Ένας εκ των επιζώντων της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργου μιλά στο euronews
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΕίκοσι χρόνια μετά τις πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νέα Υόρκη ένας από τους επιζώντες μιλά στην κάμερα του Euronews.
O Mπρουνό Ντελανζέ εργαζόταν στον 47ο όροφο του Βόρειο Πύργου.
Ο Γάλλος επιχειρηματίας θυμάται τις εφιαλτικές στιγμές που βίωσε εκείνο το πρωί.
«Zούσαμε στον ουρανό στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Στην απόλυτη ησυχία αντίθετα με την υπόλοιπη πόλη. Απολάμβαν τη θέα. Έφτασαν δύο υπάλληλοί μου. Έλεγξα τα mail μου. Όταν άκουσα θόρυβο από μηχανή αεροσκάφους. Ένας αδιανόητος θόρυβος. Μετά υπήρξε η πρόσκρουση περίπου 20 ορόφους πιο πάνω από το γραφείο μου. Βίωσα τις προσόψεις που κατέρρευσαν. Το κτίριο σειόταν. Αισθανόσουν πως βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Κράτησε για πολύ, δύο ή τρια λεπτά», ανέφερε ο κ. Ντελανζέ.
Χωρίς να το έχει δει ο Γάλλος επιχειρηματίας θεώρησε πως επρόκειτο για αεροπλάνο. Προσπάθησε να μην πανικοβληθεί. Αρχικά παρέμεινε στο γραφείο του. Γρήγορα όμως αντιλήφθηκε πως πρέπει να φύγει άμεσα από το κτίριο.
«Προσπέρασα μια ομάδα ανθρώπων που πήραν διαφορετική σκάλα από αυτήν που πήρα εγώ και πέθαναν. Βγήκα έξω μετά από μια κατάβαση 50 λεπτών, Αισθανόμουν μια φρικτή ζέστη. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει σε πενήντα περιστάσει εκείνη την ημέρα. Αν καθυστερούσα να φύγω δέκα δευτερόλεπτα, θα είχα πεθάνει», δήλωσε ο κ. Ντελανζέ.
Φτάνοντας στον δρόμο σε κατάσταση σοκ ο Μπρουνό Ντελανζέ ήρθε αντιμέτωπος με την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων.
Ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης κάλυψε τα πάντα. Η μέρα έγινε νύχτα.
«Μέσα σε λίγες στιγμές όλα έγιναν πιο μαύρα και από τη νύχτα. Δεν ακουγόταν τίποτα. Νόμιζα πως το σώμα μου ήταν νεκρό. Η μυρωδιά, τα φώτα, ο ήχος, η ανάσα όλα αυτά τα πράγματα δεν τα μαθαίνουμε. Τα ξέρουμε από τη γέννησή μας. Όμως, όταν έρχονται έτσι τα πράγματα το σώμα και το μυαλό δεν αντιλαμβάνονται», δήλωσε ο κ. Ντελανζέ.
Συγκλονισμένος από τον εφιάλτη που βίωσε χρειάστηκε τρεις μήνες για να επιστρέψει στον τόπο της τραγωδίας. Έπρεπε να συνεχίσει την ζωή του. Επέστρεψε στην δουλειά του. Έγραψε ένα βιβλίο και έκανε οικογένεια. 20 χρόνια αργότερα, ανατρέχει σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία ανασυγκρότησης.
«Ήταν δύσκολο να σταθώ και πάλι στα πόδια μου. Διότι ο πόνος ήταν πολύς. Ήμουν ψυχολογικά νεκρός. Όταν περπάτησα στον δρόμο ήδη ζωή, τον ήλιο να λάμπει. Είπα στον εαυτό μου πως αυτό δεν είναι δυνατόν αφού έχει πεθάνει. Ήταν λες και ασφάλεια έπεσε στο κεφάλι μου. Άρχισα να ξαναβρίσκω μικρά πράγματα της ζωής, όπως τη γεύση μιας ντομάτας έναν-δύο μήνες αργότερα», ανέφερε ο κ. Ντελανζέ.
Ο Μπρουνό Νταλανζέ δίνει συχνά διαλέξεις σε σχολεία για την 11η Σεπτεμβρίου.
Περιγράφει τον εφιάλτη σε μια γενιά που δεν τον βίωσε.