Ιταλία: Τοιχογραφία με (κάτι σαν) πίτσα αποκαλύφθηκε στην Πομπηία

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μια τοιχογραφία που αποκαλύφθηκε κατά την αφαίρεση ηφαιστειακού πετρώματος στην Πομπηία ίσως αποδεικνύει ότι οι κάτοικοι της άλλοτε κραταιάς ρωμαϊκής πόλης που εξαφανίστηκε μέσα σε μόλις ένα τέταρτο της ώρας το 79 μ.Χ. από την έκρηξη του Βεζούβιου απολάμβαναν κι εκείνοι ένα έδεσμα που απολαμβάνουμε κι εμείς σήμερα, περίπου 2000 χρόνια μετά: την πίτσα.

Αν και η εικόνα ουσιαστικά παρουσιάζει όχι πίτσα, αλλά φοκάτσια που πάνω της έχει χουρμάδες, ρόδι και ένα είδος σάλτσας, ιστορικοί εκτιμούν ότι ενδεχομένως ένα πρόχειρο φαγητό που έμοιαζε με την πίτσα ήταν και τότε δημοφιλές, όπως και σήμερα. Εξάλλου, τα βασικά συστατικά της σύγχρονης πίτσας, η ντομάτα και η μοτσαρέλα, εμφανίστηκαν στην Ιταλία πολύ μετά την καταστροφή της Πομπηίας. 

Ιστορικοί αναφέρουν επίσης ότι φαγητά που έμοιαζαν με την πίτσα έτρωγαν και οι Πέρσες του 6ου αιώνα π.Χ. και οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Βυζαντινοί. Ο Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος αναφέρεται δε σε ένα παρόμοιο φαγητό στην Αινειάδα του ως προφητεία της βασίλισσας Κελαινούς για τους Τρώες. 

Η πρώτη επιβεβαιωμένη αναφορά του όρου πίτσα εντοπίζεται το 997 μ.Χ. στην πόλη Γκαέτα, η οποία βρίσκεται βορειότερα, στην περιφέρεια Λάτιο.

Η πίτσα όπως την γνωρίζουμε σήμερα φέρεται να αναπτύχθηκε τριάντα χιλιόμετρα μακριά από την Πομπηία, στη Νάπολη. Λέγεται ότι η πρώτη πίτσα «Μαργαρίτα» ψήθηκε προς τιμήν της βασίλισσας Μαργαρίτας που επισκέφθηκε την πόλη το 1889 και, «κουρασμένη» από την γαλλική κουζίνα που αναγκαζόταν βάσει πρωτοκόλλου να γεύεται, ζήτησε να φάει κάτι τοπικό. Η επιλογή ήταν μια στρογγυλή ζύμη γαρνιρισμένη με τα χρώματα της ιταλικής σημαίας: σάλτσα ντομάτας, βασιλικό και μοτσαρέλα.

Η πίτσα μέχρι περίπου το 1940 υπήρξε αγαπημένο φαγητό των Ναπιλιτάνων εργατών και δεν είχε περάσει τα σύνορα της Ιταλίας. Ωστόσο την παγκόσμια φήμη της την απέκτησε όταν οι Ιταλοί μετανάστες μετέφεραν στις Ηνωμένες Πολιτείες, πέραν της εργατικότητάς τους, και τις γαστριμαργικές τους συνήθειες.