Δύο χρόνια μετά την κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, διεθνείς οργανώσεις και γυναίκες περιγράφουν με μελανά χρώματα την κατάσταση για τις γυναίκες με τις απαγορεύσεις και την καταπίεση να γίνεται όλο και πιο ασφυκτική.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΈχουν περάσει δύο χρόνια από την κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν.
Και οι φόβοι -τουλάχιστον μέρους του πληθυσμού- για το τι θα έφερνε το νέο καθεστώς έχουν επιβεβαιωθεί.
Μία γυναίκα από την Καμπούλ, υπό το καθεστώς της ανωνυμίας μίλησε στο Euronews για όσα βιώνουν στη χώρα εκείνη και οι συμπατριώτισσές της.
«Εκατομμύρια άλλα κορίτσια και γυναίκες που ζουν σε αυτή τη χώρα περνούν τις μέρες τους με λύπη, με πόνο και με πολλή απογοήτευση. Πέρασαν όλες τους τις μέρες με ανησυχία για το τι θα τους συμβεί και για το μέλλον. Αντιμετωπίζουν λοιπόν ένα είδος άγνωστου μέλλοντος γιατί για τις γυναίκες δεν επιτρέπονται πολλά πράγματα, υπήρχαν περιορισμοί και αυτοί οι περιορισμοί γίνονται ολοένα και περισσότεροι κάθε μέρα. Για παράδειγμα, πρώτα, περιορισμοί και απαγορεύσεις στις γυναίκες να μην πηγαίνουν σχολείο, μετά στα πανεπιστήμια, να μην πηγαίνουν μόνες στις αγορές και να μην ταξιδεύουν μόνες χωρίς μάχραμ, άνδρα κηδεμόνα» είπε χαρακτηριστικά και συνέχισε τη σοκαριστική περιγραφή της.
«Λένε, για παράδειγμα, πόσα χιλιόμετρα μπορείς να διανύσεις μόνος σου και πόσα χιλιόμετρα δεν μπορείς. Εάν ένα κορίτσι ταξιδεύει από τη μια επαρχία στην άλλη, πρέπει να συνοδεύεται από έναν άνδρα - συνοδευόμενο από τον αδερφό τους ή τον σύζυγό τους. Και δεν πρέπει να κάθονται στο μπροστινό κάθισμα του αυτοκινήτου. Και αν κινούνται ακόμη και σε κοντινό μέρος, πρέπει να καθίσουν στην πλάτη του καθίσματος στο αυτοκίνητο».
Οι πολλαπλές απαγορεύσεις στην εκπαίδευση των κοριτσιών και των γυναικών είναι από τα πιο ανησυχητικά μέτρα που έχουν επιβάλει οι Ταλιμπάν
Πάνω από 100.000 Αφγανές εγγράφηκαν σε δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια στο Αφγανιστάν πριν από την επιστροφή της ομάδας
Σήμερα, πολλές έχουν στραφεί σε διαδικτυακές επιλογές όπως το Πανεπιστήμιο του Λαού για να προσπαθήσουν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους.
«Οι αριθμοί ήταν τόσο μεγάλοι που μετακινηθήκαμε από το 1000 στο 2000. Είπαμε ότι θα εντάξουμε 2000. Και ο αριθμός συνέχισε να αυξάνεται» είπε στο Euronews ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Λαού και συνέχισε.
«Μέχρι στιγμής έχουμε 21.000 Αφγανές γυναίκες που έχουν υποβάλει αίτηση για σπουδές στο πανεπιστήμιο. Έχουμε δεχτεί 2500 από αυτές. Έτσι 2500 γυναίκες σπουδάζουν αυτή τη στιγμή στο Πανεπιστήμιο του Λαού και θέλουμε να μπορέσουμε να εγγράψουμε ακόμα περισσότερες. Δεν ξέρουμε πού πηγαίνει το Αφγανιστάν. Και δεν ξέρουμε πώς θα είναι το Αφγανιστάν σε πέντε, δέκα χρόνια. Όμως εμείς, όπως και οι μαθητές μας εκεί, πιστεύουμε ότι αν υπάρχει ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον, θα πρέπει να το επιδιώξουμε και να δώσουμε την ευκαιρία στους ανθρώπους που θέλουν να είναι μέρος του».
Οι Ταλιμπάν είναι μόνο ένα από τα πολλά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι Αφγανές γυναίκες για να συνεχίσουν να μαθαίνουν σήμερα – δεν έχουν επίσης αξιόπιστο διαδίκτυο και ηλεκτρισμό
Ενώ οι ίδιοι επιμέχουν ότι έδωσαν τέλος σε 40 χρόνια σύγκρουσης, οι γυναίκες στο Αφγανιστάν αναρωτιούνται - με ποιο κόστος, όπως χαρακτηριστικά σχολίασε στο Euronews ένα ακόμη κορίτσι από την Καμπούλ.
«Ειρήνη δεν σημαίνει απλώς την απουσία πολέμου. Για μένα, ειρήνη σημαίνει ότι έχεις το δικαίωμα του εαυτού σου, το δικαίωμα της δικής σου επιλογής. Είμαστε ο πληθυσμός αυτής της κοινωνίας που είναι περιθωριοποιημένος από την κοινωνία, που δεν έχει κανένα δικαίωμα σε αυτή τη χώρα».