Η περίπτωση της Νίνα Μπελιάεβα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Νίνα Μπελιάεβα ( Nina Belyaeva) αποτελούσε μέλος του περιφερειακού συμβουλίου της πόλης Σεμιλούκσκι (Semiluksky) στο Βορονέζ (Voronezh) , μία ρωσική περιφέρεια κοντά στα σύνορα της χώρας με την Ουκρανία
Ήταν αντίθετη με την απόφαση της ρωσικής κυβέρνησης να εισβάλει στην Ουκρανία και δε δίστασε να κοινοποιήσει τις θέσεις της με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Σε μια από τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου, οι συνάδελφοί της τής ζήτησαν εξηγήσεις.
Σε αυτό το βίντεο, από συνεδρίαση στις 22 Μαρτίου, καταγράφεται να απαντάσει ότι είναι «κατά της απόφασης που έλαβε ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και κατά των ενεργειών που γίνονται σήμερα στο έδαφος του κυρίαρχου κράτους της Ουκρανίας» και συμπληρώνει χαρακτηριστικά « Θεωρώ έγκλημα πολέμου αυτό που συμβαίνει».
Τα μέλη του συμβουλίου ψήφισαν υπέρ του αποκλεισμού της Νίνα από την επιτροπή δεοντολογίας και κάλεσαν τις αρχές να ελέγξουν τις ενέργειές της. Το βίντεο με την ομιλία της Μπελιάεβα δημοσιεύτηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η Nina έλαβε πολλά μηνύματα όπου ο κόσμος την ευχαριστούσε.
«Μου έγραφαν άνθρωποι όχι μόνο από τη Μόσχα ή την Πετρούπολη, αλλά και από απομακρυσμένα χωριά, μικρά χωριά, άνθρωποι που θεωρούνται απομονωμένοι » περιγράφει η Νίνα Μπελιάεβα. «Μου έλεγαν- "Ευχαριστώ Νίνα, αποδεικνύεται ότι δεν είμαι μόνος . Αυτό το βίντεο θα το δείξω στους συγγενείς, τους φίλους, στο χωριό μου. Θα δείξω ότι υπάρχει ένας εκπρόσωπος στην περιφέρειά μας που το είπε αυτό." Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να αρχίσουν να μιλάνε όταν υπάρχει διάχυτη τόσο μαζική προπαγάνδα, όταν λένε ότι το 86% των πολιτών είναι υπέρ (του πολέμου). Δεν πιστεύω σε αυτά τα ποσοστά, γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που φοβούνται να μιλήσουν , που νιώθουν μόνοι. Πιστεύουν ότι όλοι γύρω υποστηρίζουν τον πόλεμο, γιατί όσοι είναι εναντίον του πολέμου σιωπούν. Και αυτή η ομιλία μου τους βοήθησε να αρχίσουν τουλάχιστον να μιλάνε με τους συγγενείς τους».
Η Nina Belyaeva μίλησε με δικηγόρους και συνειδητοποίησε ότι ο κίνδυνος να σταλεί στη φυλακή ήταν τεράστιος. Ζήτησε άσυλο σε μια ευρωπαϊκή χώρα και έφυγε σχεδόν χωρίς χρήματα για να ξεκινήσει μια άλλη ζωή.
«Υπάρχουν άνθρωποι που είναι εναντίον (του πολέμου)» αναφέρει «αλλά, δυστυχώς, πιστεύουν ότι τίποτα δεν εξαρτάται από αυτούς, υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι. Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι αν στο ίδιο περιφερειακό συμβούλιο ΄δεν ήμουν η μόνη που αντεδρασε, αν ήμασταν τουλάχιστον το ένα τρίτο, ούτε καν οι μισοί, τότε δεν θα έπρεπε να φύγω.»