το έργο του Νίκου Ναυρίδη υποδέχεται την πόλη και τους επισκέπτες. Εξωτερικά του κτιρίου, σε δύο νέες αναθέσεις, ο Brendan Fernandes αναφέρεται στην ανθρώπινη ανάγκη για επικοινωνία μέσω της performance του, ενώ η Χρυσάνθη Κουμιανάκη ενεργοποιεί την ευρύτερη περιοχή και τον Λόφο του Κολωνού.

ΑΙΘΡΙΟ

Ναταλία Τσουκαλά
Danh Võ: Untitled, 2021 (λεπτομέρεια)Ναταλία Τσουκαλά

Το αίθριο είναι ο κεντρικός δημόσιος χώρος, η «αγορά» της έκθεσης. Ο δημόσιος χώρος όπου οι κοινότητες, τα κοινωνικά κινήματα και οι συμβολικές χειρονομίες συνυπάρχουν σχηματίζοντας κοινές μνήμες. Εδώ οι Steve McQueen, El Anatsui και σε 2 νέες αναθέσεις οι Μαρία Λοϊζίδου και Glenn Ligon πραγματεύονται με τα έργα τους την ιδέα του συλλογικού και την πολιτιστική διάσταση της ιστορίας και της πολιτικής. Στην τρίτη ανάθεση στο χώρο του αιθρίου, περίπλοκες ιστορίες καταγράφονται και εναρμονίζονται στην εγκατάσταση του Danh Võ. Για τον Võ, τα πάντα -η αρχιτεκτονική, τα φυτά, τα γλυπτά και τα κειμήλια- θεωρούνται ήδη επιβαρυμένα. Μέσα στο αίθριο, η εγκατάσταση του Võ δημιουργεί έναν πρόσθετο δημόσιο χώρο. Το αίθριο είναι ένας φόρος τιμής σε έναν κόσμο που έχει ανάγκη από ίαση και ενότητα.

ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ

Στον διάδρομο τα έργα χρησιμοποιούν τη γλώσσα σαν στοιχείο ταυτότητας, διαπραγμάτευσης ή αποξένωσης, δημιουργώντας «πορτρέτα» μέσα από ήχους, λέξεις, χάρτες και εφημερίδες. Στις δύο νέες αναθέσεις, ο Michael Rakowitz εξερευνά την πολιτική και τον εθνικισμό σε ένα επίκαιρο γεωπολιτικά έργο, με αναφορά και στη Χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα Βελεστινλή, ενώ η Teresa Margolles εστιάζει στα πρωτοσέλιδα ως μέσο να αντιληφθούμε τη βαναυσότητα της πραγματικότητας. Επιπλέον οι Shilpa Gupta και Felix Gonzalez-Torres χρησιμοποιούν τις λέξεις ως στοιχείο καθορισμού της μνήμης. Στον αντίποδα, μέσα από έργα χειροπρακτικά, γλυπτά και υφαντά, οι Adriana Varejão, Sonia Gomes και Solange Pessoa, τρεις διαφορετικών γενεών γυναίκες από τη Βραζιλία, μεταφέρουν την πλούσια ιστορία της περιοχής και της αποικιοκρατίας.

ΠΡΩΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Ναταλία Τσουκαλά
Marisa Merz: Untitled (Head Gold), 1980's-1990's, Tala Madani: Flight, Guts, Aaaa Hit Wall, 2011, Gala Porras-Kim: Two Cowrie shells in bag with post-it reconstruction, 2021Ναταλία Τσουκαλά

Στην πρώτη αίθουσα κυριαρχεί η έννοια της ισοτιμίας (equity) σε σχέση με την εργασία, την κοινωνική δικαιοσύνη και τους πόρους. Οι Kutluğ Ataman και Adam Pendleton θίγουν ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και φυλετικής ισότητας. Το έργο του Γιάννη Κουνέλλη αντηχεί τις συνθήκες εργασίας στο βιομηχανικό χώρο, ενώ οι Μαρία Παπαδημητρίου και Αναστασία Δούκα (νέα ανάθεση) αναφέρονται στις πολιτικές της εργασίας και τη μηχανική.

Στο πατάρι της πρώτης αίθουσας, γυναικείες φωνές απ’ όλο τον κόσμο μοιράζονται τον όροφο μαζί με έργα των Ed Ruscha και Βαγγέλη Γκόκα. Στις δύο νέες αναθέσεις, η Elif Kamisli ρίχνει μια γυναικεία ματιά, με τη μορφή του ημερολογίου της, στην πολιτική κατάσταση της Τουρκίας, ενώ η Gala Porras-Kim καταφεύγει σε μουσειολογικές πρακτικές για να αναπαραστήσει μια υποθετική πραγματικότητα. Εδώ, τιμώνται οι πολλαπλές ζωές ισχυρών γυναικών, οι πορείες των οποίων εκφράζουν μια βαθιά πίστη στον κόσμο γύρω τους και επιδεικνύουν μία οξυδερκή κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης. Έργα των πρωτοπόρων καλλιτεχνών Marisa Merz, Άλεξ Μυλωνά, Erika Verzutti και Dana Schutz εκτίθενται δίπλα σε άλλα, από μια νεότερη γενιά που εκπροσωπείται από τις Sidsel Meineche Hansen, Tala Madani και τη Μυρτώ Ξανθοπούλου.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΙΘΟΥΣΑ

Ναταλία Τσουκαλά
Γιάννης Κουνέλλης: Untitled, 2005, Liliane Lijn: Early Events, 1996-2000, Louise Lawler: Cities (adjusted to fit), 2004/2005/2015Ναταλία Τσουκαλά

Στη δεύτερη αίθουσα παρουσιάζεται η ανάπτυξη των ανεπίσημων δικτύων (μια συνέπεια της πανδημίας αφού περιορίστηκε σημαντικά η προσωπική επαφή), καταδεικνύοντας τη δύναμη των κοινωνικών συνδέσεων. Οι καλλιτέχνες ανέκαθεν επιβίωναν χάρη σε ανεπίσημα δίκτυα, με αλληλεγγύη και αλληλεξάρτηση μέσων και ιδεών. Εδώ, τα έργα των Louise Lawler, Elias Sime, Γιάννη Κουνέλλη, Liliane Lijn και Daphne Wright τονίζουν την ποικιλία των δικτύων που μας συνδέουν και σχηματίζουν ένα «ανεπίσημο δίκτυο» – σθένους, αστικών ιστοριών και προσωπικών αφηγήσεων.

Στο πατάρι της δεύτερης αίθουσας η Cornelia Parker αποτίει φόρο τιμής στη «Magna Carta» του 1215, ένα σύμβολο δικαιωμάτων και ελευθεριών. Το κέντημα μήκους 13 μέτρων του λήμματος της Magna Carta στη Wikipedia (όπως εμφανιζόταν στην 799η επέτειό της, στις 15 Ιουνίου 2014) δημιουργήθηκε από ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα, από βαρυποινίτες, ακτιβιστές, πολιτικούς, δικαστικούς.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

ΤΡΙΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ

Ναταλία Τσουκαλά
Toyin Ojih Odutola, Paul Mpagi Sepuya, Francis Picabia, Paul Mpagi Sepuya, Χριστιάνα Σούλου, Robert GoberΝαταλία Τσουκαλά

Στην τρίτη αίθουσα, τα έργα πραγματεύονται θέματα εμπιστοσύνης και οικειότητας μέσα από διάφορες αποδόσεις της ταυτότητας και του σπιτιού. Οι Do Ho Suh, Robert Gober, Απόστολος Γεωργίου και Χριστιάνα Σούλου αναφέρονται στην εμπιστοσύνη και την απουσία αυτής, στο σπίτι ή τους οικείους, και στα παιδικά όνειρα. Τα έργα των Paul Mpagi Sepuya και Francis Picabia αναφέρονται στις ιδέες της προσωπογραφίας, τον ερωτισμό και το σώμα, εκτεθειμένο ή κρυφό. Οι ζωές και οι ιστορίες γυναικών ως αφανείς ηρωίδες αντιπροσωπεύονται από τις καλλιτέχνιδες Toyin Ojih Odutola, Billie Zangewa και Joana Choumali, οι οποίες χρησιμοποιούν ζωγραφική και κεντήματα πάνω σε εικόνες.

Στο πατάρι της τρίτης αίθουσας περιγράφεται η συνθήκη της σοφίτας, ένας παράξενος συνδυασμός άνεσης και δυσφορίας, ρομαντισμού, πρακτικότητας και αναμνήσεων. Η νέα ανάθεση του Αλέξανδρου Τζάννη συνδέεται με τα στοιχεία της εσωτερικής δομής του χώρου, φωτίζοντας τις άκρες και τις γωνίες. Οι Νίκος Αλεξίου, Βλάσης Κανιάρης και Erika Verzutti δημιουργούν αναμνήσεις, φόβους, αχαρτογράφητα συναισθήματα.

Ναταλία Τσουκαλά
Erika Verzutti: Cemetery of Yellows, 2019, Νίκος Αλεξίου: Φόβος, 2003, Αλέξανδρος Τζάννης: Interference, Noise and Message (The Parasite Series), 2020-2021Ναταλία Τσουκαλά

Στο χώρο των λουτρών, η νέα ανάθεση της/των/του Ad Minoliti καταρρίψει συμβολικά τον διαχωρισμό μεταξύ των δύο φύλων, υπενθυμίζοντας την ύπαρξη άλλων ταυτοτήτων, ενώ ο Δημήτρης Αντωνίτσης αμφισβητεί την ιδέα της επιθυμητής ή αποδεκτής ομοιομορφίας.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Στην τέταρτη αίθουσα ο Adrian Villar Rojas επιστρέφει με νέα ανάθεση στην Αθήνα, και αποτυπώνει σε βίντεο τις συνθήκες του καιρού της πανδημίας, όπως καταγράφηκαν από δημόσιες κάμερες σε όλο τον κόσμο.

ΠΕΜΠΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ

Στην πέμπτη αίθουσα, τα έργα των Κώστα Μπασάνου, Kapwani Kiwanga, Anna Tsouhlarakis, Jeffrey Gibson και Ειρήνης Ευσταθίου διερευνούν την ανασφάλεια, μια πιθανή, δυστοπική, άγνωστη κατάληξη του κοινού τρόπου ζωής μας. Η νέα ανάθεση του Πάνου Κοκκινιά αφηγείται μια ιστορία συγχωνεύοντας πολλές ανεξάρτητες εικόνες, όπως οι εκδιωγμένοι κουβαλούν μέσα τους πολλές ιστορίες.

Το κτίριο του παλιού τελωνείου καταλαμβάνεται από τη νέα ανάθεση του Duro Olowu. Η καλλιτεχνική του παρέμβαση περιλαμβάνει υφασμάτινα γλυπτά, ζωγραφικά έργα, βίντεο, ταπετσαρίες και τοιχογραφίες για να δημιουργήσει ένα περιβάλλον από διαφορετικές ιδέες μετανάστευσης και κίνησης, αποκαλύπτοντας ιστορίες που κρύβονται στην πολιτική και την τέχνη. Όπως το θέτει ο ίδιος, δημιουργεί «παρεμβάσεις, συζητήσεις και παρουσία σε άδειες αίθουσες».

Τον Δεκέμβριο ενεργοποιείται και το υπόγειο του κτιρίου, με την παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου Sisyphus/Trans/Form (2019).

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ

Γιώργος Χαρίσης
Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της ΒουλήςΓιώργος Χαρίσης

Το Καπνεργοστάσιο της οδού Λένορμαν ήταν το δεύτερο δημόσιο καπνεργοστάσιο της Αθήνας, εφόσον κρίθηκε ανεπαρκές το πρώτο στην οδό Αριστοτέλους, και κατασκευάστηκε από το Ελληνικό Δημόσιο. Η μελέτη για την ανέγερση του κτιρίου εκπονήθηκε από τους πολιτικούς μηχανικούς Π. Αθανασάκη και Αν. Λιγδόπουλο και η εργολαβία για την κατασκευή του ανατέθηκε στον πολιτικό μηχανικό Ν. Γαβαλά. Άρχισε να κτίζεται το 1928 και λειτούργησε το 1930. Το κτίριο, με συνολικό εμβαδόν 19.000 τ.μ και επιφάνεια ορόφου 6.500 τ.μ. περίπου, είναι διώροφο με ημιυπόγειο, στεγάζεται με δώμα και αναπτύσσεται σε τετράγωνη κάτοψη διαστάσεων 84x87 μ. Αποτελείται από τέσσερις πτέρυγες, παραταγμένες περιμετρικά του οικοδομικού τετραγώνου, οι οποίες εσωτερικά δημιουργούν μία μεγάλη τετράπλευρη υαλοσκεπή αυλή, 1000 τ.μ. Ο μεταλλικός σκελετός της κατασκευάστηκε από την ελληνική εταιρεία Β.Ι.Ο. 

Στο χώρο του Καπνεργοστασίου Αθηνών στεγάστηκαν αρκετές καπνοβιομηχανίες, βιομηχανίες κοπής και συσκευασίας καπνού, βιομηχανίες παραγωγής τσιγάρων και πούρων, ενώ λειτουργούσαν αποθήκες, τελωνείο, εστιατόρια για τους εργαζομένους, καθώς και οικία για τον φύλακα του κτιρίου. Κατά καιρούς, τμήματα του κτιρίου χρησιμοποιήθηκαν για άλλες χρήσεις όπως φυλακές, καταφύγιο προσφύγων, και στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα για στέγαση υπηρεσιών όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο, η Προεδρία της Κυβέρνησης, το Υπουργείο Οικονομικών. Το 1989 το Υπουργείο Πολιτισμού χαρακτήρισε το Δημόσιο Καπνεργοστάσιο της οδού Λένορμαν ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο μαζί με τον μηχανολογικό του εξοπλισμό. Από τις αρχές της δεκαετίας 1990, χώροι του κτιρίου παραχωρήθηκαν στη Βουλή των Ελλήνων για τη στέγαση τμημάτων των εκδόσεων και της βιβλιοθήκης της. 

Ναταλία Τσουκαλά
Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της ΒουλήςΝαταλία Τσουκαλά

Το 2000, με πράξη της Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου, το κτίριο παραχωρήθηκε εξ ολοκλήρου στη Βουλή των Ελλήνων. Το 2008 ολοκληρώθηκε η αποκατάσταση των εξωτερικών όψεων και το 2016 η αποκατάσταση της μεταλλικής στέγης του αιθρίου. Στο κτίριο σήμερα στεγάζονται η Διεύθυνση Εκδόσεων και Εκτυπώσεων της Βουλής και το Τμήμα Βιβλιοθήκης Πόλης και Διαχείρισης Συστημάτων Βιβλιοθήκης, το Τμήμα Διατήρησης και Συντήρησης Έντυπου Υλικού και Έργων Τέχνης και, προσωρινά, το Τμήμα Μπενακείου Βιβλιοθήκης και Συλλογών Πολιτικών Προσωπικοτήτων της Διεύθυνσης Βιβλιοθήκης της Βουλής. Με το μεγαλύτερο μέρος των συλλογών της να φυλάσσονται σε αυτό το εμβληματικό βιομηχανικό κτήριο, η Βιβλιοθήκη της Βουλής επιδιώκει με ανοιχτά αναγνωστήρια και καθημερινές δράσεις εξωστρέφειας να το μετουσιώσει σε συνεκτικό ιστό της περιοχής, κύτταρο πολιτισμού για την τοπική κοινωνία και την ευρύτερη περιοχή.

INFO

Έκθεση Portals | Πύλη

Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της Βουλής, Λένορμαν 218, Κολωνός

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Διάρκεια: 11 Ιουνίου – 31 Δεκεμβρίου 2021

Ώρες λειτουργίας:

11/6-30/9/2021

Δευτέρα, Τρίτη: κλειστά, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο: 12:00-20:00, Πέμπτη: 12:00-21:00

Κυριακή: 11:00-14:00 & 17:00-21:00

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

1/10-31/12/2021

Δευτέρα, Τρίτη: κλειστά, Τετάρτη, Σάββατο: 11:00-19:00, Πέμπτη, Παρασκευή: 12:00-20:00

Κυριακή: 11:00-17:00

Είσοδος ελεύθερη

Ναταλία Τσουκαλά
Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της ΒουλήςΝαταλία Τσουκαλά

Παράλληλα με την υλική παρουσίαση, λειτουργεί και μια διαδικτυακή «πύλη». Η εφαρμογή του ΝΕΟΝ για κινητά δίνει τη δυνατότητα στο κοινό να περιηγηθεί αυτόνομα στην έκθεση, να δει εικόνες των έργων και να μάθει πληροφορίες για τα έργα και τους δημιουργούς τους, καθώς και να ενημερωθεί για το πρόγραμμα των παράλληλων δράσεων. Η εφαρμογή NEON είναι διαθέσιμη για iOS και Android.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Επιπλέον, οι χρήστες θα μπορούν να προγραμματίσουν την επίσκεψή τους στην έκθεση, κάνοντας προκράτηση θέσης, με ασφάλεια και σύμφωνα με τις υγειονομικές οδηγίες. Λόγω των μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα, επιτρέπεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων μέσα στο χώρο.

Εδώ μπορείτε να κάνετε προκράτηση θέσης

Πληροφορίες 

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

«Dream On»: 18 εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας κλέβουν τις εντυπώσεις στο Καπνεργοστάσιο

Δημήτρης Δασκαλόπουλος: Μεγάλη δωρεά 350 έργων σύγχρονης τέχνης σε 4 σημαντικά δημόσια μουσεία

Το ΝΕΟΝ, η Ασκητική, η Άβυσσος και ο νέος χώρος στο Ωδείο Αθηνών