Σχεδόν μισό αιώνα μετά τον φοιτητικό ξεσηκωμό, ο παλμός της πορείας παραμένει, όπως και η συγκίνηση κατά το ξεδίπλωμα της αιματοβαμμένης ελληνικής σημαίας.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΡεπορτάζ: Πάνος Κιτσικόπουλος - Γιάννης Καράγιωργας
**Κάμερα: Γιάννης Δόλας - Γιάννης Σαρηγιάννης **
Μοντάζ: Γιάννης Δόλας
Λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι της Τετάρτης ξεδιπλώθηκε για άλλη μια χρονιά έξω από την πύλη του Πολυτεχνείου η αιματοβαμμένη γαλανόλευκη σημαία του φοιτητικού ξεσηκωμού.
Φωνάζοντας συνθήματα για τους αγωνιστές φοιτητές, αλλά και για το φοιτητικό κίνημα εν γένει, οι διαδηλωτές τη μετέφεραν με ευλάβεια και μαχητικότητα μέσω των οδών Πατησίων και Ακαδημίας στην αμερικανική πρεσβεία, αποτείοντας φόρο τιμής στις θυσίες όσων αγωνίστηκαν κατά της δικτατορίας.
Ιδιαίτερα συγκινητική και γεμάτη συμβολισμούς υπήρξε η στιγμή που τη σκυτάλη στη μεταφορά της σημαίας πήραν από τους μεγαλύτερους τα παιδιά, μια κίνηση που δείχνει ότι και η σκυτάλη των αγώνων περνά από γενιά σε γενιά.
Το κυρίως σώμα της πορείας κατευθύνθηκε προς την αμερικανική πρεσβεία μετά τις 5 το απόγευμα. Με απόλυτα ειρηνικό και συντεταγμένο τρόπο, χιλιάδες πολίτες φώναξαν συνθήματα κατά του φασισμού και υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Στην πορεία βρέθηκαν άνθρωποι όλων των ηλικιών, με αρκετούς γονείς να έχουν μαζί τα παιδιά τους, θέλοντας έτσι να τους δείξουν πόση σημασία είχε ο αγώνας και η αντίσταση των φοιτητών κατά της χούντας.
Στη διάρκεια της πορείας δεν σημειώθηκε κανένα παρατράγουδο ή στιγμή έντασης, χάρη κυρίως στην επιτυχημένη περιφρούρηση των μπλοκ από τις συλλογικότητες αλλά και την ισχυρή παρουσία της αστυνομίας.
Οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας καθαρίστηκαν και δόθηκαν εκ νέου στην κυκλοφορία, λίγα λεπτά μετά και το πέρασμα του τελευταίου μπλοκ διαδηλωτών από την αμερικανική πρεσβεία.