Πέντε ημέρες μετά το κτύπημα του Εγκέλαδου
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑπόγνωση, οργή και θυμός. Ύστερα από πέντε ημέρες μετά το κτύπημα του Εγκέλαδου συγγενείς και φίλοι των εγκλωβισμένων είναι αντιμέτωποι με τις οδυνηρές συνέπειες μιας τραγικής αργοπορίας σε όλα τα επίπεδα.
«Πρέπει να βρούμε τον αγαπημένο μας για να μπορέσουμε να τον θάψουμε. Αλλά κι όταν τον εντοπίσουμε θα πρέπει να βρούμε κάποιον να μεταφέρει την σορό του», λέει μία συγγενής αγνοουμένου.
«Η οικογένειά μου ζούσε εδώ, στον τρίτο όροφο. Η πολυκατοικία κατέρρευσε. Η θεία μου και τα δύο κορίτσι βγήκαν έξω. Ο θείος μου παρέμενε εγκλωβισμένος. Πριν λίγο τον έβγαλαν νεκρό», λέει ένας κάτοικος της περιοχής.
Ακόμη και τα στελέχη των σωστικών συνεργείων υπάρχουν στιγμές που απογοητεύονται μπροστά στο σκηνικό της απόλυτης καταστροφής.
«Είναι κάτι πιο καταστροφικό από τον σεισμό. Είναι κάτι που δεν έχουμε βιώσει πριν. Δεν έχει μείνει πέτρα όρθια. Δεν είναι 10.000 ή 100.000 νεκροί είναι ένα εκατομμύριο. Δεν έχουμε καν τα εφόδια να ανασύρουμε τις σορούς», λέει ένας πυροσβέστης.
H έλλειψη ηλεκτρικού δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα.
«Δεν έχουμε ρεύμα, έχουμε τρόφιμα, αλλά είμαστε χωρίς ηλεκτρικό, θέρμανση και ιατρική υποστήριξη», λέει ένας από τους κατοίκους της περιοχής.
Ηλικιωμένοι γυναίκες και παιδιά που γλίτωσαν από τον σεισμό αποφάσισαν να μετακινηθούν σε συγγενείς τους σε ασφαλέστερες ζώνες της Τουρκίας, χωρίς να είναι σε θέση να ξέρουν πότε και υπό ποιές συνθήκες θα μπορέσουν να επιστρέψουν στην πόλη τους.